الف - آقایان سیاسی! "برجام" را ملی ببینید

دو هفته‌ از پایان مذاکرات هسته‌ای و توافق صورت گرفته می‌گذرد و متأسفانه در طول این مدت، در میان طیف گسترده‌ای از افراد جامعه، هر روز بر شکاف و دودستگی افزوده می‌شود. حیف شد! موضوعی که می‌توانست دست مایه غرور و عزت ملی بیشتر قرار بگیرد، باعث ایجاد قطب بندی تازه‌ شد. دسته‌ای ذوق زده و در انتظار رونمایی از نتایج این فتح الفتوح و گروهی دلواپس تعداد گل‌های خورده ... اما چرا پرونده هسته‌ای (موضوعی در سطح ملی) جناحی دیده شد؟!

در این باب، نکات زیر درخور توجه‌اند:

۱. جریان حامی دولت، توافق هسته‌ای را سکوی پرش به سوی کرسی‌های مجلس دهم دید و در گام بعد، برخی از رادیکال‌های این گروه، پروژه آغاز «گفتگوهای داخلی بعد از مذاکرات هسته‌ای» (بخوانید ماست مالی فتنه ۸۸ و رفع حصر سران فتنه) را کلید زدند و این گونه، مسأله‌ای ملی را در حد رقابت‌های جناحی تنزل دادند.

اما مگر نه این که اگر ۱۹ هزار سانتریفیوژ و غنی سازی ۲۰ درصد (توفیقات دولت سابق) نبود، غربی‌ها همین امتیازات توافق وین را هم به رسمیت نمی‌شناختند؟! و اگر همین مقدار امتیاز نبود (مثلاً حق غنی سازی در داخل خاک ایران به رسمیت شناخته نمی‌شد) اصلاً توافقی منعقد می‌شد؟!

۲. از سوی دیگر، جریان منتقد دولت بر امتیازات داده شده و نقاط ضعف توافق تمرکز کرد و حتی یکی از آنان مدعی شد: «در حقیقت در این توافق ایران چیزی به دست نیاورده است! ... ۶ گل خورده ایم!» یا آن دیگری در پست اینستاگرام نوشت: «همان وقت که روحاني در مصاحبه خود به منتقدان توافق نهايي داس و دشنه نشان داد، با خود گفتم که ادعاي پيروزي در وين هم دروغي است مثل ادعاي پيروزي در دو توافق قبلي ژنو و لوزان...»! انگار تیم مذاکره کننده‌ای که هم امین و متدین هستند و هم شجاع و غیور؛ هیچ دستاوردی در "برجام" کسب نکرده است!

کار به جایی رسید که وقتی مسئولان وزارت خارجه کشورمان اعلام کردند برخی مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ را اجرا نمی‌کنیم، آن سایت محترم ذوق زده شد و تیتر زد: «وزارت خارجه روحانی هم قطعنامه را کاغذپاره دانست»! گویی می‌خواستند ثابت کنند دیدید «ظریف و عراقچی» بالاخره به حرف «احمدی نژاد» رسیدند!

۳. البته بودند عقلا و چهره‌های باانصافی که نگاه جناحی را در تحلیل توافق هسته‌ای دخالت ندادند و نقاط ضعف و قوت را در کنارهم دیدند اما صدای دو گروه مورد اشاره در بالا بلندتر بود و تریبون‌های‌شان بیشتر و چنان است که این روزها، دوقطبی موافق توافق- مخالف توافق، در سطح جامعه دیده می‌شود. بسیاری از مردم به تبع خواص، یا توافق را سفید سفید می‌بینند یا سیاه سیاه! یا صفر یا صد!

این جاست که مرور مجدد پاسخ رهبر انقلاب به نامه رئیس جمهور درباره نتیجه مذاکرات هسته‌ای، ضروری به نظر می‌رسد: «... از ملت عزیز انتظار دارم که همچنان وحدت و متانت خود را حفظ کنند تا بتوان در فضای آرام و خردمندانه به منافع ملی دست یافت.»

۴. نگارنده معتقد است در دوره پساتوافق به جای آن که درگیر دوقطبی تبیین شده در این یادداشت شویم، باید ضمن تشکر و تقدیر از تیم دیپلماسی دولت، دو سرفصل را در اولویت پیگیری‌های رسانه‌ای قرار دهیم: یکی، رصد دقیق اجرای تعهدات طرف غربی و مراقبت از نقض عهدهای احتمالی و دیگری، مطالبه از دستگاه‌های مسئول درخصوص رفع مشکلات معیشتی مردم. حال که توافق حاصل شد و قرار است تحریم‌ها لغو شوند، مردم منتظر بهبود وضعیت اقتصادی هستند؛ چنان که شعار آقای روحانی در ایام تبلیغات انتخاباتی همین بود.