پایگاه خبری الف 9 خرداد 1394 ساعت 10:28 http://alef.ir/vdce7x8w7jh8fni.b9bj.html?273500 -------------------------------------------------- عنوان : اعتماد ملی و صنعت خودرو سازی بخش تعاملی الف - محمد فراهانی فر -------------------------------------------------- متن : در الف مقاله ای با عنوان چرا باید کالای بی کیفیت ایرانی بخریم؟ چاپ شد. وقتی نظرات خوانندگان را می خواندم نکته ای توجه مرا به خود جلب کرد. نویسنده محترم توضیح داده بودند که خرید کالای ایرانی در درازمدت چه اثراتی بر کیفیت تولید ملی دارد. تعداد بسیار زیادی از خوانندگان در نظراتشان اشاره کرده بودند که سال ها خرید اجباری خودروهای داخلی چه تاثیری بر کیفیت این محصول گذاشته است؟ یکی از گام های اساسی در تحقق اقتصاد مقاومتی و عدم وابستگی به خارج ، ایجاد حس اعتماد در مردم است. صنعت خودرو سازی تبدیل به نمادی ملی البته از نوع منفی اش شده... نمادی که هر بار نام کالای ایرانی می آید ما را به یاد خودروهای بی کیفیتی می اندازد که مجبور هستیم به گرانترین قیمت ها بخریم و هر روز حسرت ماشین های روز را بخوریم و شرح امکانات آنها را با آب و تاب در مجلات مرور کنیم. هرچند دولتمردان در دوره های مختلف و با بهانه حمایت از صنعت داخلی اجازه حضور رقبا در این بازار را نداده اند اما واقعیت امروز صنعت خودرو نشان می دهد این رویکرد نه تنها به تقویت صنعت خودرو منتهی نشده بلکه محصولاتی هر روز بدتر از دیروز را به دنبال داشته تا جایی که علاوه بر عدم پیشرفت در طراحی و تولید قطعات اصلی مانند موتور و گیربکس، قطعات پیش پا افتاده نیز برای اندکی کاهش قیمت، علی رغم گران فروشی خودروها، با نازلترین کیفیت ساخته می شود. امروزه جنس دستگیره در محصولات داخلی در حد پلاستیک های بازیافتی پایین آمده و خودرو سازها با کمال وقاحت خودرو نزدیک ۴۰ میلیون تومانی را بدون سیستم صوتی تحویل مشتری می دهند ! جدیداً در اقدامی بسیار جالب ایرانخودرو اقدام به نصب گیربکس های متفرقه روی ۲۰۶ کرده که نارضایتی بیش از پیش مالکان خودرو ها را به دنبال داشته. تقریبا با هر کس که صحبت می کنید به شما خواهد گفت که محصولات خودرو ساز بزرگ داخلی افت محسوسی در کیفیت را تجربه می کند. مجموعه این موارد ( چه بر اساس قضاوت درست باشد و چه بر اساس قضاوت ظاهری) احساس بسیار بدی را در مردم ایجاد کرده است. مشکلات صنعت خودرو تنها محدود به این صنعت نمانده و باور کلی را شکل داده است که اعتماد به صنایع داخلی حاصلی جز پشیمانی ندارد. از آنجا که خودرو یکی از گرانترین کالاهای سبد خانوار است، طبیعی است که کیفیت آن خیلی بیشتر از کاسه و بشقاب های داخلی دیده شود و عدم کیفیت مناسب آن یک قضاوت عمومی را شکل دهد. هرچند در همین بازار پرآشوب بازهم برخی کالاهای داخلی توانسته اند به زحمت جایی برای خود باز کنند اما این موارد استثنا آنقدر کم هستند، که در یک قاعده کلی در نظر گرفته نشوند. در کالاهای گران سبد خانوار همین باور دیده می شود با این تفاوت که اینبار مردم حق انتخاب بین کالای داخلی و خارجی را دارند. کمتر کسی را می توان دید که علی رغم داشتن توان مالی کالاهای گران منزلش را از تولیدات داخلی انتخاب کند. هرچند ممکن است در برخی موارد کالای داخلی شانه به شانه کالای خارجی بزند اما همان باور کلی و البته شواهدی که مؤید این باور هستند باعث می شود همه در زمان انتخاب کالایی که خودشان باید از جیب هزینه اش را بدهند، روی به کالای مطمئن تر تولید خارج که از پشتیبانی بهتری هم بهره می برد، بیاورند. در این شرایط دولتمردان وظیفه دارند در راستای اصلاح این باور عمومی تلاش کنند و شاید یکی از راهکارها اصلاح همان نماد برجسته یعنی خودرو است. سالی ۳۰ هزار کشته جاده ای تاوان سنگین بهانه بی کار شدن ۵۰ هزار نفر شاغل در صنایع خودرو است. در عمل این دو خودرو ساز داخلی دست دولت هستند و دولت با انتخاب مدیران توانمند و تعیین ضرب العجل ۱ یا ۲ ساله برای بازگشایی مرزها به روی رقبای با کیفیت، این صنعت پر هزینه را بر سر دوراهی مرگ و زندگی قرار می دهد تا شاید اصلاح شود و یا مردم را از شر آن خلاص نماید.