الف - حسین هنوز هم تنهاست

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

گويي چكاچك شمشير عاشوراييان است كه در گوش زمان طنين افكنده و نوايي بر بلنداي تاريخ صدا مي زند " هل من ناصرا ينصرني " آيا ياريگري هست؟

هزار و اندي سال پيش در ميان گوشهاي ناشنوا و دلهاي بي دل اين فراخوان حسيني پاسخي نيافت.بزدلاني كه ناجوانمردانه بر تارك عنوان مسلمانی تكيه زده و با نام اسلام بر عليه اسلام تاختند.حسين و عاشوراييان رفتند اما نواي آنها در تمامي اعصار ادامه يافت.آنروز حسين و يارانش تنها ماندند. آری حسين تنها بود.

هر زمان كه این ندا ياريگراني يافت عاشورايي ديگر بپا خاست. گرچه شمار ياريگران هميشه يادآور همان زمزمه تنهايي بود اما همين شمار نيز خاطره عاشورا را در میدان عمل زنده نگه مي داشت.وچنين است تفسير كلام "كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا "

حسين رفت اما پس از آن تاريخ هيچگاه از سلالگان حسين تهي نماند.عاشورا گذشت اما نواي عاشورايي باقي ماند. از آن پس هر دم كه حسيني برخاست عاشورايي تكرار شد.عاشورا تيري شدكه در ادامه تاريخ دائما بر قلب يزيديان زمان فرو می رود.

چرا که عاشورا حماسه اي نيست كه در بند زمان و مكان زنجير گردد.از كوچكترين زواياي زندگي شخصي تا مهمترين تصميمات اجتماعي صحنه هاي عاشورايي به وفور يافت مي شود.و آنجا تنها "تصميم" است كه نام ما را در جرگه عاشوراييان و يا در زمره كوفيان و يزيديان ثبت مي كند.

آگاه باشيم كه هر زمان اگر عده عاشوراييان به مقياس ۷۲ نزديك شود ظهور وارث خون حسين حتمي است.مهدي(عج) است كه به پا مي خيزد و بغض فرو خفته بشريت را فرياد خواهد كشيد.به راستی که عاشوراي حسيني پايه گذار عاشوراي مهدوي است.بكوشيم با تمرين عاشورايي بودن در كربلاي زندگي شايد در شمار عاشوراييان مهدي(عج) در آييم.كه عاشوراي مهدوي پايان تاريخ است.و در آن زمان پيروزي نهايي از آن تمدن حق خواهد بود.

آري، گويي چكاچك شمشير عاشوراييان است كه در گوش زمان طنين افكنده است و نوايي بر بلنداي تاريخ صدا مي زند " هل من ناصرا ينصرني ".آیا حسین هنوز هم تنهاست؟