فایده تهدید یا تحدید اصحاب رسانه چیست؟

بخش تعاملی الف - حسين مهدي تبار

4 شهريور 1396 ساعت 7:21



مسئولین مملكت ما متاسفانه عادت كرده اند که به جاي حل مشكلات و گردن گرفتن آن چه بر كشور مي گذرد، يا حداقل پذیرفتن مسئولیت آن چه خود انجام داده اند، يا اصل مشكل را منكر شوند و يا او را كه خبر وجود اين مشكل را به گوش مردم رسانده زير سوال ببرند و تخریب کنند ؛ آن هم به نحوی که گویی مسبب ایجاد مشکل روزنامه نگاران و اصاحب رسانه ای هستند که خبر را منتشر کرده اند. در ماجراي فيش هاي حقوقي نجومي، برخي دولتي ها و برخي حاميان آن ها، چونان به منتشر كننده های خبر مذكور هجوم بردند و آن ها را به انواع و اقسام صفات مذموم متهم کردند كه انگاري كسي كه نجومي نوش جان كرده روزنامه نگار بيچاره است، يا که گویی اگر خبري منتشر نمي شد، نجومي خواري هم وجود نداشت و مشکلی هم پیش نمیامد.

يا در ماجراي اقدام ناشايست وزير مسكن با خبرنگار باشگاه خبرنگاران، بايد پرسيد كه آيا مقصر مرجوعي بودن هواپيماي ايرباس آن خانم محترم بود؟ و يا اگر اين خبرنگار بيخيال چنين سوالي مي شد، مسئله حل شده بود؟ آیا خبرنگار وظیفه ندارد تا صحت و سقم هر آن چه شایع شده را از منبع آن جویا شود؟ و شاید باید پرسید که آيا خبرنگار و روزنامه نگار، محدود است كه چه بپرسد و چه نپرسد و از چه عکس بگیرد و از چه عکس نگیرد؟ و اصلا مشخص نيست اگر بناست روزنامه نگار و خبرنگار، فقط خبر هاي خوب و يادداشت هاي شادي بخش و باب میل مسئولین را بنويسد، پس تكليف معضلات جامعه چه مي شود؟ جريان آزاد اطلاعات به کجا می رسد؟! اصلا نقش رسانه در حل مشكلات چه خواهد شد؟ و شايد هم برخي اينطور عقيده دارند كه نقش رسانه عدم نمايش مشكلات است تا مشكلات پر بكشد و خیال می کنند که اگر رسانه، از وجود مشكلات خبر ندهد، مشكلي هم وجود نخواهد داشت.

حالا، بعد همه این اتفاقات، برخي نمايندگان خبر داده اند كه بهتر ست از اين پس، عكاسي در صحن علني مجلس محدود شود. يعنی نمایندگان عزیز می خواهند کارهایی بکنند که دوست ندارند مردم ببینند و بدانند و با خبر شوند. مفهوم این گزاره آن است که نه تنها مردم حق مشاهده ان چه در جلسات غير علني مي گذرد را ندارند كه از نظر برخی نمایندگان محترم، مردم حتی نبايد بدانند وکلایشان در جلسات علني چه مي كنند. البته نمايندگان حق دارند، چون این عکاس ها  و خبرنگارها هستند که مقصر اتفاقات مجلس اند. آن ها حق دارند چون تقصير سلفي گرفتن چند تن از عزيزان با بانوي ايتاليايي، عكاساني بودند كه به خود اجازه ثبت چنين صحنه اي را دادند!

و يا مقصر گلابي خوردن فلان نماينده، همين عكاسي است كه به قول نماينده مذكور فضولي كرده و عكس گلابي خوردن را ثبت نموده. يا فلان نماينده و فلان نماينده نيستند كه غيبت مي كنند، عكاس ها هستند كه با عكس گرفتن از جايگاه خالي نمايندگان، مقصر وقوع چنین اتفاقي اند؛ حتی ژست هاي ناموزون برخي نمايندگان هم بر گردن عكاس ها است.

این فکر، ادامه همان تفکر رییس جمهور محترم است که عقیده داشت شر خبر وقوع فساد، اشاعه منکر است و نباید انجام شود. {نیاز به منبع} لابد نمایندگان محترم هم نگرانند که با انتشار چنین عکس هایی ایراد به بقیه هم سرایت کند و الا شخصي از مسئولين با دانستن مردم مشکلی ندارند. اما به دور از هر نگاه جناحي، نمایندگان عزیز، رییس جمهور محترم و همه آن هایی که اصحاب بی پناه رسانه را صاحب حق کار نمی دانند و دلشان مي خواهد آن ها را محدود كنند، شايد فراموش كرده اند با اينكه شايد نخواهند مردم ببيند كه حضرات چه مي كنند و چه نمي كنند اما، نشر يا عدم نشر خبر و عكس از فلان فعل غلط، تغييري در ماهيت آن ايجاد نمي كند. مشكلات هستند و مردم هم كاملا آن را حس مي كنند، چه خبري از آن منتشر شود و چه نشود، شاید با عدم انتشار عکس گلابی خوردن فلان نماینده، مردم نفهمند که گلابی ای در مجلس خورده شده، اما نتیجه ی بی عملی نمایندگان خود در مجلس و دولت را می بینند و وقتی با عدم حل مشکلات خود مواجه می شوند، حتی در صورت عدم انتشار اخبار هم شاکی می شوند. بنابراین بهتر نيست جاي اينكه طبق معمول، زبان ها را الكن كنند و چشم ها را ببندند و گوش ها را کر کنند، خوشان را را اصلاح نمایند؟


کد مطلب: 505382

آدرس مطلب: http://alef.ir/vdcaamnmu49nwe1.k5k4.html?505382

الف
  http://alef.ir