الف - گلایه رحمانی فضلی از اژه‎ای/ پیگیری وضعیت حصر/ ماجرای رفاقت با لاریجانی و روحانی

گلایه رحمانی فضلی از اژه‎ای/ پیگیری وضعیت حصر/ ماجرای رفاقت با لاریجانی و روحانی

وزیر کشور ماجرای چگونگی وزیر شدنش در دولت یازدهم را شرح داد و گفت که برای تمدید حضورش نیز با روحانی ملاقات داشته. او درباره نسبتش با علی لاریجانی که این روزها نقل محافل سیاسی و رسانه‎ای است هم توضیح می‎دهد. انتصاب استانداران زن، پرونده مینو خالقی، وضعیت محصورین و ... از دیگر مواردی است که رحمانی فضلی در یکی از آخرین گفت و گوهایش در عمر دولت یازدهم به آنها پاسخ داده است.

اهم سخنان وزير کشور در گفت و گو با ايلنا از اين قرار است:

*روحانی برای حضورم در وزارت کشور دولت دوازدهم با من صحبت کرد. آقای رئیس جمهور شرایط و نقطه‌نظراتی داشتند و سیاست‌هایی را برای دوره جدید مدنظر دارند که این‌ها را به من گفتند. احتمالاً ایشان برای هر وزارتخانه‌ای با افراد دیگری هم صحبت کرده‌اند.

*آقای روحانی روی مسئله انتخابات خیلی تاکید کردند که باید بتوانیم در انتخابات‌های بعدی آن را به صورت کاملاً الکترونیک برگزار کنیم اگر بتوانیم انتخابات را الکترونیکی کنیم بیش از ۸۰ درصد مشکلات فعلی حل خواهد شد.

*در این چهار سال تقریباً خودسری‌هایی که در گذشته مرسوم بوده را نداشتیم اگر موردی هست نمونه‌ آن را به من بگویید. برای مثال در ۱۶ آذر امسال ما ۷۰۰ سخنرانی در سراسر کشور داشتیم. شاید به تعداد انگشتان دست برخی سخنرانی‌ها انجام نشد آن هم نه به دلیل اینکه شلوغ شود و نگذارند. گاهی یکی از طرف‌های مناظره نرفت، یا در مواردی سخنران مربوطه نتوانست بلیت هواپیما تهیه کند یا اینکه در سخنرانی‌هایی که داخل دانشگاه برگزار می‌شد خود دانشگاه تشخیص داده بود یک سخنرانی می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند اما اینطور نبوده که عده‌ای بروند و نگذارند سخنرانی‌ها برگزار شوند. در موضوع آقای مطهری هم که در اوایل دولت ما رخ داد ما سریعاً برخورد کردیم. همه عوامل را شناسایی کردیم و مستندات را فوراً به دادگاه فرستادیم و هنوز هم قوه قضائیه در حال پیگیری آن است. البته اینکه چه کسانی دستور این حمله را داده بودند را دادگاه باید پیدا کند و این وظیفه ما نیست. دادگاه در مراحل رسیدگی به پرونده باید آمران را پیدا کند.

*در ماجرای حمله به سفارت عربستان ما ظرف ۱۰ روز تمام عواملی را که آنجا بودند شناسایی کردیم و با همه مشخصات و اسناد به قوه قضائیه دادیم و آن‌ها هم برخی از این افراد را بازداشت کردند و مدتی هم در بازداشت بودند. الان هم مراحل بازجویی، بازپرسی و اقدامات قانونی در حال طی شدن است. ما مستنداتمان را توسط نیروی انتظامی و وزارت اطلاعات تهیه کرده و آن را به قوه قضائیه داده‎ايم. از آن مرحله به بعد کار کاملاً از دست ما خارج است.

به مطهري گفتم روي صندلي سخنراني کن ولي قوه قضاييه نگذاشت

*در مورد سخنراني آقای مطهری در مشهد دادستانی حکم صادر کرده و نیروی انتظامی را به محل سخنرانی فرستاده که این مراسم نباید برگزار شود. وقتی قوه قضائیه وارد می‌شود و حکم صادر می‌شود دیگر از دست وزارت کشور کاری برنمی‌آید. من در تماس با استانداری اعلام کردم که اگر آقای مطهری آمادگی دارد در‌‌ همان محل صندلی بگذارید و آقای مطهری روی صندلی بایستد و سخنرانی خود را انجام دهد که اعلام کردند فضای این کار هم مهیا نیست و قوه قضائیه هم گفته اصلاً‌نمی‌گذاریم چنین سخنرانی صورت گیرد. پس وقتی دادستانی حکم داده مسئله به وزارت کشور مربوط نیست.

