کد مطلب: 345894
واکنش حسین شریعتمداری به اظهارات سیف
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۹ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۰۲:۲۰
حسین شریعتمداری طی یادداشتی با عنوان «نقطه، صفحه قبل!» در روزنامه کیهان نوشت: آقای ولی‌الله سیف، رئیس کل بانک مرکزی کشورمان بعد از دیدار خصوصی با «جک‌لو» وزیر خزانه‌داری آمریکا که بدون حضور خبرنگاران و پشت درهای بسته! صورت گرفته بود، روز گذشته در مصاحبه با تلویزیون بلومبرگ تصریح کرد که «برجام تاکنون تقریباً هیچ دستاورد اقتصادی برای ایران نداشته است» و توضیح داد که امکان دسترسی به ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی‌های مسدود شده را نداریم و ممنوعیت همکاری‌های بین بانکی موسوم به «مبادلات چرخه‌دار- U-TURN» به ایران اجازه استفاده از خدمات دلاری در مبادلات خارجی را نمی‌دهد و بانک‌های اروپایی نیز کماکان نگران نقض قوانین آمریکا و مواجه شدن با جریمه‌های سنگین هستند و...
تأکید صریح آقای دکتر سیف بر بیفرجام بودن برجام بدون اعتراف ایشان نیز به وضوح قابل درک بود و پایان خسارت‌آفرین آن بارها همراه با ارائه اسناد و شواهد غیرقابل تردید از سوی منتقدان دلسوز گوشزد شده بود ولی دولت محترم به جای بررسی نظرات مستند منتقدان و پیشگیری از فاجعه‌ای که امروزه خود به آن اعتراف میکند، منتقدان را با ملامت‌های آمیخته به ناسزا، نواخته و باور نداشت که این بار کج مانند همه بارهای کج دیگر، هرگز به مقصد نمیرسد که نرسید. اما، جلوی ضرر، از هر کجا که گرفته شود، «سود» است و در این باره گفتنی‌هایی هست!
۱- اظهارات رئیس کل بانک مرکزی اگرچه بیان یک واقعیت محسوس و ملموس است و از بی نتیجه بودن نزدیک به سه سال مذاکره هسته‌ای دولت محترم و هزینه‌های سنگینی که به کشور تحمیل شده حکایت میکند ولی اعتراف ایشان «کامل» نیست و فقط اشاره به بخشی از یک واقعیت تلخ است. ایشان می‌فرمایند؛ برجام تاکنون «تقریباً هیچ» دستاورد اقتصادی برای ایران نداشته است که باید گفت؛
اولاً؛ هیچ دستاورد دیگری در سایر عرصه‌ها نیز نداشته است، و البته طبیعی است که آقای سیف تنها درباره حوزه مسئولیتی خویش که «اقتصاد» است اظهارنظر کرده است.
ثانیاً؛ برجام نه فقط هیچ دستاوردی نداشته است، بلکه خسارت‌های فراوان و در بسیاری از موارد، غیر قابل جبران نیز به دنبال داشته است که به نمونه‌هایی از آن اشاره‌ای گذرا - اما مستند- خواهیم داشت.
۲- تصور این که بعد از بی‌نتیجه بودن برجام و سه سال مذاکره فشرده و پرهزینه، اکنون به «نقطه آغاز» بازگشته‌ایم، تصوری خطا و به دور از واقعیت است. به بیان دیگر، گزاره معروف «نقطه، سر خط» گویای شرایط کنونی ما نیست، بلکه دهها و شاید صدها گام از نقطه شروع مذاکرات هسته‌ای در دولت یازدهم، به عقب نیز برداشته‌ایم و گویاترین گزاره برای توصیف شرایط کنونی، «نقطه، صفحه قبل»! است. چرا که؛ بسیاری از امتیازات نقد را سخاوتمندانه! به حریف واگذار کرده‌ایم و اکنون با دست‌های تقریباً خالی به نقطه کنونی رسیده‌ایم. بیش از ۱۲ هزار سانتریفیوژ را از چرخه غنی‌سازی خارج کرده‌ایم. تحقیق و توسعه برای غنی‌سازی را در فردو متوقف کرده‌ایم. قلب رآکتور اراک را بیرون آورده و برای آن که هرگز قابل بازگشت نباشد، با بتن پر کرده‌ایم، ۹۷۰۰ کیلوگرم از ده‌هزار کیلوگرم اورانیوم غنی شده، زیر ۵ درصد را که طی ده سال با تلاش دانشمندان هسته‌ای کشورمان به دست آورده بودیم از کشور خارج کرده‌ایم و... همه این امتیازات را قبل از شروع مذاکرات هسته‌ای دولت یازدهم، در اختیار داشتیم و اینکه گفته میشود، اگر آمریکا به تعهداتش عمل نکند، ما نیز، امتیازات داده شده را پس می‌گیریم، بیشتر به یک شوخی- البته بی‌مزه- شبیه است. زیرا بسیاری از آنچه که از دست داده‌ایم قابل بازگشت نیست و یا، دست کم آن که به آسانی قابل بازگشت نیست و بازگشت آن با هزینه‌های سنگین و صرف وقت چندین ساله همراه است که به هر حال بازگشت تنها راه است.
۳- دولت محترم طی سه سال گذشته تقریبا همه تلاش خود را به مذاکرات هسته‌ای اختصاص داده بود تا آنجا که گفته میشد، دولت در وزارت خارجه، خلاصه شده است و تنها دستور کار وزارت خارجه نیز مذاکرات هسته‌ای است و هرگاه به کم‌توجهی دولت نسبت به سایر مشکلات و مسائل موجود و مخصوصا مشکلات اقتصادی و معیشتی انتقاد و اشاره‌ای میشد، آقای دکتر روحانی حل همه مشکلات، حتی آب خوردن مردم را هم به نتیجه مذاکرات هسته‌ای موکول می‌کرد و نتیجه آن که رکود سنگین، سختی معیشت، گرانی و تورم سرسام‌آور، افزایش ۳ برابری نقدینگی از ۴۶۰ هزار میلیارد تومان - آغاز به کار دولت محترم - به هزار و یکصد‌هزار میلیارد تومان، توقف تولید و... به مردم تحمیل شد. این خسارت‌های سنگین را هم باید به سایر پی‌آمدهای خسارت‌آفرین برجام افزود.
