ناگفته‌هایی از قراردادهای نفتی

بخش اقتصادی الف، 6 آذر 95

6 آذر 1395 ساعت 8:50


شرق نوشت: فریدون فشارکی، مدیرعامل مؤسسه بین‌المللی مطالعات انرژی «فکتس» آمریکا می گوید:اگر روحیه اقتصادی ترامپ بچربد و هارولد هام را به عنوان وزیر انرژی خود معرفی کند، خبر خوبی برای ایران خواهد بود.

فریدون فشارکی گفت:تمام کسانی که با ایران مذاکره کرده بودند، در قراردادهای MOU (اصول و چارچوب همکاری) یا HOA (توافق‌نامه اصول قراردادی همکاری) خود نوشته بودند که انجام قرارداد منوط به نتایج انتخابات آمریکاست و اگر ترامپ برنده شد، مجبور نیستند قرارداد را امضا کنند و ایران هم پذیرفته بود؛ چون چاره دیگری نداشت.

وی افزود: حال ترامپ انتخاب شده و فعلا تصمیم نگرفته است چه کند و به‌همین‌دلیل حداقل بین شش تا ٩ ماه همه چیز به تأخیر خواهد افتاد. ایران تعداد زیادی MOU امضا کرده و یک قرارداد HOA هم در فاز ١١ پارس جنوبی با توتال امضا کرده است که همه این قراردادها در این مدت باید منتظر تعیین تکلیف آمریکا باشند.

او با بیان اینکه ترامپ دو کار می‌تواند انجام دهد. بیرون‌آمدن از قرارداد هسته‌ای امکان‌پذیر نیست و ترامپ برای محدودکردن ایران نیازی به لغو برجام ندارد،عنوان کرد:  ترامپ می‌تواند به وزارت خزانه‌داری آمریکا دستور دهد برای انتقال پول به ایران فشار را زیاد کنند و برخلاف اوباما که فتیله‌ها را پایین کشیده بود، فتیله فشار بر ایران را بالا ببرد. این راحت‌ترین و سریع‌ترین کاری است که آمریکا برای محدودترکردن ایران می‌تواند در پیش بگیرد که خود، نوعی تحریم محسوب می‌شود و می‌تواند همه کارها را عقب بیندازد. این یکی از گزینه‌های پیش‌روی ترامپ است.

وی افزود: گزینه دیگری هم محتمل است. او یک بار گفته چرا ایرباس به ایران هواپیما بفروشد و آمریکا، بویینگ نفروشد؟ ممکن است مطابق پیش‌بینی‌های رسانه‌ها، هارولد هام، وزیر انرژی ترامپ شود که در آن صورت، او معتقد است شرکت‌های آمریکایی باید برای سرمایه‌گذاری به ایران برگردند. این هم گزینه‌ای است که خیلی‌ها در ایران به آن امیدوار هستند که او درهای تجارت با ایران را باز کند، به‌نحوی‌که حتی اوباما و کلینتون هم نمی‌توانستند این کار را انجام دهند. این امید در مقامات بالاتر وجود دارد.

فشارکی تاکید کرد: اکنون توتال با ایران موافقت‌نامه اصولی امضا کرده و شل و بی‌پی هم به موافقت‌نامه اصولی خیلی نزدیک هستند. چند MOU هم با چند شرکت روسی و شرکت DNO نروژی منعقد شده است، اما MOU توافق کلی است و در آنها شرکت‌های غربی قید کردند منوط به این است كه وضعیت سیاسی آمریکا تغییر نکند.

وی افزود: اگر هم قرارداد امضا نشد توافق با ایران وجود دارد و ایران می‌داند که اینها نمی‌توانند قرارداد نهایی را امضا کنند. گروه تدبیر که زیرمجموعه ستاد اجرائی فرمان امام (ره) هست هم قرارداد امضا کرده است. اگر قراردادها بد بود، پس چرا این شرکت‌ها تفاهم‌نامه‌های اولیه را امضا کرده‌اند؟ ثابت شده که این گفته درست نیست. مشکل این است که همه قراردادها منوط به وضعیت سیاسی آمریکاست؛ یعنی اگر آمریکا فشار زیادی وارد کند، شرکت‌های خارجی قرارداد امضا نخواهند کرد اما قراردادها جاذبه دارند و برای ایران و طرف مقابل خوب هستند، زیرا از قرارداد عراق جذاب‌تر هستند اما مشکلات قرارداد عراق را ندارند.

وی تصریح کرد: اگر کلینتون انتخاب می‌شد، همه این قراردادها تا یکی، دو ماه آینده امضا می‌شد، اما اکنون همه چیز متوقف شده است. به‌هرحال شرکت‌های خارجی دو خواسته داشتند؛ برنده‌شدن آقای روحانی و خانم کلینتون. خانم کلینتون که برنده نشده و زمان انتخابات ایران هم که هنوز فرا نرسیده است. در این شرایط مشکل است کسی بخواهد قبل از انتخابات در ایران به صورت نهایی قرارداد امضا کند.فشارکی یادآورشد: اگر یک شرکت آمریکایی به کمک ترامپ به ایران بیاید، همه خواهند آمد. اکنون ترس‌ها از تغییر سیاست در آمریکاست.


کد مطلب: 417800

آدرس مطلب: http://alef.ir/vdchvqnkv23nz6d.tft2.html?417800

الف
  http://alef.ir