نظر منتشر شده
۲
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 323159
وقتی در سکوت هم، بازی به نفع ماست
بخش تعاملی الف، سعید قاسمی زاده تمر
تاریخ انتشار : شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۱۰


زمان هایی بر ما می گذرد که ارزش های نرمال در تحلیل موقعیت کم می آورند. گویی گذشته و هنجارها برای آنچه جاری شده است کافی نیست. اصرار ذهن بر تحلیل موقعیت با ارزش های عادی شده بی نتیجه است. تبریک می گویم شما پساهنجار زمانی را تجربه کرده اید! در این نوشته با این دید به تحلیل موقعیت پس از تعدی به سفارت سعودی ها در تهران نگاهی می اندازیم و امیدواریم در گذر از این بازه زمانی، فرصت های ارزشمندی به روی ایران گشوده شود.

تحرکات بلندپروازانه طبقه حاکم کم تجربه عربستان سعودی مثل اعلام دو ائتلاف جنگی علیه یمن و بحران های منطقه ای، تعدی به احساسات شیعیان با اجرای حکم شهید نمر در اندازه توان این کشور برای ایفای نقش در منطقه پرتلاطم خاورمیانه نبود. در این میان، ایران پرتجربه، می توانست همچون گذشته آرام نظاره گر توهمات سعودی ها باشد و فقط به دفع و خنثی سازی حمایت های سعودی ها از تروریست های منطقه ای متمرکز باشد.

پیامی که سعودی ها از اعدام نمر می خواستند ارسال کنند داخلی بودن مساله اعدام ۴۷ نفر انسان بود در همین حال به نظر بسیاری از تحلیل گران، هدف تحریک ایران در مسیر اجرایی شدن برجام بود. انتخاب ۲ ژانویه، مصادف با تعطیلات غربی ها درجهت تلطیف انعکاس خبر و احتمالا پس از همفکری با اردوغان از حساب شده بودن زمان ارسال پیام بود.

برخی کشورهای اروپایی در حد حقوق انسانی و نکوهش اعدام به مساله واکنش نشان دادند. اما معنی دهی به پیام سعودی ها منوط به تفسیر پیام توسط ایرانیان بود و این ایران بود که میتوانست دریافت کنندگان پیام سعودی را یاری رساند.

در تهران تجمعات اعتراضی شکل گرفت. تجمعاتی مستقل از منطقه که نمی توانست معطل واکنش های مردمی داخل مرزهای نظام سعودی باشد. عده ای در تهران برخلاف نظر عرف و اخلاق اسلامی، دیپلماتیک و ایرانی یک شوک خبری ایجاد کردند. در نکوهش و محکوم بودن نقض تعهدات پذیرفته شده هیچ شکی نیست. همان طور که در محکوم کردن هر جنایت تروریست ها شکی نیست. اما محکوم بودن و محکوم کردن دو مساله جدا از همند. هر اقدام خشونت آمیز و خارج از عرف و اخلاق محکوم است. تعدی به سفارتخانه هم محکوم است اما جریان محکوم کردن توسط فعالان رسانه ای ایران شدت غیر طبیعی به خود گرفت به گونه ای که به جای مردم جهان قضاوت می نشستیم و خود را محاکمه می کردیم.

نباید یک اشتباه به بهانه ایی برای جناح بندی ها شود. مقامات رسمی دولت نیز به درستی با شدت تمام این اشتباه یا توطئه را محکوم کردند. یک اقدام زشتی شده بود مثل اقدامات زشت دیگر. همانطور که هر جنایت داعش نیازمند اعلام محکومیت جداگانه ندارد برای عموم مردم ما نیز، مهم تمرکز بر کلیت ماجرایی بود که عربستانی ها در سر می پروراندند.

باید دو دیدگاه را از هم منفک کنیم. یک دیدگاه رسمی و پایدار اخلاقی است که مسوولان رسمی کشور ملزم به آن هستند. در این دیدگاه هیچ استثنایی در محکومیت تعدی به سفارتخانه ها وجود ندارد و نباید وجود داشته باشد.

دیدگاه کم طرفدار دیگر این است که باید مقابل توهمات سعودی ها قاطع بود باید به دنیا و مخاطبان کمک کرد که در مقابل توهمات و تصورات غلط سعودی ها از واقعیت صف آرایی کنند. در این دیدگاه، می توانست اعتراضات مردمی ایران روزها دوام یابد تا بلکه رسانه ها چیزی بعنوان ارزش خبری بیابند. مردم ما این راه را بسیار آزموده اند. به نظر من اتفاق زشتی که رخ داد ناخودآگاه ارزش خبری را به رسانه های دنیا ارائه کرد.