۴- دولت یازدهم در سیاست خارجی هم نه فقط موفقیت قابل اعتنایی نداشته است بلکه به عزت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران و اعتبار مردم این مرز و بوم در عرصه بین‌المللی نیز آسیب‌های جدی وارد کرده است که خود حدیث مفصلی است و شرح آن را به فرصت دیگری موکول میکنیم و در این وجیزه فقط به بیانیه اخیر اجلاس سران کشورهای اسلامی در اسلامبول اشاره میکنیم. در این اجلاس، بسیاری از سران کشورهای اسلامی که از مواضع دولت آقای روحانی و سیاست خارجی آن، پیام «وادادگی» دریافت کرده‌اند، با این توهم که ایران اسلامی از جایگاه انقلابی خود فرود آمده است، جرأت پیدا کرده و به خود اجازه می‌دهند در مقابل دریافت رشوه از آل‌سعود فکسنی و نوکرصفت محکومیت جمهوری اسلامی ایران و حزب‌الله لبنان را در بیانیه پایانی اجلاس بگنجانند و جناب روحانی به جای ترک اجلاس، فقط از حضور در جلسه اختتامیه خودداری میکند ...
۵- و اما، سخن اصلی در این نوشته، پیشگیری از ادامه خسارت‌های فراوانی است که بعد از ۳ سال مذاکرات پرهزینه هسته‌ای و با رسیدن به نقطه کنونی متحمل شده‌ایم، چگونه؟! اولین گام در این راه، پذیرش این واقعیت غیرقابل انکار است که آمریکا به هیچیک - تاکید میشود هیچیک- از تعهدات خود پایبند نبوده است و در مقابل امتیازات نقدی که دریافت کرده است فقط چند وعده نسیه داده است که این وعده‌های نسیه را هم امروزه یکی بعد از دیگری پس می‌گیرد. آیا کسی که از اندک واقع‌بینی برخوردار باشد، می‌تواند این واقعیت تلخ را انکار کند؟ پاسخ بدون کمترین تردیدی منفی است. ولی متاسفانه دیده میشود، برخی از همراهان ناهمراه دولت محترم که به هر علت - از جمله پیوندهای نه چندان ناشناخته - حاضر نیستند دست از همراهی آمریکا و یا به بیان دقیق‌تر دست از کاسه‌لیسی آمریکا بردارند، از هم‌اکنون تلاش گسترده‌ای را برای تغییر صورت مسئله آغاز کرده‌اند. از جمله آن که، بلافاصله بعد از اظهارات صریح آقای سیف که «برجام تقریبا هیچ دستاورد اقتصادی برای ایران نداشته است»، از یکسو، اظهارات ایشان را سانسور کرده و از سوی دیگر حجم انبوهی از به اصطلاح تحلیل و تفسیرهای من درآوردی را روانه رسانه‌ها کرده‌اند که مگر قرار بود، برجام مشکلات اقتصادی را حل کند؟!
این شارلاتانیزم رسانه‌ای در حالی است که؛
الف: همین جماعت در اولین روز بعد از اجرایی شدن برجام، تیترهای اول رسانه‌های زنجیره‌ای و تحت اجاره خود را به آغاز رونق اقتصادی و خروج از تحریم اختصاص داده بودند. و به عنوان نمونه - فقط نمونه - روزنامه ایران با تیتر درشت در صفحه اول خود از «فروپاشی تحریم» خبر داد! روزنامه ابتکار تیتر زد که «تحریم‌ها‌رفت»! روزنامه اعتماد از «صبح بدون تحریم»! خبر داد، روزنامه قانون با تیتر درشت نوشت «خلاص شدیم»! روزنامه شرق در تیتر تمام صفحه خود آورد «اینک بدون تحریم»! وقایع‌اتفاقیه تیتر زد «یک روز خوب برای دنیا»! و...
ب: آقای رئیس‌جمهور؛ از برجام با عنوان «آفتاب تابان» یاد کرد و پیروزی دولت در رفع تحریمها را «دستاورد بزرگ» نامید! و تاکید کرد که برجام، سرمایه می‌آورد، مشکلات را حل میکند! اشتغال می‌آفریند! عزت و احترام ملت ایران را در پی دارد! برجام آغاز حرکت شتابان اقتصادی کشور است! موفقیت ۲۳ تیر، نتیجه دعای سحرخیزان ماه رمضان بود! مردم آثار مثبت و موفقیت‌آمیز برجام را قدم به قدم لمس می‌کنند! برجام یک آفتاب تابان است، وقتی که فردی چشمش را ببندد می‌گوید که شب است و او باید چشمش را باز کند و ببیند که برجام آفتاب است! و...
ج: حالا باید از رئیس‌جمهور محترم پرسید آیا شارلاتان‌هایی که امروزه ادعا می‌کنند «مگر قرار بود برجام گشایش اقتصادی بیاورد که اگر نیاورده باشد، ناکام و نافرجام تلقی شود»؟! در پی فریب دولت محترم و ادامه راه خسارت‌آفرینی که تاکنون دنبال شده است، نبوده و نیستند؟! و آیا اولین گام موثر و ضروری رئیس‌جمهور محترم آن نیست که این دروغ‌پردازان کاسه‌لیس را از اطراف خود براند و سپس با نگاهی واقع‌بین برای پیشگیری از ادامه خسارت‌های فاجعه‌بار، چاره‌اندیشی کند؟
۶- و اما، مگر نه این که قرار بود اگر هر یک از طرفین توافق هسته‌ای تعهدات خود را زیر پا بگذارند، طرف مقابل نیز اقدامات انجام شده را بازپس گیرد و از ادامه همکاری خودداری ورزد؟ اگر اینگونه بوده است - که هست - و اساسا هر پیمان و توافق‌نامه‌ای تنها با پایبندی طرفین توافق قابل ادامه است، اکنون نوبت جمهوری اسلامی ایران است که اولا؛ ادامه همکاری در اجرای تعهداتی که برعهده گرفته بود را متوقف کند و ثانیا؛ اقدامات انجام شده را که قرار بود بازگشت‌پذیر باشند، به حالت اولیه بازگرداند!
