الف - آیا کاهش یارانه‌های نقدی در سال آینده، تنها راه افزایش درآمد دولت است؟

آیا کاهش یارانه‌های نقدی در سال آینده، تنها راه افزایش درآمد دولت است؟

دولت به مجلس پیشنهادی را ارایه کرده است که بر مبنای آن در سال ۹۴:
الف) دوره پرداخت یارانه به جای ۳۰ روز به ۳۵ روز تغییر پیدا می کند. در نتیجه در طول سال دو ماه پرداخت یارانه نقدی خانوارها حذف می شود.
ب) بنزین آزاد به صورت تک نرخی با قیمت ۱۰۰۰ تومان عرضه می شود.
برآوردها نشان می دهد دولت قصد دارد با این اقدام ۱۰ هزار میلیارد تومان درآمد خود را افزایش دهد. اما این که چرا دولت این پیشنهاد را در دستور کار خود قرار داده است جای سوال دارد؛ زیرا در صورت اجرایی شدن این پیشنهاد،‌ تمامی یارانه‌بگیران از دو ماه یارانه نقدی محروم می‌‌شوند و این امر، موجبات نارضایتی وسیعی را ایجاد می‌کند. همچنین با تک نرخی کردن بنزین، عموم افرادی که در حد سهمیه از بنزین استفاده می‌کنند به همراه تاکسی‌ها و وانت‌ها با افزایش ۳۰۰ تومانی قیمت بنزین سهمیه‌ای مواجه می‌شوند.

به نظر می‌رسد دولت برای جبران کسری بودجه هدفمندی به جای آن که این گونه از یارانه‌های نقدی عموم مردم کم کند، می‌تواند قیمت انرژی را برای پرمصرف‌ها افزایش دهد تا عموم مردم که در حد الگو و سهمیه انرژی مصرف می‌کنند، با افزایش هزینه مواجه نشوند. اگر دولت صرفا قیمت گاز را برای مصارف بی‌رویه بالا ببرد تا در بالاترین پله تعرفه به قیمت آزاد و غیریارانه‌ای برسد، سالانه ۳ هزار میلیارد تومان افزایش درآمد خواهد داشت. همچنین با حفظ قیمت بنزین سهمیه‌ای ۷۰۰ تومانی برای عموم مردم، تاکسی‌ها و وانت‌بارها و صرفا افزایش قیمت بنزین آزاد به ۱۵۰۰ تومان، درآمد سالانه دولت ۳ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان دیگر افزایش می یابد. با این روش بدون کاهش یارانه‌های نقدی و فشار به عموم مردم، از محل گاز و بنزین در مجموع ۶ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان به درآمد سالانه دولت افزوده خواهد شد و با اعمال این سیاست برای سایر فرآوده ها، کسری بودجه هدفمندی جبران خواهد شد؛ امری که دولت از آن غافل است.