من از جانب مادر بزرگم نواده پیامبر گرامی اسلامم. اگرچه نه در خُلق و نه در خَلق به آن نبی مکرّم شباهتی ندارم! شاید جهش ژنتیکی ای حاصل شده و مرا در چاه ویل دنیا گرفتار ساخته! همنامان دیگری از طرف پدر به آن بزرگوار نسبت دارند، یعنی همنامانی که سیّدند و گاهی با این حقیر اشتباه می شوند. شُرَفای عرب نیز نَسَب به نبی مُکرّم می برند ، حتّی اگر سنّی باشند.

حال در غرب قوانینی وضع شده که توهین به مذهب افراد را جائز، امّا نژادپرستی و توهین به شجره خاصی را ممنوع می داند. در عجبم که چرا سادات محترم و آنانی که مانند من از طرف مادر به این شجره مُنتسَبند، از همین نکته حقوقی استفاده نمی کنند و با استناد به توهین به جدّ بزرگوارشان، ظرفیت های قانونی غرب را به چالش نمی کشند؟! اگر این کار را بکنند، نه نیازی به گلوله تندروان داعش و القاعده است و نه مجالی برای فرار هتّاکان از قانون عُرفی، و نه فرصتی برای تشدید نقار بین فقه اسلام و حقوق بشر غربی.

امیدوارم حقوقدانانی از دو طرف، ظرفیت یاد شده را مورد مُداقه قرار دهند و بعد - اگر خواستند - متهتکان را به سبب جهلشان با سلامی بدرقه کنند، همانطور که اجداد معصوممان همینطور می کرده اند ... اذا خاطَبَهُم الجاهِلونَ قالوا سَلاماً ...

الف