دولت محترم، متاسفانه و علی‌رغم توصیه‌ها و هشدارهای دلسوزان، بی‌آن که تضمین محکم و غیرقابل تغییری از حریف بگیرد، بسیاری از تعهدات خود را به صورت کاملا یکجانبه و به گونه‌ای که قابل بازگشت نیست، عملیاتی کرده است، که این اقدامات شتابزده و برخاسته از اعتماد بی‌علت به حریف اگرچه خسارات فراوانی در پی داشته است ولی می‌تواند - و باید - با ازسرگیری فعالیت‌های متوقف شده جبران شود.
و از سوی دیگر، انتظار آن است دولت محترم ضمن از سرگیری فعالیت‌های متوقف شده، رسما اعلام کند که از انجام تعهدات بعدی نظیر اجازه بازرسی از تاسیسات هسته‌ای، خودداری کرده و به غنی‌سازی نامحدود که NPT آن را حق کشورهای عضو دانسته است ادامه خواهد داد و...
و بالاخره دولت محترم باید مطمئن باشد که درصورت انجام این اقدامات انقلابی، آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، و به قول هفته‌نامه آمریکایی «ویکلی استاندارد» تمام رؤسای‌جمهور آمریکا از کارتر تا اوباما در یک نقطه با امام خمینی(ره) اشتراک نظر دارند و آن، این که آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند.
تأکید صریح آقای دکتر سیف بر بیفرجام بودن برجام بدون اعتراف ایشان نیز به وضوح قابل درک بود و پایان خسارت‌آفرین آن بارها همراه با ارائه اسناد و شواهد غیرقابل تردید از سوی منتقدان دلسوز گوشزد شده بود ولی دولت محترم به جای بررسی نظرات مستند منتقدان و پیشگیری از فاجعه‌ای که امروزه خود به آن اعتراف میکند، منتقدان را با ملامت‌های آمیخته به ناسزا، نواخته و باور نداشت که این بار کج مانند همه بارهای کج دیگر، هرگز به مقصد نمیرسد که نرسید. اما، جلوی ضرر، از هر کجا که گرفته شود، «سود» است و در این باره گفتنی‌هایی هست!
۱- اظهارات رئیس کل بانک مرکزی اگرچه بیان یک واقعیت محسوس و ملموس است و از بی نتیجه بودن نزدیک به سه سال مذاکره هسته‌ای دولت محترم و هزینه‌های سنگینی که به کشور تحمیل شده حکایت میکند ولی اعتراف ایشان «کامل» نیست و فقط اشاره به بخشی از یک واقعیت تلخ است. ایشان می‌فرمایند؛ برجام تاکنون «تقریباً هیچ» دستاورد اقتصادی برای ایران نداشته است که باید گفت؛
اولاً؛ هیچ دستاورد دیگری در سایر عرصه‌ها نیز نداشته است، و البته طبیعی است که آقای سیف تنها درباره حوزه مسئولیتی خویش که «اقتصاد» است اظهارنظر کرده است.
ثانیاً؛ برجام نه فقط هیچ دستاوردی نداشته است، بلکه خسارت‌های فراوان و در بسیاری از موارد، غیر قابل جبران نیز به دنبال داشته است که به نمونه‌هایی از آن اشاره‌ای گذرا - اما مستند- خواهیم داشت.
۲- تصور این که بعد از بی‌نتیجه بودن برجام و سه سال مذاکره فشرده و پرهزینه، اکنون به «نقطه آغاز» بازگشته‌ایم، تصوری خطا و به دور از واقعیت است. به بیان دیگر، گزاره معروف «نقطه، سر خط» گویای شرایط کنونی ما نیست، بلکه دهها و شاید صدها گام از نقطه شروع مذاکرات هسته‌ای در دولت یازدهم، به عقب نیز برداشته‌ایم و گویاترین گزاره برای توصیف شرایط کنونی، «نقطه، صفحه قبل»! است. چرا که؛ بسیاری از امتیازات نقد را سخاوتمندانه! به حریف واگذار کرده‌ایم و اکنون با دست‌های تقریباً خالی به نقطه کنونی رسیده‌ایم. بیش از ۱۲ هزار سانتریفیوژ را از چرخه غنی‌سازی خارج کرده‌ایم. تحقیق و توسعه برای غنی‌سازی را در فردو متوقف کرده‌ایم. قلب رآکتور اراک را بیرون آورده و برای آن که هرگز قابل بازگشت نباشد، با بتن پر کرده‌ایم، ۹۷۰۰ کیلوگرم از ده‌هزار کیلوگرم اورانیوم غنی شده، زیر ۵ درصد را که طی ده سال با تلاش دانشمندان هسته‌ای کشورمان به دست آورده بودیم از کشور خارج کرده‌ایم و... همه این امتیازات را قبل از شروع مذاکرات هسته‌ای دولت یازدهم، در اختیار داشتیم و اینکه گفته میشود، اگر آمریکا به تعهداتش عمل نکند، ما نیز، امتیازات داده شده را پس می‌گیریم، بیشتر به یک شوخی- البته بی‌مزه- شبیه است. زیرا بسیاری از آنچه که از دست داده‌ایم قابل بازگشت نیست و یا، دست کم آن که به آسانی قابل بازگشت نیست و بازگشت آن با هزینه‌های سنگین و صرف وقت چندین ساله همراه است که به هر حال بازگشت تنها راه است.
۳- دولت محترم طی سه سال گذشته تقریبا همه تلاش خود را به مذاکرات هسته‌ای اختصاص داده بود تا آنجا که گفته میشد، دولت در وزارت خارجه، خلاصه شده است و تنها دستور کار وزارت خارجه نیز مذاکرات هسته‌ای است و هرگاه به کم‌توجهی دولت نسبت به سایر مشکلات و مسائل موجود و مخصوصا مشکلات اقتصادی و معیشتی انتقاد و اشاره‌ای میشد، آقای دکتر روحانی حل همه مشکلات، حتی آب خوردن مردم را هم به نتیجه مذاکرات هسته‌ای موکول می‌کرد و نتیجه آن که رکود سنگین، سختی معیشت، گرانی و تورم سرسام‌آور، افزایش ۳ برابری نقدینگی از ۴۶۰ هزار میلیارد تومان - آغاز به کار دولت محترم - به هزار و یکصد‌هزار میلیارد تومان، توقف تولید و... به مردم تحمیل شد. این خسارت‌های سنگین را هم باید به سایر پی‌آمدهای خسارت‌آفرین برجام افزود.
