داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

۱۵

جاده مرگ آذربایجان، کابوس مسافران

بخش تعاملی الف - حیدر ولی زاده

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

در دین مبین اسلام کشتن و باعث مرگ کسی شدن برابر با کشته شدن همه مردم دانسته می شود و نجات یک نفر از مرگ برابر با نجات همه ی مردم دانسته می شود، بدون شک داشتن مسئولیت در امور برای صاحب منصبان ،در صورت درست عمل نکردن ، بهای سنگیی دربر خواهد داشت چر اکه فرد مسئول برای انجام و یا حتی عدم انجام بسیاری از کارهای حتی به ظاهر کوچک مسئول است. در کشور ما سال هاست که حوادث جاده ای بیشترین مرگ و میر را در پی دارد و اگر بسیاری از مسئولانی که در راس امور قرار دارند توجهی در این امور کنند و رقم ناچیزی از پول های حیف و میل شده را در برطرف کردن علل این حوادث کنند شاهد داغدار شدن عده ی زیادی از عزیزان در طول سال نخواهیم بود.

جاده ارتباطي اهر ـ تبريز به طول ۹۵ كيلومتر حادثه خيزترین جاده استان است در این جاده روزانه بيش از ۱۵ هزار خودرو رفت و آمد مي‌كنند كه اين رقم در روزهاي پاياني هفته و بهار و تابستان به بيش از دو برابر افزايش مي‌يابد. با وجود مسافت کم این جاده در طول سال شاهد تصادف های بسیاری در این جاده هستیم که متاسفانه مرگ و میر آن هم بسیار بالاست و در واقع این جاده را به کابوسی وحشتناک برای مسافران تبدیل کرده است که نام جاده " مرگ" برای آن مناسب به نظر می رسد.

این جاده به طور متوسط سالانه جان ۱۴۷ تن از هموطنان را می گیرد که در مقایسه با آمار سایر جاده های کشور رقم بسیار بالایی است، آغاز بهسازی این جاده که از ۲۵ سال پیش آغاز شده است هنوز به جایی نرسیده است. با این وجود درخواست ها و شِکوه های مداوم مردم و هشدارهای مطبوعات محلی در منطقه موجب شد کلنگ ساخت بزرگراه « اهر ـ تبریز » شهریور ماه سال ۱۳۸۷ به زمین بخورد. این پروژه در سه قطعه برای واگذاری به پیمانکاران تعریف شده است و تاکنون قطعه ی اول ( از اهر تا گویجه بئل ) و قطعه ی سوم ( از تبریز تا خواجه ) وارد فاز عملیاتی شده اند اما قطعه ی دوم ( از خواجه تا گویجه بئل ) علی رغم درخواست های مسئولان منطقه هنوز به پیمانکار واگذار نشده است. این در حالی است که بودجه ی در نظر گرفته برای این کار بسیار ناچیز است و به نظر نمی رسد در تسریع امور راه به جایی ببرد.

چندی پیش در پی اعتراض به چرایی عدم اجرای این پروژه طومار گسترده ای از طرف مردم این شهرستان برای وزیر راه و شهر سازی نوشته شد که همچنان در عمل، پاسخ به خواسته های مردم بی جواب مانده است.

در تازه ترین سانحه، بعد از اینکه پنج نفر از هموطنان به طور زنده در این جاده سوختند در حادثه ای دیگر صبح روز پنج شنبه ۵ نفر از کارکنان آموزش پرورش که معلم نیز بودند به همراه تعداد دیگری از معلمان برای گذراندن دوره های آموزشی به تبریز می رفتند که به گفته خانواده ی قربانیان از آموزش و پروش اهر تقاضای وسیله ی نقلیه ی عمومی برای رفتن به این دوره ی آموزشی کرده بودندکه به دنبال موافقت نکردن مسئولان با ماشین شخصی قدم در این سفر بی بازگشت می گذارند و ....
امید است صدای مردم این منطقه که با پا گذاشتن در این جاده کابوس هولناکی را تجربه می کنند به گوش مسئولان برسد چرا که ارزش جان انسان ها از بسیاری از مسائل دیگر مهم تر به نظر می رسد و چه خوب است به جای بسیاری از مسائل پیش پاافتاده مورد بحث در مجلس این مسئله یکی از بحث های مهم در مجلس باشد