برای اکثر قریب به اتفاق ما پیش اومده که به داخل مطب پزشک محترم رفتیم و مدت بسیار کوتاهی پس از ورود -به مطبی که برای وارد شدن بهش ساعت ها و شاید روزها انتظار کشیدیم- خودمون را نسخه در دست درحال خروج از محضر پزشک محترم یافتیم.
به تازگی در سایت وزین الف خوندم که دوستان پزشک از افزایش کم تعرفه ها ناراضی هستند. دوستان پزشکی که گاها در طول یک ماه به اندازه یک عمر بعضی از ماها درآمد دارند و همیشه هم از مریض و سالم و مرد و زن و پیر و کودک ناراضی هستند اونهم در کشوری که درامد سرانه مردمش بسیار پایین هست.
به خاطر همین و با توجه به خلاقیت ذاتی خودم(!) یک راه حل منصفانه به ذهنم رسید که هم پزشکان به آرزوی خودشون برسن و هم بیماران عزیز بیشتر مورد توجه پزشکان محترم قرار بگیرن.
مسلما مریضی که مبلغی بابت ویزیت میده در مقابل حق داره که پزشک مدت معینی ویزیتش کنه که ظاهرا این مدت یک ربع هست و حتی اگه بیمار واقعا مشکلی هم نداره میتونه توقع داشته باشه که یک ربع توی مطب دکتر بشینه و مثلا سوالاتی از دکتر بپرسه.
پس بد نیست که دستگاهی شبیه تاکسی متر در مطب پزشکان عزیز قرار بگیره که با اثر انگشت بیمار شروع به کار میکنه و دوباره با اثر انگشت همون بیمار زمان را نگه میداره و متناسب با زمان صرف شده (و البته گرید پزشک محترم) مبلغی را به بیمار اعلام می کنه و بیمار مبلغ را می پردازه. مثلا اگر به جای یک ربع، بیمار ۵ دقیقه در مطب دکتر وقت صرف کرد یک سوم ویزیت را به پزشک تقدیم کنه و رونوشت این قبض هم به اداره محترم بیمه ارسال بشه. چنین چیزی در این دوران پیشرفته بسیار ساده هم هست.
پزشکان محترم هم به این شکل دیگه انگیزه ای برای نوبت دادن به صدها بیمار در طول یک روز ندارن چون عملا متناسب با زمان کاری خودشون ویزیت دریافت می کنن و ترجیح میدن که همون تعداد استاندارد مریض را ببینن و شاید به حرفهای مریض هم بتونن گوش کنن و در این بین مریض ها هم بهتر درمان بشن.
اینطوری دیگه مهم نیست اگه تعرفه پزشکی افزایش هم پیدا کنه چون در این چند سال اخیر بنده بیش از دو دقیقه توسط پزشکی ویزیت نشدم و با توجه به ۱۵ دقیقه وقت استاندارد حتی اگه ویزیت دوبرابر بشه باز هم برای بیماران عزیز به صرفه هست!
منصفانه بود، نبود؟!