۴- دولت یازدهم در سیاست خارجی هم نه فقط موفقیت قابل اعتنایی نداشته است بلکه به عزت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران و اعتبار مردم این مرز و بوم در عرصه بین‌المللی نیز آسیب‌های جدی وارد کرده است که خود حدیث مفصلی است و شرح آن را به فرصت دیگری موکول میکنیم و در این وجیزه فقط به بیانیه اخیر اجلاس سران کشورهای اسلامی در اسلامبول اشاره میکنیم. در این اجلاس، بسیاری از سران کشورهای اسلامی که از مواضع دولت آقای روحانی و سیاست خارجی آن، پیام «وادادگی» دریافت کرده‌اند، با این توهم که ایران اسلامی از جایگاه انقلابی خود فرود آمده است، جرأت پیدا کرده و به خود اجازه می‌دهند در مقابل دریافت رشوه از آل‌سعود فکسنی و نوکرصفت محکومیت جمهوری اسلامی ایران و حزب‌الله لبنان را در بیانیه پایانی اجلاس بگنجانند و جناب روحانی به جای ترک اجلاس، فقط از حضور در جلسه اختتامیه خودداری میکند ...
۵- و اما، سخن اصلی در این نوشته، پیشگیری از ادامه خسارت‌های فراوانی است که بعد از ۳ سال مذاکرات پرهزینه هسته‌ای و با رسیدن به نقطه کنونی متحمل شده‌ایم، چگونه؟! اولین گام در این راه، پذیرش این واقعیت غیرقابل انکار است که آمریکا به هیچیک - تاکید میشود هیچیک- از تعهدات خود پایبند نبوده است و در مقابل امتیازات نقدی که دریافت کرده است فقط چند وعده نسیه داده است که این وعده‌های نسیه را هم امروزه یکی بعد از دیگری پس می‌گیرد. آیا کسی که از اندک واقع‌بینی برخوردار باشد، می‌تواند این واقعیت تلخ را انکار کند؟ پاسخ بدون کمترین تردیدی منفی است. ولی متاسفانه دیده میشود، برخی از همراهان ناهمراه دولت محترم که به هر علت - از جمله پیوندهای نه چندان ناشناخته - حاضر نیستند دست از همراهی آمریکا و یا به بیان دقیق‌تر دست از کاسه‌لیسی آمریکا بردارند، از هم‌اکنون تلاش گسترده‌ای را برای تغییر صورت مسئله آغاز کرده‌اند. از جمله آن که، بلافاصله بعد از اظهارات صریح آقای سیف که «برجام تقریبا هیچ دستاورد اقتصادی برای ایران نداشته است»، از یکسو، اظهارات ایشان را سانسور کرده و از سوی دیگر حجم انبوهی از به اصطلاح تحلیل و تفسیرهای من درآوردی را روانه رسانه‌ها کرده‌اند که مگر قرار بود، برجام مشکلات اقتصادی را حل کند؟!
این شارلاتانیزم رسانه‌ای در حالی است که؛
الف: همین جماعت در اولین روز بعد از اجرایی شدن برجام، تیترهای اول رسانه‌های زنجیره‌ای و تحت اجاره خود را به آغاز رونق اقتصادی و خروج از تحریم اختصاص داده بودند. و به عنوان نمونه - فقط نمونه - روزنامه ایران با تیتر درشت در صفحه اول خود از «فروپاشی تحریم» خبر داد! روزنامه ابتکار تیتر زد که «تحریم‌ها‌رفت»! روزنامه اعتماد از «صبح بدون تحریم»! خبر داد، روزنامه قانون با تیتر درشت نوشت «خلاص شدیم»! روزنامه شرق در تیتر تمام صفحه خود آورد «اینک بدون تحریم»! وقایع‌اتفاقیه تیتر زد «یک روز خوب برای دنیا»! و...
ب: آقای رئیس‌جمهور؛ از برجام با عنوان «آفتاب تابان» یاد کرد و پیروزی دولت در رفع تحریمها را «دستاورد بزرگ» نامید! و تاکید کرد که برجام، سرمایه می‌آورد، مشکلات را حل میکند! اشتغال می‌آفریند! عزت و احترام ملت ایران را در پی دارد! برجام آغاز حرکت شتابان اقتصادی کشور است! موفقیت ۲۳ تیر، نتیجه دعای سحرخیزان ماه رمضان بود! مردم آثار مثبت و موفقیت‌آمیز برجام را قدم به قدم لمس می‌کنند! برجام یک آفتاب تابان است، وقتی که فردی چشمش را ببندد می‌گوید که شب است و او باید چشمش را باز کند و ببیند که برجام آفتاب است! و...
ج: حالا باید از رئیس‌جمهور محترم پرسید آیا شارلاتان‌هایی که امروزه ادعا می‌کنند «مگر قرار بود برجام گشایش اقتصادی بیاورد که اگر نیاورده باشد، ناکام و نافرجام تلقی شود»؟! در پی فریب دولت محترم و ادامه راه خسارت‌آفرینی که تاکنون دنبال شده است، نبوده و نیستند؟! و آیا اولین گام موثر و ضروری رئیس‌جمهور محترم آن نیست که این دروغ‌پردازان کاسه‌لیس را از اطراف خود براند و سپس با نگاهی واقع‌بین برای پیشگیری از ادامه خسارت‌های فاجعه‌بار، چاره‌اندیشی کند؟
۶- و اما، مگر نه این که قرار بود اگر هر یک از طرفین توافق هسته‌ای تعهدات خود را زیر پا بگذارند، طرف مقابل نیز اقدامات انجام شده را بازپس گیرد و از ادامه همکاری خودداری ورزد؟ اگر اینگونه بوده است - که هست - و اساسا هر پیمان و توافق‌نامه‌ای تنها با پایبندی طرفین توافق قابل ادامه است، اکنون نوبت جمهوری اسلامی ایران است که اولا؛ ادامه همکاری در اجرای تعهداتی که برعهده گرفته بود را متوقف کند و ثانیا؛ اقدامات انجام شده را که قرار بود بازگشت‌پذیر باشند، به حالت اولیه بازگرداند!
