کد مطلب: 387376
حوزه‌های علمیه؛ یک سکوت و یک سؤال
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۱ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۰۷:۲۵
در هیاهوی جنجال برگزاری کنسرت در شهر مقدس مشهد، در تلگرام مطلبی دست به دست شد که نکته جالب توجهی را متذکر شده بود؛ اینکه اگر دولت آنگونه که ادعا می‌کند حق مردم همه شهرها می‌داند که کنسرت داشته باشند، چرا در مورد اجرای کنسرت در قم پافشاری ندارد؟!
به گزارش روزنامه جوان، در هیاهوی جنجال برگزاری کنسرت در شهر مقدس مشهد، در تلگرام مطلبی دست به دست شد که نکته جالب توجهی را متذکر شده بود؛ اینکه اگر دولت آنگونه که ادعا می‌کند حق مردم همه شهرها می‌داند که کنسرت داشته باشند، چرا در مورد اجرای کنسرت در قم پافشاری ندارد و بعد نتیجه گرفته بود که دولت از مچ انداختن با آقای علم‌الهدی لذت می‌برد و هزینه‌ای هم ندارد و حتی از این دوگانه‌سازی در ماه‌های منتهی به انتخابات بهره می‌برد، اما درافتادن با بزرگان قم و تیزی حرف‌هایشان هزینه‌ای نیست که هر کسی حاضر به تحملش باشد...
بیراه نمی‌گفت؛ اگر فقط اسم برگزاری کنسرت در قم بیاید، دولت باید فاتحه همان مثلاً تأییدات نیم‌بند قم بر تدبیر و امیدش را بخواند. پس ترجیح می‌دهد با بزرگ‌تر از خودش شوخی نکند!
اما این نکته درست در ماورای خود می‌تواند از جهت دیگری مورد بررسی قرار گیرد و دولت که نه بلکه قم را مخاطب سؤال قرار دهد. اگر قم امروز در قبال حریم امام رضا(ع) سکوت کرده، پس چرا فردا در قبال حریم حضرت معصومه(س) اعتراض کند؟ اگر برگزاری کنسرت در جوار حرم حضرت معصومه(س) و در شهر مذهبی قم مورد ایراد و اشکال قرار خواهد گرفت (که یقیناً همین‌طور خواهد بود) پس به طریق اولی در جوار امام معصوم(ع) هم نباید برگزار شود، حال جای این سؤال است که «قم» چرا اکنون ساکت است؟ موضوع بحث مگر حریم اهل بیت پیامبر(ص) نیست، پس دیگر قم و مشهدش چه فرقی دارد؟ آیا فقط وقتی پای قم وسط بیاید، قرار است حوزه‌های علمیه زبان به اعتراض و گلایه بگشایند؟
حالا می‌توان به موضوعی کلی‌تر پرداخت.
میان این همه شبهه‌های دینی که ابزار کار اهل سیاست می‌شود، چرا اغلب حوزه‌های علمیه در سکوت هستند؟ یک نفر می‌گوید چیزی به نام حریم امام رضا(ع) نداریم و قم ساکت است، یکی دیگر می‌گوید کفران نعمت برجام عذاب الهی می‌آورد و قم ساکت است، قصاص زیر سؤال می‌رود، عدالت جنسیتی به شکل غربی مطرح می‌شود، علیه تفکیک جنسیتی موضع‌گیری می‌شود، همچنان صدایی شنیده نمی‌شود. در بحث تحصیل مال نامشروع و حقوق‌های نجومی و اثرات مال حرام در جامعه اسلامی یا در همه وقت‌هایی که وقایع تاریخ اسلام ابزار دست دولت شده، چه جنگ و صلح‌های صدر اسلام، چه پیش کشیدن پای مذاکرات امام حسین(ع) و عمر سعد، چه صلح امام حسن(ع) و... یا مباحثی همچون بانکداری بدون ربا، کشف حجاب فلان کاندیدای انتخابات مجلس، مبانی فقهی اطاعت از امر ولی‌فقیه، همه و همه، ردی از واکنش و موضع‌گیری‌های برخاسته از قم نمی‌بینیم. گاه تک‌صداهایی از مراجع معظم می‌رسد، اما سخن از بدنه حوزه‌های علمیه است.
یحتمل نه صلاح است و نه در شأنیت مراجع بزرگوار که برای هر موضوعی ورود کنند و اصلش هزاران شاگرد تربیت کرده‌اند، برای چه زمانی؟ سخن از خروج جمعی حوزه‌های علمیه از انفعال و پاسخگویی به شبهاتی است که اهل سیاست به دل جامعه می‌ریزند و خیلی وقت‌ها حوزه شاید به بهانه اینکه جدال اهل سیاست است و جای بحث دینی و علمی نیست، در سکوت می‌گذراند.