*سه ماه یک بار رئیس قوه قضائیه را ملاقات کنم. نظر رئیس قوه قضائیه در این نوع مسائل نظر بسیار باز و واقعاً دموکراتیک است. رابطه رئیس قوه قضائیه با قضات و دادستان‌ها یک رابطه حاکمیتی آمرانه نیست همه قضات استقلال قضایی دارند و به اقتضای شرایط خودشان تصمیم می‌گیرند اما ما هرگاه در مسائل اینگونه گیر کرده‌ایم و به ایشان مراجعه کردیم با نظر حسن، دستور پیگیری دادند.

احضار 7 استاندار و 60 فرماندار و بخشدار

حدود هفت استاندار احضار شده‌اند. هرچند روز یک بار یک استاندار دیگر به احضارشده‌ها اضافه می‌شود. تعدادی شکایت به قوه قضائیه رسیده و آن‌ها به مرور همکاران ما را برای پرس‌وجو می‌خواهند برای همین هم تعداد رفت و آمد‌ها گاهی زیاد‌تر می‌شود. آمار آنچه مدیران استانی ما به خاطر آن احضار شده‌اند اعم از استاندار، فرماندار و بخشدار حدود ۶۲ یا ۶۳ مورد است. ما حدود ۴۰۰ فرماندار و ۲هزار بخشدار داریم و ۶۰ نفر احضار شده‌اند. البته ۹۰ درصد این موارد حتی تخلف هم نیست. اما متاسفانه احضار استانداران طوری در رسانه‌ها مطرح شد، که گویی قاتل، سارق و قاچاقچی را احضار کردند. در اينباره به دادستان کل کشور هم گلایه کردم و گفتم اين نوع طرح مسائل در مصاحبه‏‎هايتان به مصلحت نيست. ان‌شاالله قوه قضاییه با رعایت حرمت‌ها به موضوع احضار رسیدگی کند.

پاسخ به انتقاداتي درباره انتخاب استانداران و فرمانداران

*دولت روحانی دولت اعتدال است؛ نه دولت اصلاح‌طلب است و نه دولت اصولگراست. ایشان به من گفتند فراموش نکن افرادی را که می‌خواهی به عنوان مدیران خود انتخاب کنی حتما باید تفکر اعتدالی داشته باشند دوم اینکه باید برنامه‌های دولت را قبول داشته باشند سوم گفتند که باید تجربه داشته باشند و چهارم باید برای مردم وقت بگذارند. وقتی ما وارد وزارت کشور شدیم حدود ۸۰ درصد فرمانداران ما از بیرون بودند اولین تصمیمی که گرفتیم این بود که گفتیم همه فرمانداران باید افراد وزارت کشوری باشند چون معتقدیم وقتی فرماندار وزارت کشوری باشد تجربه لازم را هم دارد آموزش پذیر است دلبستگی لازم را هم دارد. بر اساس همین تصمیم درست در مرحله بعد این تعداد فرمانداران جابجا شدند. بقیه موارد را هم با همین مشخصات عوض کردیم البته در همین مشخصات هم عده‌ای از فرمانداران از قبل ماندند و به کار خود ادامه دادند یا در پست دیگری جا‌به‌جا شدند. اما دوستان به همین میزان هم قائل نیستند و می‌گویند همین ۵ نفر هم از دولت قبل نباشد.

*یکی از مشخص‌ترین این موارد فرماندار تهران بود ایشان فرمانداری است که از زمان آقای احمدی‌نژاد مانده است من‌‌ همان زمان هم اعلام که فرماندار تهران را خودم به شخصه می‌شناسم و ایشان در صدا و سیما مدیر بنده بوده است ایشان انسانی کاملا متدین و خوب است و گفتم با‌شناختی که از ایشان دارم می‌دانم مدیر متدین و معتدلی است و برنامه آقای روحانی را هم قبول دارد. در مورد جابه‌جایی استانداران هیچ وقت تحت فشار نبودم.