دولت محترم، متاسفانه و علی‌رغم توصیه‌ها و هشدارهای دلسوزان، بی‌آن که تضمین محکم و غیرقابل تغییری از حریف بگیرد، بسیاری از تعهدات خود را به صورت کاملا یکجانبه و به گونه‌ای که قابل بازگشت نیست، عملیاتی کرده است، که این اقدامات شتابزده و برخاسته از اعتماد بی‌علت به حریف اگرچه خسارات فراوانی در پی داشته است ولی می‌تواند - و باید - با ازسرگیری فعالیت‌های متوقف شده جبران شود.
و از سوی دیگر، انتظار آن است دولت محترم ضمن از سرگیری فعالیت‌های متوقف شده، رسما اعلام کند که از انجام تعهدات بعدی نظیر اجازه بازرسی از تاسیسات هسته‌ای، خودداری کرده و به غنی‌سازی نامحدود که NPT آن را حق کشورهای عضو دانسته است ادامه خواهد داد و...
و بالاخره دولت محترم باید مطمئن باشد که درصورت انجام این اقدامات انقلابی، آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، و به قول هفته‌نامه آمریکایی «ویکلی استاندارد» تمام رؤسای‌جمهور آمریکا از کارتر تا اوباما در یک نقطه با امام خمینی(ره) اشتراک نظر دارند و آن، این که آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند.
۱۳۹۵/۰۴/۲۱ ۲۳:۱۴
۱۳۹۵/۰۲/۰۳ ۲۳:۴۰
کلمات کلیدی : تحریم+اجرای برجام+سیف
رضا
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۰۳:۴۸:۱۵
معلوم نیست که دولت مردان چه باید بگویند چون اگر بخواهند امتیاز از طرف مقابل امتیاز بگیرند ایا باید بگوید که خیلی خوب بود همه چیزی را به ما دادید یا بگوید هیچ به ما نرسیده و سعی بکنند امتیاز بیشتری بگیرد و بعد گرفتار اقای شرمداری شود (3650187) (alef-13)
ایرانی
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۰۶:۴۹:۲۱
اقای شریعتمداری برادر من شما و همفکران سیاست مدارتان را قسمتان میدهیم به نام مبارک "حضرت عباس " بگویید و شاهد بیاورید تنها و تنها در یک مورد یک راه حل و استراتژی قابل اجرا و نزدیک به" ممکن" برای عبور از سد و مانع تحریم ها معرفی کرده اید ؟
ایا دولت و قوه مجریه و وزارت خارجه به عنوان بازوان اجرایی کشور و بخشی از نظام جمهوری اسلامی خود سرانه وارد مذاکرات هسته ای و توافق برجام شده اند ؟
ایا پذیرش و اجرای برجام هر چند با تفاسیر متفاوت و نظرات گوناگون در اجرا تصمیمی حاکمیتی نبوده ؟
ایا شرایط و تهدید ها و انواع و اقسام مشکلات پدید امده در گذشته و چشم انداز تاریک و باریک و غیر قابل عبور در اینده با وجود تحریم ها قابل انکار است ؟
ایا شما و رفقایتان نبودید که از ابتدا تحریم ها را کاغذ پاره میدانستید و غنی ترین عبارات و ادبیات سیاسی تان در مقابله با امریکای جهانخوار خلاصه میشد در انکار خاصیت غرب و تحریم هایش ؟ ایا دکترین سیاسی تان " ان ممه را لولو برد " انقدر تحریم کنید تا تحریم دانتان پاره شود " نبود ؟
ایا غیر از ان است دولت مهرورز و مورد علاقه شما تنها در یکمورد و برای عبور از این کاغذ پاره ها در قبال دریافت وجه نفت خام صادر شده از هند هفت میلیارد دلار برنج هندی وارد نکردید و شالیکاران داخلی را بیچاره و بیکار نکردید ؟
ایا لازم است و میتوان تا قیامت در قبال دریافت وجه کالای صادر شده" سنگ قبر " و سوزن و خلال دندان و سنگ پا " از کشورهایی نظیر چین وارد کنیم؟
اقای برادر حسین ایا مردم را کودکانی نابالغ و یا جاهلان شکم سیر و یا بیکاران ثروت مندی فرض کرده اید که در قبال مشکلات و تورم و بیکاری و رکود مانند شما مصون از اسیب ها میباشند؟
ایا تصور میکنید مردم از فرط شکم سیری و یا عشق به کادیلاک و علاقه به تکزاس و هوای تاس ریختن در لاس وگاس و سلفی کرفتن با مجسمه ازادی و قدم زدن در کوچه های نیویورک و هوس سفر به ابشار های نیاگارا به روحانی رای داده اند ؟
برادر من کارد به استخوان هایمان رسیده خطرات و مشکلات را با دو چشم گریان و دل و پر از درد حس میکنیم دلمان برای کشور میسوزد و جگرمان اتش گرفته نفس هایمان به شماره افتاده به تنگ امده ایم از بس که برای لقمه ای نان جنگیده ایم !
