به ادعای فوربز، به چند دلیل میتوان گفت رئیسجمهور آمریکا به عمد شرایط مرگ شهرام امیری را فراهم کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی نشریه فوربز در گزارشی نوشت: داستان «شهرام امیری،» فیزیکدان ایرانی که در سال ۲۰۰۹ به آمریکا آمد و پس از گذشت اندکی بیش از یک سال به ایران بازگشت، به دنبال اعدام او به جرم جاسوسی و تکرار نامش در ایمیلهای فرستاده شده از سوی مقامات ارشد وزارت خارجه آمریکا به هیلاری کلینتون، بار دیگر بر سر زبانها افتاده است.
این ایمیلها به خواست دولت آمریکا منتشر شد و دلیل افشای آنها، هک شدن نبوده است. درباره آنها میدانیم؛ زیرا این خواست دولت اوباما است.
بازگشت امیری به ایران در سال ۲۰۱۰ تا مدتها به بحث داغ محافل خبری تبدیل شده بود. مقامات آمریکایی آن زمان اعلام کردند امیری به دلخواه خود به ایران بازگشت و در زمان حضور در آمریکا به ما کمک زیادی کرد.
به گفته آنها، امیری که به آمریکا پناهنده شده بود، سالها به عنوان جاسوس سیا در ایران فعالیت میکرده است و اطلاعاتی درباره برنامه هستهای تهران را در اختیار واشینگتن قرار میداد.
به ادعای این گزارش، با کنار هم قرار دادن این اظهارات و رخدادها به نظر میرسد دولت آمریکا به عمد کوشید امیری را از میان بردارد. مقامات آمریکایی به طور رسمی تأیید کردند که امیری جاسوس سیا بود. مسئله دیگری که گواه این مطلب است انتشار رسمی ایمیلهای هیلاری کلینتون بود. بنابراین تعجبی ندارد که امیری بازداشت و در نهایت اعدام شد.
آیا انتشار ایمیلهای کلینتون در تصمیم ایران برای اعدام امیری تأثیرگذار بود؟ به ادعای نگارنده گزارش، به طور حتم این ایمیلها نسبت به مطالبی که در سال ۲۰۱۰ درباره امیری منتشر شد، برای مقامات ایران از درجه اعتبار بالاتری برخوردار است.
اسنادی که بوسیله دولت آمریکا منتشر شد، مورد ویرایش قرار گرفت؛ اما آن بخشهایی که مربوط به شهرام امیری بود بدون تغییر باقی ماند. در حالی که بر اساس اصول اولیه حفاظت از اطلاعات، این بخشها نیز باید مورد سانسور قرار میگرفت.
اکنون این پرسش مطرح میشود که مرگ امیری برای اوباما چه سودی دارد؟ پاسخ این پرسش روشن نیست؛ اما این مسئله واضح است که هر زمان افراد پناهنده به آمریکا حرفهایی خلاف مدارک رسمی جامعه اطلاعاتی این کشور زدهاند، از سوی سیا تهدید به اخراج شدهاند.
به طور مثال همین مسئله زمانی که «یون پاسیپا،» رئیس سابق سرویس اطلاعاتی رومانی، در اواخر دهه ۷۰ میلادی به آمریکا پناهنده شد، اتفاق افتاد. اطلاعات او ویرانگر بود و سرویس اطلاعاتی رومانی را به طور کامل به هم ریخت. اما پاسیپا اصرار داشت به همراه «نیکولای چائوشسکو،» سیاستمدار کمونیست رومانیایی، آمریکاییها را فریب داده و این باور را در آنها ایجاد کرده که رومانی به طور کامل از شوروی سابق مستقل است.
سیا در ابتدا این دروغ را باور کرد؛ اما پس از آن تلاش کرد پاسیپا را به تغییر لحن در این خصوص متقاعد کند. زمانی که موفق به انجام این کار نشد، او را به اخراج و بازگشت به کشورش تهدید کرد. مسئلهای که به طور حتم به قیمت جانش تمام میشد. سرانجام پس از یک جدال طولانی، به او اجازه ماندن در آمریکا داده شد.
به ادعای این گزارش، امیری خلاف نتایج تحقیقات جامعه اطلاعاتی آمریکا، اصرار داشت ایران پس از سال ۲۰۰۳ نیز به دنبال دستیابی به سلاح اتمی بوده است. گرچه این مسئله فرضیهای بیش نیست، در صورت صحت میتوان او را پاسیپای دوم دانست.
به ادعای نگارنده این گزارش، فرضیه دیگری که وجود دارد این است که امیری نیز در نتیجه بخشی از روند تبادل زندانی میان ایران و آمریکا به تهران بازگردانده شد.
در انتهای این گزارش ادعا شده است: در هر حال حقیقت هر چه که باشد ممکن است تا مدتها مخفی بماند. اما این مسئله بر کسی پوشیده نیست که مورد امیری بسیار عجیب بود؛ به این دلیل که آمریکا او را با عنوان جاسوس به تهران بازگرداند و عجیبتر آن که ایمیلهای وزیر خارجه سابق این کشور درست پیش از اعدام امیری منتشر شد.