* نزدیک انتخابات ریاست‌جمهوری هم مدام از ما سوال می‌کردند که آیا در آستانه انتخابات استاندار و فرمانداری را تغییر می‌دهید که من در پاسخ هر بار می‌گفتم اگر در این مورد شب انتخابات هم به نتیجه برسم، مدیران استانی را عوض می‌کنم. الان هم می‌گویم بنده بر اساس ارزیابی‌هایی که خواهیم داشت، تصمیم می‌گیریم. ما با کسی عهد اخوت نبسته‌ایم. همانطور که بنده وزیر آقای روحانی هستم ایشان هرگاه احساس کند در انجام وظیفه خود کوتاهی کرده‌ام وظیفه شرعی‌اش است که من را عوض کند. چون باید در این مورد در پیشگاه خدا پاسخگو باشد. اگر روزی احساس کند که ضعف دارم و مدیران دیگر از قوی‌تر و توانمند‌تر هستند اگر عوض نکند پیش خدا حجتی ندارد. من هم همین رابطه را با مدیرانم دارم. مدیران زیر متوسط را حتما عوض می‌کنم.

* در این دولت استاندار زن نداشتیم. پست استانداری یک پست ساده مثل مسئولیت‌های بخشی نیست این پست از یک طرف امنیتی است، از سوی دیگر انتظامی است یک استاندار باید با فرمانده سپاه و فرمانده بسیج، قوه قضاییه و نیروی انتظامی و اطلاعات در ارتباط باشد. در این خصوص مقاومت‌هایی هم در جاهای مختلف هست. ما در این دولت تعدادی از بانوان را به عنوان فرماندار منصوب کردیم. اما فرمانداران خانم هنوز در سطح استاندار نیستند. باید بروند معاون استاندار بشوند.

*وزیر کشور هیچ نقش آمریتی در شورای امنیت کشور ندارد. همین طور هم رییس‌جمهور نقش آمریتی بر اعضای شورای عالی امنیت ملی ندارد در اینجایگاه‌ها بحث اقناعی است و یک موضوع باید مطرح شود و روی آن استدلال شود و جمع‌بندی صورت گیرد و تصمیم‌گرفته شود نقش استاندار هم در شورای تامین که نماینده قوه قضاییه و فرمانده سپاه در آن حضور دارند، آمرانه نیست و حتما نیاز به مراحلی دارد.

رابطه رحماني فضلي و لاريجاني

*مطهری آگاه‌ترین فرد به رابطه من و لاریجانی است. بکارگیری عنوان معامله در مورد حضور من در دولت کاملا توهین است. لاریجانی نه تنها درباره حضورم در وزارت کشور «اصرار» نداشت بلکه در دوره قبل اصلا در جریان پیشنهاد وزارت کشور به بنده هم نبود. در مورد آقای زنگنه هم مباحثی مطرح شده بود که ایشان این مسئولیت را قبول نکند که در وزارت نفت بماند و این اصرار آقای لاریجانی برای همین بود.

*توصیه لاریجانی به زنگنه این بود که در این شرایط کشور حتما بماند و اتفاقا پیگیر این مساله هم بودند و حتی به من هم گفتند مواظب این وزرای خوب کابینه باشید که حتما باقی بمانند یا در مورد آقای هاشمی هم اصرار به ماندنشان داشتند. این با معامله فرق می‌کند. آقای لاریجانی فارغ از اینکه رییس مجلس است، فرد توانمند و دلسوزی است و نیرو‌ها را به خوبی می‌شناسد .

*آقای روحانی از همه افراد و جناح‌ها و شخصیت‌های معتمد خود لیست می‌گیرد. بنابراین آقای لاریجانی هم به عنوان یک فرد توانمند و قابل اعتماد می‌تواند به آقای روحانی لیست بدهد. پس وقتی آقای لاریجانی می‌گوید بهتر است فلانی بماند و دیگری برود، این در حد توصیه و مشورت است. اگر به روحانی اصرار و تاکید شود آن هم روی مساله‌ای که او احساس کند، خلاف شایسته‌سالاری است، مقابل آن می‌ایستد این حاصل شناخت من از سال ۷۱ است که توفیق داشتم با آقای روحانی آشنا شوم.

