می نویسم برای یار سال های قدیم انقلاب و نامه را "با سلام" اغاز می کنم.
جناب آقای رفسنجانی سلام علیکم.
همیشه و در همه جریانات اختلاف میان مجریان وجود دارد. اما در طول سال های یک انقلاب، در طی عمر مبارزین، گاهی اتفاقاتی رخ می دهد که قلب ها را به آتش می کشد. روی گرداندن یک انقلابی از مسیر خودش از جمله این اتفاقات است، از جمله آن غم هایی که هست ...
وقتی به این سال های اخیر از زندگی شما نگاه می کنیم، شمایی که زمانی نامتان چهره هر چه ضد انقلاب بود از غربی ها تا سلطنت طلب ها و تا فتنه گران را از عصبانیت سرخ می کرد، یک سوال اساسی ذهنمان را فرا می گیرد، اصلا بگذار بگویم ذهنمان را اشغال می کند چون اگر دست خودمان بود حاضر بودیم جان دهیم اما به این سوال اجازه تشکیل در افکارمان را ندهیم، کاش پیش از این ها این سوال را در نطفه خفه می کردید.
"آیا هاشمی، هاشمی است؟"
چه کنیم که نمی توانیم پاسخ دلخواه دهیم، حقیقت تلخ است اما این هاشمی آن هاشمی نیست. اگر گفتیم دیروز سخنانتان چهره دشمنان را بر افروخته و سرخ می کرد، امروز صورتشان گل انداخته اگر سرخ شود از سخنانتان. بهانه ام برای تخلیه آنچه در دلم بود بر کاغذ، تلنگر جدید به شما است. آقای هاشمی به خود آیید. سخنران دیدار مداحان نه حسین شریعتمداری بود نه حمید رسایی بود نه محمود احمدی نژاد و نه یک جوان نسل سومی.
آقای هاشمی به یاد می آورید "ایشان الان محور اساسی هم برای حیات انقلاب و هم امنیت کشور هستند و ایشان مرکز مدیریت کشور هستند و ما هم باید به ایشان کمک کنیم" ؟
این سخنان ۸ ماه قبل شماست (الف)
گفتم امیدوارم کردید، چرا؟ به خاطر آن تکذیبیه که بر سایت ها آمد. می گویند سیاستش بود، ماست مالی کرد و ... . نمی دانم شاید راست می گویند اما دلم نمی خواهد قبول کند.
دوست دارم اینطور تفسیرش کنم، هاشمی هنوز وجدانش نمی گذارد...، هاشمی هنوز دوست ندارد روی حرف ولی فقیه اش حرف بزند، این نشانه خوبی است.
حضرت آقای رفسنجانی
دلمان لک زده برای سخنان انقلابیتان، یکبار دیگر انقلاب کنید، مگر نه اینکه بزرگترین انقلاب ها از درون خود آغاز می شود؟ یک بار دیگر پشت میکرفون بنشینید، بگویید مردم اینها که دیدید کابوس بود، خواب بود، تکذیبش کنید، بگویید من همان هستم که بودم ، بگویید من همانم که نامم لرزه بر تن بی بی سی می انداخت، برخیزید و دشمنان در لباس دوست را از خود برانید...
چقدر برایتان حرف دارم حاج آقا...
ولی بگذار با این جمله طلایی کیهان که به برخی ها گفت: کیهان نسبت به هاشمی دلسوز تر از شماست جمعش کنم، جانباز راه انقلاب، باور کن ما منتقدان نسبت به شما از هواداران امروزتان دلسوز تریم.
