يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلاَ تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً ﴿احزاب: ۳۲﴾

اي زنان پيامبر(صلي الله عليه و اله) شما مانند ساير زنان نيستيد اگر تقوا داشته باشيد، پس با نرمي سخن نگوييد تا کسي که در قلبش مرض دارد در شما طمع نکند و سخن پسنديده بگوييد.

وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَ لاَ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى( احزاب :۳۳)

و در خانه‏هاى خود بمانيد، و همچون دوران جاهليّت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نشويد،

إِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعاً فَاسْأَلُوهُنَّ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ(احزاب : ۵۳)

هنگامى كه چيزى از وسايل زندگى را از آنان [همسران پيامبر] مى‏خواهيد از پشت پرده بخواهيد.

در حالات حضرت زینب کبری سلام الله علیها هم گفته اند:

یحیی مازنی می گوید : من مدّت زیادی همسایه حضرت علی (ع) بودم و ( منزل ما ) نزدیک خانه ای بود که حضرت زینب در آن ساکن بود . به خدا قسم در این مدت نه من زینب را ( بیرون ) دیدم ، و نه صدایش را ( از داخل خانه ) شنیدم . و هر وقت می خواست به زیارت قبر شریف جدش رسول خدا (ص) مشرف شود شبانه از منزل خارج می شد در حالی که امام حسن (ع) در طرف راست او و امام حسین (ع) در طرف چپش و امیر المؤمنین (ع) در جلو او حرکت می کردند . و هنگامی که حضرت زینب به قبر شریف رسول خدا (ص) نزدیک می شد حضرت علی (ع) جلوتر می رفت و نور چراغی را که بالای سر پیامبر (ص) بود کمتر می نمود. یک مرتبه امام حسن (ع) علت این کار را از آن حضرت سؤال نمود، حضرت علی (ع) در جواب فرمود: می ترسم ( کسی زیارت آمده باشد ) و به خواهرت زینب نگاه کند. (منبع: زینب کبری سلام الله علیها ص ۲۸، علامه نقدی)

درروایات هم تاکید فراوان شده که مردان نسبت به ناموس خود غیرت بورزند و زنان بی دلیل خود را در معرض نگاه نامحرم قرار ندهند.

این مساله علاوه بر اینکه ریشه در تعالیم اسلامی دارد در سنت ها و اداب و رسوم ایرانیان نیز سابقه طولانی دارد اما متاسفانه چند سالی هست که در ایام انتخابات دیده میشود برخی به همراه همسر خود در مجالس و محافل حاضر میشوند که این رفتار در نظر متدینین و عقلای جامعه صورت مناسبی ندارد.

چنین رفتاری علاوه بر اینکه مخالف تعالیم دینی و سنت های اصیل و پر افتخار ایرانی است با روح کرامت انسانی زن نیز سازگار نیست. کدام عاقلی استفاده ابزاری از زن را برای جمع کردن آراء انتخاباتي تحسين مي کند؟

کدام عاقلي است که بپذيرد صرف همراه بودن يک زن در جلسات سخنراني و چند عکس آقا و بانو با هم ميتواند دليل بر توجه ايشان به مقام و کرامت زن باشد؟

و آيا بجا و پسنديده نيست که ريش سفيدان و افراد فهميده ضمن تذکر به افرادي که همراه با نواميس خود پاي ميز ثبت نام کانديداتوري حاضر ميشوند از فرهنگ سازي غلط در اين زمينه جلوگيري کنند؟
پ ن: اين نوشته به مناسبت اين خبر + نگاشته شد.

الف