چند وقت پیش در جمع گروهی از دانشجویان انقلابی تحلیلی از مقام معظم رهبری نقل شد، بدون آنکه نامی از ایشان برده شود. عده ای از کسانی که آنجا حاضر بودند به مخالفت با آن برخواستند. بعد از کلی بحث و آوردن دلایل مختلف آن صحبت ها مورد قبول واقع شد. شاید اگر قبل از نقل کردن این بحث، نام رهبری می آمد بدون هیچ صحبتی همه قبول می کردند. این کار را امتحان کنید؛ متوجه خواهید شد خیلی اوقات به جای آنکه ما از صحبت های رهبری دفاع کنیم، سخنان ایشان مدافع ما می شود!

دانشجوی نقاد قبل از هرکس باید خودش را به چالش بکشد. یکی از ضعف های اساسی تشکل های دانشجویی و دانشجویان انقلابی عدم پرداختن به خود و شیوه ی عملکردشان است. جنبش دانشجویی به جای تفکرسازی و ایده پروری به تکرار صحبت های بزرگان می پردازد. تکرار عینی این صحبت ها را می توان به صورت نقل مستقیم در مقاله ها، یادداشت ها، نشریات دانشگاهی، وبلاگ های دانشجویی و... به وضوح مشاهده کرد. با ادامه این روند، دانشجویی که باید منبع جوشش فکری باشد تبدیل به دستگاهی می شود که هیچ قدرت تجزیه و تحلیل نداشته و ریز برنامه ها را نیز می بایست از مقر فرماندهی بگیرد و این در حالی است که مقام معظم رهبری بارها تاکید کرده اند دانشجو افسر است و سرباز نیست.

این اولین اشتباهی است که دانشجویان مرتکب می شوند. نتیجه ی استفاده مستقیم از صحبت های رهبری نه تنها کمکی به پیشبرد اهداف نظام نمی کند بلکه مخالفت با مقاله و وبلاگ ما به نوعی مخالفت با رهبری قلمداد می شود و پس از مدتی به جای جذب حداکثری به دفع حداکثری می انجامد. سخنان بزرگان را نقشه ی راه قرار دادن و شاخص پنداشتن تفاوت عمده ای با این شیوه دارد.

راحت طلبی بعضی از دانشجویان باعث شده است حتی در ریز برنامه ها نیز زحمت فکر کردن به خود نداده و منتظر دستور باشند. در برخی موارد انتظار داریم حتی شیوه برگزاری جشن ها، نوشتن مقاله ها، سبک شعر گفتن و... را نیز از بزرگان بگیریم. جنبش دانشجویی در مشهورترین تعریف ها به معنای حرکت بر روی خط قرمزهاست. حرکتی که بدون شکستن قوانین، پیشرو و مبتکر باشد. نیروی محرکه جامعه را تامین نماید و به سمت شکستن سازوکارهای کهنه ای که جلوی حرکت پویای جامعه را می گیرد، برود. حال اگر دانشجویان از نوآوری، حرف های نو و دغدغه های متعالی دست بردارند چه کسی جز این نیروی جوان می تواند به آن همت گمارد؟

ممکن است شخصی، شاخص های ما را به هر دلیلی قبول نداشته باشد. وقتی ما نام معیارمان را به میان می آوریم، نشنیده رد می کند. با درایت می توان این تهدید را به فرصت تبدیل کرد و با مطرح ساختن دیدگاه صحیح، البته بدون نام بردن از گوینده به شرح و توضیح آن پرداخت. اما متاسفانه به خاطر کمبود مطالعه، عدم درک عمیق از شاخص ها، نشناختن مخاطب و... معمولا بدون کم و کاست از صحبت های رهبری استفاده می شود و زمانی که فرد با آن مخالفت می کند، بعضی ها به آن فرد بی درنگ برچسب ضد ولایت فقیه می زنند. همان عملی که ولی فقیه به شدت با آن مخالف است.

نگاه جزئی و برداشت های دلخواهانه از شاخص ها، بخشی دیگر از آفت های عمل به سخنان رهبر عظیم الشان انقلاب است. دانشجویی که کار سیاسی دوست دارد به بخش های سیاسی صحبت های رهبری توجه می کند و دانشجویی که کار فرهنگی را ترجیح می دهد، به درک گزینشی در صحبت ها دست می زند و به ابعاد دیگر بی توجه است. رشد تک بعدی یکی از مسائلی است که اسلام بارها آن را نهی کرده است. جوان همطراز انقلاب اسلامی می بایست رشدی همه جانبه، فراگیر و کلی داشته باشد. انسان کاریکاتوری که تنها یک جنبه از وجودش رشد کرده است نمی تواند در خدمت آرمان های بلند انقلاب باشد.

قرآن کتابی است که برای همه ی مردم در همه ی زمان ها نازل شده است. در آیه ۱۴ سوره حجرات پس از اینکه عده ای از اعراب اعلام ایمان کردند خطاب به پیامبر (ص) آمده است: "بگو: ايمان نياورده‏ايد، بگوييد كه تسليم شده‏ايم، و هنوز ايمان در دلهايتان داخل نشده است ..." شاید گروهی از ما نیز به ولایت فقیه آنطور که شایسته است التزام عملی پیدا نکردیم و تنها التزام داریم...

الف