فردای آن شب مردم دنیا در مقابل توهمات سعودی ها از تفسیر آنچه در خاورمیانه در جریان است یک دوقطب جدی و قاطع می بینند! باید از دید مردم دنیا به مساله نگاه کرد. آنچه کمتر دیده می شود سفارتخانه سوخته است و آنچه دیده می شود اراده ای بزرگ برای کنترل توهمات عربستان است! مردم دنیا ارزش این پیام را می دانند. عربستان دیگر نمی تواند با چند میلیارد دلار واقعیت را جور دیگری تفسیر و نمایش دهد. هزینه سیاستمداران حامی سعودی رو به افزایش است. اینجا مردم دنیا بر تفسیر ایرانی از خاورمیانه احترام می گذارند.

امروز فرصت بینظیری برای دستگاه دیپلماسی کشور خلق شده است. فرصتی که پافشاری مردمی و هزینه های بسیار در ایران آنرا ایجاد کرده است. آری سفارت حریم است حریم اخلاق و تعهدات ما اما نه تا زمانی که میلیاردها دلار پول و منفعت سعودی سعی می کند واقعیات را قلب کند! در اینجا عده ای ناخودآگاه یا به اشتباه اقدامی کردند که به مردم دنیا یک گزینه دیگر اعطا کرد. «دنیا نمی تواند و نباید توهمات سعودی ها را تحمل کند».

حال سعودی ها باید دلارهای بیشتری را هزینه کنند تا ببینند می توان عقل جمعی مردم را آزمود یا نه! این حق مردم ایران است که از سوی مردم دنیا (در درجه اول) و سیسیتم های سیاسی دنیا (در درجه دوم) به عنوان مردمی صلح جو، خیرخواه و قاطع مورد احترام باشد. امیدوارم دولت و ملت از این فرصت همدلی جهانی برای گذر از موانعی که ردپای پول های سعودی درآن ها آشکار است گذر کنند و خاورمیانه به ثباتی که شایسته آن است نظری کند.

توضیح اول: هیچ اشتباهی قابل قبول نیست اما می توان آن اشتباه ها را بهانه ای برای اصرار بر تفکرات و مواضع خود نکنیم. برای کشورمان الان هیچ چیزی مهم تر از تمرکز بر منافع و فرصت ها برای خلق رفاه نیست. امروز فرصت ما این است که دنیا تحمل توهمات سعودی ها را ندارند و میتوان به جای ادامه دادن بر محکومیت خودسرها بر فرصت های اندکی که روی می نمایند تمرکز کرد.

توضیح دوم: زمان های پساهنجاری مفهومی است که ضیاءالدین سردار برای تحلیل موقعیت های آشوبناک، پیچیده و متعارض ارائه کرده است و به شرایطی گفته می شود که موجودیت های گذشته به یکباره رنگ می بازند ولی هنوز واقعیت جدید جای آن را نگرفته باشد.
 
کلمات کلیدی : سعید قاسمی زاده تمر
 
۱۳۹۴-۱۰-۱۹ ۰۸:۳۳:۵۵
روزنامه بیلد آلمان تیتر می زند: عربستان جز خرما و نفت و تروریست چیزی برای دنیا ندارد!
چرا جریان جدید علیه سعودی ها را به نفع خودمان تمام نکنیم!

به نظر من مردم دنیا سفارت سوخته را نمی بینند آنها سدی محکم بنام ایران در مقابل عربستان سعودی می بینند و این شاید تنها شانس ما (بعد از اجرای برجام ) برای پذیرش و گشودن روابط با دنیا است. (3453716) (alef-11)
 
علیرضا
۱۳۹۴-۱۰-۱۹ ۰۸:۴۴:۰۴
متاسفانه عکس العمل هایی که به این حادثه شد چه در داخل و چه در خارج چه ایرانی وچه غیر ایرانی به زیان منافع عمومی ومصلحت و وجهه کشور تمام شد .در حالی که مقصر اصلی حکام سعودی بودند. متاسفانه اینگونه عکس العمل های احساسی که پس از مشخص شدن زیان هایش به فتنه گران و نفوذی ها نسبت داده میشود بیش از تحریم ها به منافع کشور آسیب رسانده و موجب تقویت ومظلوم نمایی مقصران و دشمنانمان گردیده.بعنوان مثال در ابتدای دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد اتحادیه اروپا و عربها اقدام به برقراری برخی محدودیت ها برای اسراییل نمودند که با سیاست اشتباه واحساساتی ایشان که بطور علنی خواستار حذف اسراییل از نقشه جهان شدند موجی از حمایت ها و همدردی را برای اسراییل و نفرت وتحریم را برای ایران به ارمغان آورد و هشت سال به پایداری وظلم اسراییلی ها کمک کردیم. (3453738) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.