نظر منتشر شده
۲
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 472572
چرایی کاهش ایمنی در محیط کار
بخش تعاملی الف - سعید باقری فر
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۲۵


با وقوع حوادث مختلف (حادثه معدن گلستان، پتروشیمی ها و پلاسکو) حین کار و حساس شدن جامعه این سئوال مطرح می گردد که متولی ایمنی محیط کارگاه  کیست؟ چرا این متولی گمنام است (اظهار بازرس روابط کار بجای بازرسان کار توسط وزیر کار)؟ چرا نهادی با این اهمیت که یک فصل از فانون کار را بخود اختصاص داده است چندان شناخته شده نیست؟

در فصل چهارم قانون کار واحدی بنام اداره کل بازرسی کار در وزارت کار سابق متولی اصلی ایمنی محیط کار شناخته شده است. در این قانون (ماده 96 قانون کار) برای جلوگیری از حوادث ناشی از کار دو راهکار اساسی به لحاظ حاکمیتی تعریف شده است که اولی شامل نظارت بر اجرای صحیح مقررات حفاظت فنی از طریق بازرسی مستمر کارگاه ها و دومی بررسی حوادث ناشی از کار با هدف ممانعت از تکرار آن ها.

در بحث نظارت بعنوان مهمترین وظیقه بازرسان کار، در چند سال اخیر (از زمان آقای جهرمی) با تغییر اهداف وزارت کار از صیانت از نیروی کار و تنظیم مناسب روابط کار به موضوع اشتغال، در عمل صیانت از نیروی کار و توجه به ایمنی محیط کار به موضوعی غیر مهم و کم اهمیت نزول نمود. ایمنی و بازرسی در زمان ادغام 3 وزاتخانه چالش بیشتری را دچار شد و بازرسی کار هرچه بیشتر هم به لحاظ ساختاری و هم به لحاظ نیروی انسانی و آموزشی به قهقرا گرایید. امروزه با وجود پیشرفت صنایع، آموزش بازرسان کار کیفیت و کمیتی فاجعه امیز دارد و بازرسان کار بر خلاف ماده 97 قانون کار فاقد ثبات و امنیت شغلی هستند و برخورد آن ها با کارفرمایان متخلف معمولا با واکنش مسئولان بالادستی اعم از خود وزات کار یا سایر دستگاه ها می گردد. تکیه کلام بسیاری از مدیران تا قبل از این حوادث عدم برخورد با کارفرمایان بخاطر مساله اشتغال بود. در بحث بررسی حوادث ناشی از کار به منظور پیشگیری از آن ها  نیز با تخلف کانون کارشناسان رسمی در تعریف کارشناس رسمی حوادث ناشی از کار (بر خلاف ماده 18 و 15 قانون کانون و خلاف ماده 96 و 99 قانون کار) در سال های اخیر بررسی بسیاری از حوادث حین کار در مراحل اولیه و نهایی به کارشناسان رسمی عمدتا" غیربازرس کار واگذار شده و بازرسان کار در عمل از حلقه بررسی حوادث حذف شده اند و لذا امکان پیشگیری ار تکرار آنها را نیز ندارند. این موضوع با سهل انگاری وزارت کار و مراجع قضایی رسیدگی کننده همراه بوده است.

بطور خاص در مورد معدن یورت زمستان، بیش از 100 نفر کارگر داشته و حسب اطلاعات موجود معدن دارای چند دستگاه گاز سنج اهدایی وازت صنعت و معدن بوده است و تهویه نیز در حال کار بوده است. ایمنی معدن در سطح خوبی قرار داشته است بطوری که بازرس کار محل یک ساعت قبل از حادثه از معدن خارح شده است (حسب گزارش رسانه ها). سه عامل اساسی باعث حادثه یکی خروج لحظه ای گاز متان و دومی عدم حساسیت دستگاههای سنجش گاز (یا بر اساس اظهارت برخی کارگران مدیریت معدن به علاءم خطر دستگاه ها واکنش نداشته) و سومی انجام عمل ناایمن ایجاد جرقه بر روی باطری لوکوموتیو است (ظاهرا" این موضوع در کارگاه رویه عادی بوده است).

نقش مدیریت در عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و موارد مختلف آیین نامه ایمنی معادن کاملا" محرز است. حادثه با اجتماع سه عامل فوق به وقوع پیوسته است و نبود هر کدام عدم وقوع حادثه را بدنیال می داشت. ایجاد سه عامل حادثه ساز همزمان شامل عامل طبیعی (خروج گاز از لایه های معدن)، دستگاهی (نقص فنی گازسنج ها)  و انسانی (خطای پرریسک و رویه شده کارگران و سهل انگاری کارفرما در رویه شدن ایجاد جرقه و یا بی توجهی به علایم هشداری دستگاه ها) توسط بازرس کار قطعا" قابل پیش بینی نمی باشد. درخواست تعطیلی این معدن توسط بازرس کاربه علت پیش بینی احتمال خطای کارگران یا خروج لحظه ای گاز و عدم حساسیت دستگاه های گاز سنج یا عدم حساسیت مسئولان به علائم هشداری دستگاه ها در کنار تعداد زیاد کارگران شاغل در معدن قابل قبول نمی باشد.
۱۳۹۶/۰۴/۱۳ ۰۹:۳۶
 
 
کلمات کلیدی : سعید باقری فر
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۲-۲۶ ۱۵:۳۰:۲۲
بازرس کار خودش گاز سنج نداشته!! (4361684) (alef-11)
 
بازرس کار
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۲-۲۹ ۱۶:۱۷:۲۸
مقاله بسیار دقیق و موشکافانه بود.ممنون از سایت الف و نویسنده محترم. (4372127) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.