کد مطلب: 443544
الگوی رفتاری فجرآفرینان
روزها و لحظه‌های پرخاطره دهه فجر انقلاب اسلامی را این بار درحالی سپری می‌کنیم که بسیاری از نقش آفرینان دوران انقلاب و جنگ تحمیلی و نزدیکترین یاران و یاوران امام خمینی، دیگر در جمع ما نیستند و جای خالی آنها کاملاً احساس می‌شود.
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۰۶:۳۶
روزها و لحظه‌های پرخاطره دهه فجر انقلاب اسلامی را این بار درحالی سپری می‌کنیم که بسیاری از نقش آفرینان دوران انقلاب و جنگ تحمیلی و نزدیکترین یاران و یاوران امام خمینی، دیگر در جمع ما نیستند و جای خالی آنها کاملاً احساس می‌شود.
این جمله به یادماندنی را بسیار شنیده‌ایم که در بهار آزادی، جای شهدا خالی. ولی شاید به اندازه کافی به عمق مفهومش نیندیشیده‌ایم که با ادامه حضور چهره‌های شاخص انقلاب و کسانی که جان شیرین خود را در راه اسلام و انقلاب و کشور، سخاوتمندانه هدیه کردند، چه فضای دیگر و چه شرایط متفاوتی را تجربه می‌کردیم.
نکته حیاتی در این میان این است که ما باید هنوز هم معیارهای اصلی حاکم بر انقلاب و نظام را از میان کلام و بیان و رفتار عملی کسانی بشنویم و الگوبرداری کنیم که یار و یاور امام و نهضت در روزهای تنهائی و غربت امام و نهضت بودند و یار و غم خوار اسلام در دورانی بودند که به خاطر چنان مواضعی، زندان و شکنجه و رنج و سختی در انتظارشان بود و از آن همه رنج و سختی با لبخند و با آغوش باز استقبال می‌کردند. اگرچه آن روزهای پس از شهادت شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی همگان فریاد می‌زدند: «دشمن در چه فکریه، ایران پر از بهشتیه»، ولی در میدان عمل کاملاً مشخص بود که مثل بهشتی در جرگه نیروهای انقلاب، انصافاً کسی را نداشتیم که جای خالی آن عزیز را پر کند و خلا ناشی از فقدانش را جبران نماید.
این شهید بهشتی بود که با خط مشی مسئولانه، متعادل و هوشمندانه اش، رفتار و تعریفی پرجاذبه از انقلاب را در برابر چشم همگان قرار داده بود و تصریح می‌کرد که جاذبه در حداکثر ممکن و دافعه در حداقل ضرورت و نیاز. بهشتی اصرار داشت که سعی شود بیشترین اجماع نیروهای وفادار به نظام در زیر «خیمه انقلاب» تشکیل و حفظ شود. او تصریح داشت که انقلابی‌گری با شدت عمل، برخورد چکشی و رفتارهای حذفی، تفاوت دارد و نباید با چهره عبوس و خشمگین با نیروهای وفادار به انقلاب و نظام برخورد شود و نباید آنها را نسبت به اسلام و انقلاب و نظام بدبین و مایوس کنیم.
امام راحل(ره) درباره شهید بهشتی می‌فرمود: مظلومیت بهشتی از شهادتش بالاتر است. زمان گذشت و نیروهای انقلاب شاهد چهره‌ای مظلوم‌تر از بهشتی بودند. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از میان ما رفت ولی در طول دوره حیات پرخیر و برکتش انصافاً مظلوم‌تر از بهشتی بود. چرا که مظلومیت بهشتی ناشی از جفای دشمنان و از جمله منافقین و گروهک‌ها بود ولی مظلومیت آیت‌الله هاشمی، عمدتاً به خاطر جفای دوستان و برخی نیروهای کج اندیش در زیر خیمه انقلاب بود که حتی جفای به او را از وظایف انقلابی خود بر می‌شمردند و چه بسا که به خاطر این جفای خود، از خدا هم طلبکار باشند! اکنون دیگر نه امام و نه بهشتی و نه هاشمی رفسنجانی در میان ما حضور ندارند ولی خوشبختانه دیدگاه‌ها، خط مشی و مشرب سیاسی آنها ناشناخته نیست و بهترین فضا برای ترویج دیدگاه و رفتار آنها همین روزهای پر خیر و برکت دهه فجر است که ما بتوانیم «الگوی رفتاری فجرآفرینان» را مدنظر قرار دهیم و با تبیین آن برای نسل جوان و نسل‌های آینده، انقلاب و نظام را در برابر خطرات و مخاطرات ناشی از کج اندیشی و انحراف و تندخوئی بیمه کنیم.
