یادم می آید وقتی موضوع هدفمندی یارانه ها در دولت آقای احمدی نژاد مطرح شد صحبت از این بود که ما بجای اینکه یارانه را به کالا و سوخت بدهیم از آنجا حذف می کنیم و مستقیم به مردم می دهیم. بماند که با اجرای بی برنامه این طرح تورم ۴۰ درصدی به مردم تحمیل شد و همه راضی بودند دولت همان یارانه را به کالا و سوخت بدهد و به مردم ندهد.

ادعای دولتمردان این بود که با اجرای این طرح بعد از یک شوک موقت شرایط اقتصادی هر روز بهتر و بهتر می شود اما ۸ سال گذشت و نه تنها بهتر نشد که هر روز بدتر و بدتر شد که نیازی به توضیح واضحات نیست.

اما حالا گویا دولت محترم تدبیر و امید بودجه کم دارد و حاضر هم نیست از روش های احمدی نژادی یعنی بازی با بازار ارز و طلا کسری بودجه را تامین کند اما در این میان منه یارانه بگیر از این دولت محترم چند سوال ساده دارم که امیداورم یکی از مسئولین جواب بدهند ( از شما خواننده عزیز نیز خواهش می کنم اگر شما هم همین سوالات را دارید با نظر مثبت اعلام نمایید )

۱- آیا در قانون بودجه سال ۹۳ بودجه نهادها و یا سازمان هایی که هیچ فایده ای برای مردم ندارند و خود شما هم آنها را خوب می شناسید و بارها صحبتشان شده است حذف شده است یا حداقل کاهش پیدا کرده است؟ معمولا به این نوع بودجه ها بودجه های رانتی می گویند و چه خوب بود طی نظر سنجی هایی از مردم راجع به بودجه این نهادها که هیچ کار مشخص و اجرایی برای رفاه مردم انجام نمی دهند پرسش می شد. مخلص این پرسش اینکه آیا بودجه با شفافیت کامل و تنها در راستای منافع مردم نوشته شده است یا سعی در راضی نگه داشتن از ما بهتران نیز در آن شده است؟

۲- آیا دولت تدبیر و امید به پاکدستی و عدم وجود فساد در بدنه و ساختار خود تا کوچکترین ارکان اطمینان و نظارت دارد یا مانند پاکترین دولت تاریخ ایران هر روز قرار است خبر از اختلاس ها و فسادها شنیده شود؟

۳- آیا دولت دارای ساختاری منسجم و درست برای نظارت بر عملکرد سازمان ها و ارگان های اجرایی زیر نظر خود در هزینه کرد صحیح بودجه و عدم انعقاد قراردادهای بی فایده و بعضا رانتی که باعث ضرر و زیان فراوان دولت و مردم می شود می باشد؟

۴- آیا دولت دارای بخشنامه، ساختار و یا دستورالعملی در جهت صرفه جویی در ادارات دولتی و عدم هدر رفت بودجه و عدم اسراف و ریخت و پاش های درون سازمانی مانند خرید اتومبیل های گران قیمت، نماهای آنچنانی در ساختمان های دولتی، اجاره ویلاها و خانه های سازمانی گران قیمت برای مدیران دولتی در ایام تعطیلات، برگزاری همایش ها و جشن های چند میلیاردی و .... می باشد؟

۵- دولت مدعی پایین بودن قیمت سوخت و مقایسه مدام آن با فوب خلیج فارس و یا ترکیه است اما آیا دولت حداقل تلاشی در جهت آزاد سازی صنعت خودرو و خروج آن از انحصار دو خودرو ساز داخلی که بعد از ۲۰ سال تنها توانایی تغییر شکل چراغ خودروهای تولید خود را دارند انجام داده است؟ آیا دولت نمی تواند با تعطیلی این دو خودرو ساز علاوه بر جلوگیری از ضرر و زیانی که هر ساله این دو مدعی آن هستند حق حداقلی این مردم در انتخاب خودرو مناسب را به آنها برگرداند سپس از مردم بخواهد یارانه نگیرند؟

سوالات بالا بخشی از صدها سوالی است که ذهن مرا قبل از انصراف از یارانه درگیر خود کرده است و اینکه آیا انصراف من از یارانه کمک خواهد بود به کشورم یا کمک به عده ای خاص ...

امیدوارم پیرو سخنرانی های مداوم بزرگان دولت از شخص رئیس جمهور تا معاونان و وزرا در جهت آزادی بیان و انتقاد از دولت سایت وزین الف با انتشار این نوشتار محکی باشد برای سنجش تحمل دولتمردان در انتقاد و پاسخگویی آنها آنهم در این زمان حساس که مطمئنا تاثیر به سزایی در میزان همکاری مردم در انصراف از یارانه خواهد داشت و تاثیری به مراتب مفیدتر از تهدید مردم خواهد داشت.

الف