رابطه‎ام با روحاني رفاقتي نيست

*در مصاحبه‌ای گفتم آقای روحانی چون قبلا مسئولیت کمتری داشت، هر وقت اراده می‌کردیم، دیدار داشتیم و با هم صحبت و درد و دل می‌کردیم. الان رابطه ما درد و دلی و رفاقتی نیست. یک رابطه کاری است. من هر وقت کار داشته باشم، ایشان محبت می‌کنند و با هم دیدار داریم. به هر حال من وزیر کشور آقای روحانی هستم ما هر روز با مسائل امنیتی و سیاسی داریم و رییس جمهور باید در بسیاری از این موارد تصمیم نهایی را بگیرد. من هر وقت اراده کردم که خدمت ایشان برسم، آقای روحانی هیچ‌گاه نفی نکرده و این درخواست ملاقات را پذیرفته است. ضمن اینکه هر هفته هم در حاشیه هیات دولت یکدیگر را می‌بینیم و مشکلی از این بابت وجود ندارد.

*الان که من مسئولیت وزارت کشور و آقاي لاريجاني مسئولیت ریاست مجلس را دارند، دیدار‌هايمان قدری کم شده است ولی هر وقت من خواستم ایشان را ببینم حداقل با فاصله دو روز این دیدار صورت گرفته است. تقریبا ماهی یک بار با ایشان ملاقات می‌کنم.

*{درباره احتمال نامزدي لاريجاني براي انتخابات رياست جمهوري 1400} زود است از الان بخواهیم بگوییم برای چهارسال دیگر چه کسانی کاندیدا هستند و بعد هم بر مبنای همین تحلیل که خیلی سطحی و ضعیف است، تصمیماتی گرفته شود که در جایگاهی مثل وزارت کشور تبلور عینی پیدا کند. این گمانه‌زنی‌ها به هیچ وجه درست نیست. از طرف دیگر آقای لاریجانی یک چهره شاخص سیاسی است و ظرفیت بروز و ظهور در جایگاه ریاست جمهوری را هم دارد و فردی وزین و توانمند است. اگر هم به فرض آقایی لاریجانی جزو نامزد‌ها باشد من به عنوان وزیر کشورباید چه نگاهی داشته باشم؟ باید تلاش کنم انتخاباتی سالم و قانونی برگزار شود. گاهی من دوست آقای لاریجانی هستم و می‌خوام به او کمک کنم اما یک وقت هم وزیر کشورم و وقتی وزیر کشور هستم آقای لاریجانی هم برای من مثل بقیه کاندیداهاست و باید قانون را اجرا کنم. یک بار این تجربه اتفاق افتاده است. در مقطعی که لاريجاني نامزد رياست جمهوري 84 شد، من معاون سیاسی او و مسئول تبلیغات رسانه‌ای کاندیدا‌ها بودم اما قوانین و مقرارات را برای همه یکسان رعایت کردم. در اين دوره هم که آقای روحانی کاندیدا بود و من هم وزیر کشور بودم، شما یک کلمه و یک اقدام و یک تصمیم پیدا نمی‌کنید که به نفع روحانی گفته یا انجام داده باشم.

*افرادی در سطوح آقای لاریجانی و روحانی هم توقع ندارند که وزیر کشور جمهوری اسلامی به خاطر رفاقت قانون و حق‌الناس را زیرپا بگذارد. این دو بزرگوار و افرادی که در این سطح مطرح می‌شوند اصلا اینطور نیستند.

*آقای لاریجانی به عنوان رییس مجلس نباید در روند رای اعتماد مداخله کند و انصافا هم درباره مت این کار را نکرد. یک شاهد دیگر من در این خصوص این است که هر وقت در صحن مجلس مورد سوال بودم آقای لاریجانی رییس مجلس نبوده و اگر هم ریاست را بر عهده داشته صحن را ترک کرده و کار را به نواب خود سپرده است.عمدا این کار را کرد که بعدا متهم نشود. این از نظر اخلاقی بسیار کار شایسته‌ای است.