جای تاسف است که هنوز هم در میان نیروهای انقلاب کسانی هستند که تندروی، تندخوئی، شدت عمل و رفتارهای حذفی نسبت به سایر نیروهای انقلاب را، به ویژه نسبت به کسانی که سلیقه و دیدگاه متفاوتی دارند، ترویج می‌کنند و آنرا «شاخص انقلابی‌گری» معرفی می‌نمایند درحالی تعالیم قرآنی به گونه‌ای کاملاً متفاوت به مسلمانان تعلیم می‌دهد که پیروان و رهروان پیامبر(ص) با کافران با شدت و قاطعیت رفتار می‌کنند ولی در بین مسلمین، با همراهان و نیروهای هم عقیده با رحمت و عطوفت و تعامل، با یکدیگر مواجه می‌شوند. تجربه نشان می‌دهد که با عطوفت و نرمش در قبال یاران و یاوران انقلاب، قطعاً بهتر می‌توان دلها را به سوی اسلام و انقلاب سوق داد و از میان آنها، بیشترین و بهترین همراهان و همفکران را برای کمک به جامعه برگزید.
اگر نیروهای مخلص در زیر خیمه انقلاب از رفتار و عملکرد و اندیشه‌های امام خمینی، شهید بهشتی و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، همین محورهای پرجاذبه و عملی را آموخته باشند و آنرا در زندگی روزمره و به ویژه در عملکرد سیاسی - اجتماعی خود مدنظر قرار دهند، قطعاً شاهد پیشرفت روزافزون جامعه به سمت و سوی ثبات، اقتدار و عزت بیش از پیش خواهیم بود و هیچکس فرصت پیدا نخواهد کرد که تجربه‌ها و دستاوردهای جامعه و نظام را زیر پا بگذارد و یا کشور را بی‌اعتنا به پیامدهایش به قهقرا ببرد. این بزرگترین درسی است که می‌توان در دهه مبارک فجر انقلاب اسلامی، با پیروی از الگوی رفتاری فجرآفرینان پیشکسوت اصلی، آموخت.
روز جمعه که روز 22 بهمن است، مردم در سراسر کشور با حضور در راه پیمائی آغاز سی و نهمین بهار آزادی به جهانیان اعلام می‌کنند که همچون سال 1357 پشتیبان انقلاب اسلامی هستند و برای تحقق تمامی آرمان‌های بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی به این راه پر افتخار ادامه خواهند داد.
روزنامه جمهوری اسلامی
این جمله به یادماندنی را بسیار شنیده‌ایم که در بهار آزادی، جای شهدا خالی. ولی شاید به اندازه کافی به عمق مفهومش نیندیشیده‌ایم که با ادامه حضور چهره‌های شاخص انقلاب و کسانی که جان شیرین خود را در راه اسلام و انقلاب و کشور، سخاوتمندانه هدیه کردند، چه فضای دیگر و چه شرایط متفاوتی را تجربه می‌کردیم.
نکته حیاتی در این میان این است که ما باید هنوز هم معیارهای اصلی حاکم بر انقلاب و نظام را از میان کلام و بیان و رفتار عملی کسانی بشنویم و الگوبرداری کنیم که یار و یاور امام و نهضت در روزهای تنهائی و غربت امام و نهضت بودند و یار و غم خوار اسلام در دورانی بودند که به خاطر چنان مواضعی، زندان و شکنجه و رنج و سختی در انتظارشان بود و از آن همه رنج و سختی با لبخند و با آغوش باز استقبال می‌کردند. اگرچه آن روزهای پس از شهادت شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی همگان فریاد می‌زدند: «دشمن در چه فکریه، ایران پر از بهشتیه»، ولی در میدان عمل کاملاً مشخص بود که مثل بهشتی در جرگه نیروهای انقلاب، انصافاً کسی را نداشتیم که جای خالی آن عزیز را پر کند و خلا ناشی از فقدانش را جبران نماید.