اقای عزیز کشورمان با پنج میلیون نفر بیکار بدون امکانات و سرمایه معطل مانده و نیازمند ایجاد اشتغال در هر ساعت برای 300 نفر میباشیم برای پنج سال متمادی ! در هر دقیقه 5 شغل باید ایجاد شود ! ایا برای شما معنی خاصی ندارد ؟ ایا هراسی به دلهای شما نمی افتد و احساس خطر نمیکنید ؟
حسین اقا! خداوند بزرگ قادر متعال شاهد و ناظرمان است پس اندکی انصاف و گوش شنوا کافی است برای شنیدن و دریافتن صدای ترک خردن شیشه نازک شرم از نداری پدران در مقابل فرزندانشان" زجر و رنج و حسرت جوانان از نرسیدن به ارزوهایشان " ناله دردناک نداری کارگران بی مزد و وحشت زده از امکان اخراجشان " اه سنگین تولید کننده و بنگاه دار و صاحبان مشاغل از ترس بستن دکانهایشان "زیان دیدگان و ورشکستگان بی سهام در بورس " و ...هزاران و میلیون ها انسان با زندگی زیر خط فقر مستاجران و خانه به دو شان ! در عجبم در این میانه و وانفسا چگونه اینقدر راحت و بی مبالات و بی مهابا از مبارزه با جهانخواران غربی و امریکای جنایتکار سخن میگویید؟ ایا هزینه این همه انقلابی گری شما را باید ملت از جیبشان که خالی مانده پرداخت کنند ؟
برادر حسین دولت روحانی چه کند شما راضی شوید ؟ ایا تحریم بد است یا نعمت و موجب استقلال و خودباوری ؟ مردم به کدام ساز شما باید حرکات موزون داشته باشند؟ ایا تورم بد است ؟ اصلا وجود دارد یا نه؟ بیکاری فرصت است یا تهدید؟ کاغذ پاره ها اثری داشته یا نداشته ؟
ایا این همه اصولگرایی شما را خسته نمیکند! برادر حسین امکان دارد ذره ای تردید در دلتان ایجاد شده و برای لحظه ای تنها لحظه ای ممکن است باخود بگویید دیگران هم حق دارند ؟ وقتی مردممان و ایرانمان در خطر است چگونه اینهمه پز و ژست ناجیان اب ندیده را باور کنیم جناب شریعتمداری!؟
ایا جوانمردی و اصولگرایی و مسلمانی رسمش این است دولت را در میانه چنگ با جهان به سخره بگیرید ؟ ایا انصاف در مرام شما اینگونه تعبیر میشود ؟ اقای ولی الله سیف برای مجادله با امریکایی ها فریاد بزند و حق ملت را باز پس گیرد یا خیر ؟ ایا در میانه جنگ و گریز با دشمن باید نگران خفت گیر شدن از طرف شماهم باشد ؟چه میگفت که شما امروز گریبانش را نگیرید و ذوق نکنید ازدشمن شاد شدنمان ؟ او گفت برجام فایده نداشته که حق بگیرد و به خانه باز گردد شما چه میگویید در این میانه ؟ اگر هشتاد میلیون ایرانی فریاد بزنند برجام به فرجام نمیرسد ارزوی شما براورده میشود؟ نهایت برد و فایده شما برای کشور و نظام و مردم مچ گیری است؟
برجام را لعنت میکنیم و حسن روحانی را به تعطیلات میفرستیم ظریف را مجبور میکنیم شکست مذاکرات را در دبیرستان ها برای نوجوانان بی استعداد تدریس کند صالحی را تا زانو در سیمان فرو میکنیم عراقچی و همه رفقایشان را به صف میکنیم تا روزی هزار بار بنویسند و تکرار کنند "برجام بیفرجام " هاشمی را هم میفرستیم به دیارش پسته کاری کند شما راضی میشوید ؟
ایا چوبتان را از لای چرخ دولت بعدی بر میدارید ؟ ایا بی خیال تو سری زدن به مردم میشوید و تا عمر دارند بابت رای دادن به روحانی مورد شماتت قرار نمیگیرند؟
ایا مردم روزی را در این کشور اغاز خواهند کرد بدون اینکه چشمانشان به جمال تیتر های ازار دهنده و امید کش و پر از کینه کیهان نیفتد ؟ ایا اگر بپذیریم "برجام مرد" شما ترک میکنید این کیهان بی ستاره را ؟
اگر روزنامه های زنچیره ای یا اجاره ای یا رهنی یا هر چه شما بگویید تیتر بزنند"
فروپاشی برجام " اگر ابتکار بنویسد " تحریم امد" ایران بنویسد " فروپاشی اقتصاد " اعتماد درشت بزند "سلام بر تحریم" یا قانون " اینک اخر زمان" و
شرق فریاد بزند " گرفتار شدیم" وقایع از "یک روز سیاه برای جهان" بنویسد راضی میشوید؟ شما از روحانی چه میخواهید اقای شریعتمداری ؟ خوشنود میشوید اگر بگوید برجام " دست نیاورد بزرگ" است ؟
این همه کینه را تا ابد و یک روز با خود قصد دارید حمل کنید ؟
اگر همه فریاد بزنیم "هنر نزد کیهانیان است و بس.. ؟ دست از سر اقتصاد و چرخه صنعت و گردونه تجاری کشور میکشید ؟ (3650213) (alef-13)
ایا دولت و قوه مجریه و وزارت خارجه به عنوان بازوان اجرایی کشور و بخشی از نظام جمهوری اسلامی خود سرانه وارد مذاکرات هسته ای و توافق برجام شده اند ؟
ایا پذیرش و اجرای برجام هر چند با تفاسیر متفاوت و نظرات گوناگون در اجرا تصمیمی حاکمیتی نبوده ؟
ایا شرایط و تهدید ها و انواع و اقسام مشکلات پدید امده در گذشته و چشم انداز تاریک و باریک و غیر قابل عبور در اینده با وجود تحریم ها قابل انکار است ؟
ایا شما و رفقایتان نبودید که از ابتدا تحریم ها را کاغذ پاره میدانستید و غنی ترین عبارات و ادبیات سیاسی تان در مقابله با امریکای جهانخوار خلاصه میشد در انکار خاصیت غرب و تحریم هایش ؟ ایا دکترین سیاسی تان " ان ممه را لولو برد " انقدر تحریم کنید تا تحریم دانتان پاره شود " نبود ؟
ایا غیر از ان است دولت مهرورز و مورد علاقه شما تنها در یکمورد و برای عبور از این کاغذ پاره ها در قبال دریافت وجه نفت خام صادر شده از هند هفت میلیارد دلار برنج هندی وارد نکردید و شالیکاران داخلی را بیچاره و بیکار نکردید ؟
ایا لازم است و میتوان تا قیامت در قبال دریافت وجه کالای صادر شده" سنگ قبر " و سوزن و خلال دندان و سنگ پا " از کشورهایی نظیر چین وارد کنیم؟
اقای برادر حسین ایا مردم را کودکانی نابالغ و یا جاهلان شکم سیر و یا بیکاران ثروت مندی فرض کرده اید که در قبال مشکلات و تورم و بیکاری و رکود مانند شما مصون از اسیب ها میباشند؟
ایا تصور میکنید مردم از فرط شکم سیری و یا عشق به کادیلاک و علاقه به تکزاس و هوای تاس ریختن در لاس وگاس و سلفی کرفتن با مجسمه ازادی و قدم زدن در کوچه های نیویورک و هوس سفر به ابشار های نیاگارا به روحانی رای داده اند ؟
برادر من کارد به استخوان هایمان رسیده خطرات و مشکلات را با دو چشم گریان و دل و پر از درد حس میکنیم دلمان برای کشور میسوزد و جگرمان اتش گرفته نفس هایمان به شماره افتاده به تنگ امده ایم از بس که برای لقمه ای نان جنگیده ایم !