اینگونه است که بار پاسخ به شبهات دینی هم بر دوش اهل رسانه می‌افتد. همچون همین روزها که امام جمعه مشهد بار حفظ حریم حضرت ثامن‌الائمه(ع) را به تنهایی بر دوش می‌کشد، در کنار تعدادی انگشت‌شمار از اهل رسانه. آیا دامنه موضع‌گیری آقایان باید محدود به قم شود یا تمامی جامعه اسلامی را دربر می‌گیرد؟ یا آنکه در برابر امام رضا مشهدی‌ها فقط مسئولند و در برابر خواهر عظیم‌الشأن ایشان، فقط قمی‌ها؟! فکر می‌کنم امروزی که قم در برابر حفظ حریم امام رضا(ع) ساکت است، فردا با چه توجیهی می‌خواهد حریم حضرت معصومه(س) را حفظ کند و از شبهه «اعتراض به دلیل قرابت مکانی» خود را برهاند؟
به گزارش روزنامه جوان، در هیاهوی جنجال برگزاری کنسرت در شهر مقدس مشهد، در تلگرام مطلبی دست به دست شد که نکته جالب توجهی را متذکر شده بود؛ اینکه اگر دولت آنگونه که ادعا می‌کند حق مردم همه شهرها می‌داند که کنسرت داشته باشند، چرا در مورد اجرای کنسرت در قم پافشاری ندارد و بعد نتیجه گرفته بود که دولت از مچ انداختن با آقای علم‌الهدی لذت می‌برد و هزینه‌ای هم ندارد و حتی از این دوگانه‌سازی در ماه‌های منتهی به انتخابات بهره می‌برد، اما درافتادن با بزرگان قم و تیزی حرف‌هایشان هزینه‌ای نیست که هر کسی حاضر به تحملش باشد...
بیراه نمی‌گفت؛ اگر فقط اسم برگزاری کنسرت در قم بیاید، دولت باید فاتحه همان مثلاً تأییدات نیم‌بند قم بر تدبیر و امیدش را بخواند. پس ترجیح می‌دهد با بزرگ‌تر از خودش شوخی نکند!
اما این نکته درست در ماورای خود می‌تواند از جهت دیگری مورد بررسی قرار گیرد و دولت که نه بلکه قم را مخاطب سؤال قرار دهد. اگر قم امروز در قبال حریم امام رضا(ع) سکوت کرده، پس چرا فردا در قبال حریم حضرت معصومه(س) اعتراض کند؟ اگر برگزاری کنسرت در جوار حرم حضرت معصومه(س) و در شهر مذهبی قم مورد ایراد و اشکال قرار خواهد گرفت (که یقیناً همین‌طور خواهد بود) پس به طریق اولی در جوار امام معصوم(ع) هم نباید برگزار شود، حال جای این سؤال است که «قم» چرا اکنون ساکت است؟ موضوع بحث مگر حریم اهل بیت پیامبر(ص) نیست، پس دیگر قم و مشهدش چه فرقی دارد؟ آیا فقط وقتی پای قم وسط بیاید، قرار است حوزه‌های علمیه زبان به اعتراض و گلایه بگشایند؟
حالا می‌توان به موضوعی کلی‌تر پرداخت.
میان این همه شبهه‌های دینی که ابزار کار اهل سیاست می‌شود، چرا اغلب حوزه‌های علمیه در سکوت هستند؟ یک نفر می‌گوید چیزی به نام حریم امام رضا(ع) نداریم و قم ساکت است، یکی دیگر می‌گوید کفران نعمت برجام عذاب الهی می‌آورد و قم ساکت است، قصاص زیر سؤال می‌رود، عدالت جنسیتی به شکل غربی مطرح می‌شود، علیه تفکیک جنسیتی موضع‌گیری می‌شود، همچنان صدایی شنیده نمی‌شود. در بحث تحصیل مال نامشروع و حقوق‌های نجومی و اثرات مال حرام در جامعه اسلامی یا در همه وقت‌هایی که وقایع تاریخ اسلام ابزار دست دولت شده، چه جنگ و صلح‌های صدر اسلام، چه پیش کشیدن پای مذاکرات امام حسین(ع) و عمر سعد، چه صلح امام حسن(ع) و... یا مباحثی همچون بانکداری بدون ربا، کشف حجاب فلان کاندیدای انتخابات مجلس، مبانی فقهی اطاعت از امر ولی‌فقیه، همه و همه، ردی از واکنش و موضع‌گیری‌های برخاسته از قم نمی‌بینیم. گاه تک‌صداهایی از مراجع معظم می‌رسد، اما سخن از بدنه حوزه‌های علمیه است.
یحتمل نه صلاح است و نه در شأنیت مراجع بزرگوار که برای هر موضوعی ورود کنند و اصلش هزاران شاگرد تربیت کرده‌اند، برای چه زمانی؟ سخن از خروج جمعی حوزه‌های علمیه از انفعال و پاسخگویی به شبهاتی است که اهل سیاست به دل جامعه می‌ریزند و خیلی وقت‌ها حوزه شاید به بهانه اینکه جدال اهل سیاست است و جای بحث دینی و علمی نیست، در سکوت می‌گذراند.
اینگونه است که بار پاسخ به شبهات دینی هم بر دوش اهل رسانه می‌افتد. همچون همین روزها که امام جمعه مشهد بار حفظ حریم حضرت ثامن‌الائمه(ع) را به تنهایی بر دوش می‌کشد، در کنار تعدادی انگشت‌شمار از اهل رسانه. آیا دامنه موضع‌گیری آقایان باید محدود به قم شود یا تمامی جامعه اسلامی را دربر می‌گیرد؟ یا آنکه در برابر امام رضا مشهدی‌ها فقط مسئولند و در برابر خواهر عظیم‌الشأن ایشان، فقط قمی‌ها؟! فکر می‌کنم امروزی که قم در برابر حفظ حریم امام رضا(ع) ساکت است، فردا با چه توجیهی می‌خواهد حریم حضرت معصومه(س) را حفظ کند و از شبهه «اعتراض به دلیل قرابت مکانی» خود را برهاند؟
کلمات کلیدی : کنسرت، وزارت ارشاد
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
