اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
شهید خالد اسلامبولی یک سلفی (نه وهابی) جهادی بود. عضو سازمان جهاد اسلامی مصر که برای تحقق حکومت اسلامی مبارزه می کرد. سازمانی که البته بعدها منحرف شد و به القاعده پیوست:
در عین حال شاخه ای از آن جدا شد (جریان فتحی شقاقی) و جهاد اسلامی فلسطین را تشکیل داد که بهترین دوست ایران در فلسطین شد، اما شاکله اصلی آن سازمان، تبدیل به یک جریان تروریستی شد.
الان دوستان خالد اسلامبولی در مصر، شده اند همان جریان وهابی تندروی ضدشیعه که کاری با اسرائیل ندارند اما با ورود یک گردشگر ایرانی اعلام جهاد می کنند!
یکی از انتقادات جریان تقریب گرا در مصر به ما، وجود نام یک سلفی جهادی بر روی خیابانی در تهران است (
+)
یعنی الان جریان تقریب گرای مصر مخالف این نام است و جریان ضدشیعی و قاتلان شیخ شحاته موافق این نام، ما داریم چه می دهیم چه می گیریم؟
اصلا بحث بر سر رابطه با دولت مصر نیست، بحث بر سر رابطه با جریان تقریب گرای مصر و تحکیم وحدت اسلامی است.
آقایان! یک امتیاز سنگین بگیرید و اسم این خیابان را عوض کنید و بگذارید: خیابان «شهید فتحی شقاقی»، همانی که عاشق بود، عاشق «امام خمینی»(ره).
این طور نیست که مردم مصر همه طرفدار اسلامبولی و جریان موسوم به اسلامگرایان باشند، اگر این طور بود رقیب مرسی در انتخابات نزدیک نیمی از آرا را کسب نمی کرد، بنابراین انتخاب اسمی دیگر برای این خیابان، باعث نزدیک شدن ایران به مردم مصر هم خواهد شد، اسم جدید هم نفی کننده جریان اسلامگرایی نیست، یعنی اسمی است که همه مردم مصر آن را قبول خواهند کرد.
این تغییر نام ایران را به جریان تقریب گرا، همه مردم مصر و دولت مصر نزدیک می کند و تنها زیان کننده در این میان، جریان وهابی مصر است که از نزدیکی ایران و مصر می هراسد.