اقای عزیز کشورمان با پنج میلیون نفر بیکار بدون امکانات و سرمایه معطل مانده و نیازمند ایجاد اشتغال در هر ساعت برای 300 نفر میباشیم برای پنج سال متمادی ! در هر دقیقه 5 شغل باید ایجاد شود ! ایا برای شما معنی خاصی ندارد ؟ ایا هراسی به دلهای شما نمی افتد و احساس خطر نمیکنید ؟
حسین اقا! خداوند بزرگ قادر متعال شاهد و ناظرمان است پس اندکی انصاف و گوش شنوا کافی است برای شنیدن و دریافتن صدای ترک خردن شیشه نازک شرم از نداری پدران در مقابل فرزندانشان" زجر و رنج و حسرت جوانان از نرسیدن به ارزوهایشان " ناله دردناک نداری کارگران بی مزد و وحشت زده از امکان اخراجشان " اه سنگین تولید کننده و بنگاه دار و صاحبان مشاغل از ترس بستن دکانهایشان "زیان دیدگان و ورشکستگان بی سهام در بورس " و ...هزاران و میلیون ها انسان با زندگی زیر خط فقر مستاجران و خانه به دو شان ! در عجبم در این میانه و وانفسا چگونه اینقدر راحت و بی مبالات و بی مهابا از مبارزه با جهانخواران غربی و امریکای جنایتکار سخن میگویید؟ ایا هزینه این همه انقلابی گری شما را باید ملت از جیبشان که خالی مانده پرداخت کنند ؟
برادر حسین دولت روحانی چه کند شما راضی شوید ؟ ایا تحریم بد است یا نعمت و موجب استقلال و خودباوری ؟ مردم به کدام ساز شما باید حرکات موزون داشته باشند؟ ایا تورم بد است ؟ اصلا وجود دارد یا نه؟ بیکاری فرصت است یا تهدید؟ کاغذ پاره ها اثری داشته یا نداشته ؟
ایا این همه اصولگرایی شما را خسته نمیکند! برادر حسین امکان دارد ذره ای تردید در دلتان ایجاد شده و برای لحظه ای تنها لحظه ای ممکن است باخود بگویید دیگران هم حق دارند ؟ وقتی مردممان و ایرانمان در خطر است چگونه اینهمه پز و ژست ناجیان اب ندیده را باور کنیم جناب شریعتمداری!؟
ایا جوانمردی و اصولگرایی و مسلمانی رسمش این است دولت را در میانه چنگ با جهان به سخره بگیرید ؟ ایا انصاف در مرام شما اینگونه تعبیر میشود ؟ اقای ولی الله سیف برای مجادله با امریکایی ها فریاد بزند و حق ملت را باز پس گیرد یا خیر ؟ ایا در میانه جنگ و گریز با دشمن باید نگران خفت گیر شدن از طرف شماهم باشد ؟چه میگفت که شما امروز گریبانش را نگیرید و ذوق نکنید ازدشمن شاد شدنمان ؟ او گفت برجام فایده نداشته که حق بگیرد و به خانه باز گردد شما چه میگویید در این میانه ؟ اگر هشتاد میلیون ایرانی فریاد بزنند برجام به فرجام نمیرسد ارزوی شما براورده میشود؟ نهایت برد و فایده شما برای کشور و نظام و مردم مچ گیری است؟
برجام را لعنت میکنیم و حسن روحانی را به تعطیلات میفرستیم ظریف را مجبور میکنیم شکست مذاکرات را در دبیرستان ها برای نوجوانان بی استعداد تدریس کند صالحی را تا زانو در سیمان فرو میکنیم عراقچی و همه رفقایشان را به صف میکنیم تا روزی هزار بار بنویسند و تکرار کنند "برجام بیفرجام " هاشمی را هم میفرستیم به دیارش پسته کاری کند شما راضی میشوید ؟
ایا چوبتان را از لای چرخ دولت بعدی بر میدارید ؟ ایا بی خیال تو سری زدن به مردم میشوید و تا عمر دارند بابت رای دادن به روحانی مورد شماتت قرار نمیگیرند؟
ایا مردم روزی را در این کشور اغاز خواهند کرد بدون اینکه چشمانشان به جمال تیتر های ازار دهنده و امید کش و پر از کینه کیهان نیفتد ؟ ایا اگر بپذیریم "برجام مرد" شما ترک میکنید این کیهان بی ستاره را ؟
اگر روزنامه های زنچیره ای یا اجاره ای یا رهنی یا هر چه شما بگویید تیتر بزنند"
فروپاشی برجام " اگر ابتکار بنویسد " تحریم امد" ایران بنویسد " فروپاشی اقتصاد " اعتماد درشت بزند "سلام بر تحریم" یا قانون " اینک اخر زمان" و
شرق فریاد بزند " گرفتار شدیم" وقایع از "یک روز سیاه برای جهان" بنویسد راضی میشوید؟ شما از روحانی چه میخواهید اقای شریعتمداری ؟ خوشنود میشوید اگر بگوید برجام " دست نیاورد بزرگ" است ؟
این همه کینه را تا ابد و یک روز با خود قصد دارید حمل کنید ؟
اگر همه فریاد بزنیم "هنر نزد کیهانیان است و بس.. ؟ دست از سر اقتصاد و چرخه صنعت و گردونه تجاری کشور میکشید ؟ (3650213) (alef-13)
مشکین نقاب
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۰۸:۲۰:۲۱
الان که فکر می کنم می بینم جلیلی خیلی بهتر از دیگران عمل کرده. (3650307) (alef-3)
الف ش
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۰۸:۲۳:۳۰
