دايه هاي مهربان تر از مادر براي زائران شهيد !
حجت الاسلام محمد رضا زایری/6آبان 95
6 آذر 1395 ساعت 13:39
رويارويي تمام عيار انقلاب اسلامي با استكبار جهاني و تقابل اسلام اصيل با وهابيت و داعش پس از قرن ها به جنگ و ستيزي سخت و دشوار رسيده است و البته توي جنگ و دعوا حلوا خير نمي كنند! مي كشند و كشته مي شوند، مي زنند و مي خورند، شكست مي پذيرند و پيروزي مي يابند! جنگ جنگ است با تمام واقعيت هاي تلخ و ناخواسته اش ، و امروز ما مظلومانه درگير اين جنگ ناخواسته ايم .
داعش كه با طراحي رسمي آمريكايي شكل گرفت و با حمايت كامل و گسترده عربي و منطقه اي پيش رفت ، بر خلاف انتظار حاميانش نه تنها در مدتي كوتاه نتوانست كربلا و نجف را تصرف كند بلكه در مقابل قدرت شگفت و مقاومت ستودني محور مقاومت متحمل شكست هاي سنگيني در سوريه و عراق شد و اسباب روسياهي اربابانش را فراهم ساخت و در چنين حالي چه مي تواند كرد جز انتقام كور و خونين از زائران بي پناه اهل بيت در عراق ؟
به خون غلتيدن خانواده هاي بي پناه و بي گناهي كه براي زيارت رفته اند بسيار دردناك است اما از آن تلخ تر بلكه عجيب تر موجي از انتقاد و ايراد و اشكال است كه برخي دايه هاي مهربان تر از مادر در فضاي مجازي به راه انداخته اند !
و جالب اينجاست كه معمولا كساني انتقاد مي كنند كه نه تا كنون به اين سفر زيارتي رفته اند و نه پس از اين مي روند !
مانند كساني كه به ساخت ضريح و بارگاه اهل بيت انتقاد دارند اما خودشان پول و ثروت شان را جاي ديگري خرج مي كنند، مردمي كه مشتاقانه سرمايه و زندگي شان را براي اين كار هزينه كرده اند كمترين شكايتي ندارند و كساني كه يك ريال هم نمي دهند دهان به بدگويي و ناسزا مي گشايند !
مي توان اين موضوع را از زوايايي مختلف بررسي كرد اما بياييد به جاي هر گونه بحثي ، تاريخ را مرور كنيم.
مي دانيد كه در طول تاريخ پدران همين جماعت داعشي بارها حرم سيدالشهدا را تخريب كرده اند و زائران كربلا را به خاك و خون كشيده اند و اتفاقا تجربه تاريخي ثابت كرده كه مردم در اين راه قوي تر شده و پايداري و شوق بيشتري نشان داده اند.
البته مسؤليت رفاه و امنيت اين مردم در مسير زيارت با متوليان امر است و بايد اشكال ها و ايرادهاي موجود برطرف شود اما همه مي دانند كساني كه به اين زيارت مي روند نه براي تفريح و خريد كه براي همراهي با سالار شهيدان قدم برمي دارند و ذكر دائم و افسوس مستمرشان در گفتگو با اصحاب سعادتمند سيدالشهدا اين است كه "كاش در كربلا با شما بوديم و شهيد مي شديم" !
اعتقاد اين مردم اين است كه با اين گونه شهادت به بالاترين مقام رسيده اند و گرچه ذهن ضعيف و فكر كوتاه برخي افراد نادان نمي تواند اين حقيقت را هضم كند آنان خود با غسل شهادت و با نيت همراهي كاروان حسيني قدم در اين راه گذاشته اند.
حال اگر كسي به جاي اظهار تأسف و حسرت بر وقوع يك فاجعه تروريستي و محكوم كردن دستهاي آشكار و پنهاني كه هر روز عده اي اشخاص بي گناه و غيرنظامي را به قتل مي رسانند يا حتى كمترين همدردي با كشته شدگان و بازماندگان آنان بخواهد از اين وقايع تلخ سوژه اي براي دعواهاي سياسي و انتقام هاي شخصي بسازد چه نامي بايد بر اين رفتار و گفتار و نوشتارش نهاد ؟
كاش در چنين مواقعي اگر قدرت درك شرايط قربانيان را نداريم و با درد و داغ بازماندگانشان همدلي نمي كنيم لااقل دهانمان را از بدگويي و توهين به آنان ببنديم و به احترام مصيبتي كه رخ داده سكوت كنيم !
منبع: همشهري
کد مطلب: 417946
آدرس مطلب: http://alef.ir/vdci5ya5qt1az32.cbct.html?417946