این شهید بهشتی بود که با خط مشی مسئولانه، متعادل و هوشمندانه اش، رفتار و تعریفی پرجاذبه از انقلاب را در برابر چشم همگان قرار داده بود و تصریح می‌کرد که جاذبه در حداکثر ممکن و دافعه در حداقل ضرورت و نیاز. بهشتی اصرار داشت که سعی شود بیشترین اجماع نیروهای وفادار به نظام در زیر «خیمه انقلاب» تشکیل و حفظ شود. او تصریح داشت که انقلابی‌گری با شدت عمل، برخورد چکشی و رفتارهای حذفی، تفاوت دارد و نباید با چهره عبوس و خشمگین با نیروهای وفادار به انقلاب و نظام برخورد شود و نباید آنها را نسبت به اسلام و انقلاب و نظام بدبین و مایوس کنیم.
امام راحل(ره) درباره شهید بهشتی می‌فرمود: مظلومیت بهشتی از شهادتش بالاتر است. زمان گذشت و نیروهای انقلاب شاهد چهره‌ای مظلوم‌تر از بهشتی بودند. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از میان ما رفت ولی در طول دوره حیات پرخیر و برکتش انصافاً مظلوم‌تر از بهشتی بود. چرا که مظلومیت بهشتی ناشی از جفای دشمنان و از جمله منافقین و گروهک‌ها بود ولی مظلومیت آیت‌الله هاشمی، عمدتاً به خاطر جفای دوستان و برخی نیروهای کج اندیش در زیر خیمه انقلاب بود که حتی جفای به او را از وظایف انقلابی خود بر می‌شمردند و چه بسا که به خاطر این جفای خود، از خدا هم طلبکار باشند! اکنون دیگر نه امام و نه بهشتی و نه هاشمی رفسنجانی در میان ما حضور ندارند ولی خوشبختانه دیدگاه‌ها، خط مشی و مشرب سیاسی آنها ناشناخته نیست و بهترین فضا برای ترویج دیدگاه و رفتار آنها همین روزهای پر خیر و برکت دهه فجر است که ما بتوانیم «الگوی رفتاری فجرآفرینان» را مدنظر قرار دهیم و با تبیین آن برای نسل جوان و نسل‌های آینده، انقلاب و نظام را در برابر خطرات و مخاطرات ناشی از کج اندیشی و انحراف و تندخوئی بیمه کنیم.
جای تاسف است که هنوز هم در میان نیروهای انقلاب کسانی هستند که تندروی، تندخوئی، شدت عمل و رفتارهای حذفی نسبت به سایر نیروهای انقلاب را، به ویژه نسبت به کسانی که سلیقه و دیدگاه متفاوتی دارند، ترویج می‌کنند و آنرا «شاخص انقلابی‌گری» معرفی می‌نمایند درحالی تعالیم قرآنی به گونه‌ای کاملاً متفاوت به مسلمانان تعلیم می‌دهد که پیروان و رهروان پیامبر(ص) با کافران با شدت و قاطعیت رفتار می‌کنند ولی در بین مسلمین، با همراهان و نیروهای هم عقیده با رحمت و عطوفت و تعامل، با یکدیگر مواجه می‌شوند. تجربه نشان می‌دهد که با عطوفت و نرمش در قبال یاران و یاوران انقلاب، قطعاً بهتر می‌توان دلها را به سوی اسلام و انقلاب سوق داد و از میان آنها، بیشترین و بهترین همراهان و همفکران را برای کمک به جامعه برگزید.
اگر نیروهای مخلص در زیر خیمه انقلاب از رفتار و عملکرد و اندیشه‌های امام خمینی، شهید بهشتی و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، همین محورهای پرجاذبه و عملی را آموخته باشند و آنرا در زندگی روزمره و به ویژه در عملکرد سیاسی - اجتماعی خود مدنظر قرار دهند، قطعاً شاهد پیشرفت روزافزون جامعه به سمت و سوی ثبات، اقتدار و عزت بیش از پیش خواهیم بود و هیچکس فرصت پیدا نخواهد کرد که تجربه‌ها و دستاوردهای جامعه و نظام را زیر پا بگذارد و یا کشور را بی‌اعتنا به پیامدهایش به قهقرا ببرد. این بزرگترین درسی است که می‌توان در دهه مبارک فجر انقلاب اسلامی، با پیروی از الگوی رفتاری فجرآفرینان پیشکسوت اصلی، آموخت.
روز جمعه که روز 22 بهمن است، مردم در سراسر کشور با حضور در راه پیمائی آغاز سی و نهمین بهار آزادی به جهانیان اعلام می‌کنند که همچون سال 1357 پشتیبان انقلاب اسلامی هستند و برای تحقق تمامی آرمان‌های بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی به این راه پر افتخار ادامه خواهند داد.
روزنامه جمهوری اسلامی
کلمات کلیدی : دهه فجر انقلاب اسلامی
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