انگار مردم دوره احمدي نژاددرنازو نعمت زندگي ميكردند .كارخانه ها كي بسته شد!تورم 40درصدي چه زماني بود؟ارزش ريال چه زماني به كمتر از يك سوم رسيد و صدها مشكل و اختلاس براي دور زدن تحريم. شما من را ياد كلمه الزايمر ميندازيد.به نظرم عينكتون رو عوض كنيد يا تميزش كنيد شايد ديدتون بهتر شد !!!!! (3650317) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۱۶:۲۶:۱۱
احسنت پس چرا به روحانی رای دادی؟ از موارد بالا تعطیل شدن صنعت هسته ای راهم اضافه کن (3651486) (alef-3)
حسین
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۰۸:۳۸:۲۵
احسنت به عمار بصیر انقلاب ... حسن روحانی و دوستان باید یک بار برای همیشه وجدان خود را قاضی کرده و با عذر خواهی از پیشگاه ملت و رهبری راه رفته را هرچند با هزینه بسیار بازگردند و بر مسیر امام و رهبری قدم برداشته و بیش از این ، این مسیر اشتباه را نروند. (3650345) (alef-13)
مهندس جنت شهري
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۰۹:۲۱:۴۲
لااقل اگر هچي بدست نياورديم براي امثال شما خوب شد تا با حمله به دولت خود را از انزوا خارج كنيد... (3650475) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۱۱:۵۹:۳۳
آقای جلیلی و احمدی نژاد چطور چیزی نیاورند قطعنامه ها را آورند تحریم ها را آوردند اگر اینها را نیاورده بودند که حالا نمی بایست دنبال رفع اش باشیم (3650811) (alef-13)
جمشید
۱۳۹۵-۰۱-۲۹ ۱۳:۳۶:۳۲
آقای شریعتمداری!برخی معتقدند که اصولا به شما نباید پاسخ داد اما گاهی لازم است.بنابراین چند نکته را برای استحضار مخاطبان شما عرض میکنم:
یکم)آقای سیف برای گرفتن امتیازات ومذاکره اقتصادی به امریکا سفر کرده وبرای اینکه بیشتر در موضع طلبکارانه قرار بگیرد این جمله را اظهار کرده وگرنه کدام منصفی است که نداند اگر مذاکرات دولت روحانی وتوقف" تشدید" تحریمها -تکرار میکنم توقف تشدید تحریمها-نبود اکنون در چه وضعیت اقتصادی به سر میبردیم.
دوم) برخی حرکتها ومواضع داخلی را که اصرار دارند ایران ترسی در منطقه ودنیا فروکش نکند پس از برجام تشدید شده وراه را برای بهانه جویان خارجی هموار وبرای خیرخواهان سخت نموده است.دلیلش چیست؟
سوم)تورم سرسام آور وچند برابر شدن نقدینگی مربوط به دوره دولت قبلی-والبته مورد وثوق جنابعالی-بود که احتمالا به اشتباه به دوران دولت فعلی نسبت داده بودید.
چهارم) بالاخره اعتراف کرده اید که تحریمها کاغذ پاره نبوده ،کسانی که با کاغذ پاره فرض نمودن آنها فضا را برای تصویبشان فراهم کردند اکنون باید زیر سوال باشند نه دولتی که تمام سعی خود را میکند تا-دست کم- از شدتشان بکاهد.
پنجم:آنچه که انجام شد راهکاری بود که توسط مسوولان ارشد نظام اندیشیده شده بود البته شما وهر شهروند دیگری حق دارید که نپسندیداما حالا فرض کنید که هنوز مذاکره ای انجام نشده وشرایط مانند دو سال پیش است وعلاوه بر تحریمهای جورواجور موجود،چندین بسته "تشدید تحریم" هم آماده است که یکی از آنها-تنها یکی از آنها -ممنوعیت کامل صدور نفت است شما بگو راهکار بهتر چیست؟
ششم...هفتم... (3651042) (alef-13)
یکم)آقای سیف برای گرفتن امتیازات ومذاکره اقتصادی به امریکا سفر کرده وبرای اینکه بیشتر در موضع طلبکارانه قرار بگیرد این جمله را اظهار کرده وگرنه کدام منصفی است که نداند اگر مذاکرات دولت روحانی وتوقف" تشدید" تحریمها -تکرار میکنم توقف تشدید تحریمها-نبود اکنون در چه وضعیت اقتصادی به سر میبردیم.
دوم) برخی حرکتها ومواضع داخلی را که اصرار دارند ایران ترسی در منطقه ودنیا فروکش نکند پس از برجام تشدید شده وراه را برای بهانه جویان خارجی هموار وبرای خیرخواهان سخت نموده است.دلیلش چیست؟
سوم)تورم سرسام آور وچند برابر شدن نقدینگی مربوط به دوره دولت قبلی-والبته مورد وثوق جنابعالی-بود که احتمالا به اشتباه به دوران دولت فعلی نسبت داده بودید.
چهارم) بالاخره اعتراف کرده اید که تحریمها کاغذ پاره نبوده ،کسانی که با کاغذ پاره فرض نمودن آنها فضا را برای تصویبشان فراهم کردند اکنون باید زیر سوال باشند نه دولتی که تمام سعی خود را میکند تا-دست کم- از شدتشان بکاهد.
پنجم:آنچه که انجام شد راهکاری بود که توسط مسوولان ارشد نظام اندیشیده شده بود البته شما وهر شهروند دیگری حق دارید که نپسندیداما حالا فرض کنید که هنوز مذاکره ای انجام نشده وشرایط مانند دو سال پیش است وعلاوه بر تحریمهای جورواجور موجود،چندین بسته "تشدید تحریم" هم آماده است که یکی از آنها-تنها یکی از آنها -ممنوعیت کامل صدور نفت است شما بگو راهکار بهتر چیست؟
ششم...هفتم... (3651042) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
