داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

۲۹

محاصره کوبانی و بازی ترکان نوعثمانی

بخش تعاملی الف - سالار نامداروندایی، 1 آبان 93

پرده ­کنار می­ رود و آنچه در پس آن پنهان بود آشکار می­ شود، و خیمه شب­ بازی بانیان ترکِ ­تروریسمِ­ داعشی رنگ می­ بازد، و شعله ­های تروریسم، جدا از اینکه زندگی صدها ­تن زن و کودک را در کام می کشد، نوری می­ افشانند؛ که نقاط تاریک و رمزآلود بازی هزار ترکان­ نوعثمانی را برای نتیجه دهی «نوعثمانی­ گری» خود روشن و روشن­تر می کند.

ترکیه و دکترین «نوعثمانی­ گری»
«نوعثمانی­ گری» اصطلاحی است که برای سیاست ­خارجی ترکیه پس از روی کارآمدن حزب عدالت ­و توسعه به رهبری رجب­ طیب ­اردوغان بکار می­ رود و اغلب احمد داوود اوغلو نخست ­وزیر فعلی و وزیرخارجه ­پیشین این کشور را مبدع و مبتکر این­ طرح می­ دانند، نوعثمانی­ گری همان گونه که از ظاهر نشان می­ دهد اشاره به بازگشت به گذشته و سال های سلطه و استیلای ترکان­ عثمانی بر کشورهایی چون؛ عراق، سوریه، لبنان، عربستان، کویت و مصر دارد. پایه و اساس این تسلط تاریخی را «مذهب» با قرائت تسننی از اسلام در قالب نظام خلافت تشکیل می داد، که امروز نیز حزب عدالت و توسعه ترکیه با تفکرات سنی اسلامی در صدد احیای «ناسیونالیسم ­مذهبی»و در نتیجه سلطه و حکومت-هر چند غیرمستقیم-بر این کشورها است.


نپوتیزم[Nepotism] به معنی خویشاوندپروری در سیاست داخلی، به پشتیبانی سیاسی از خویشاوندان اطلاق می شود که معمولا از طریق انتصاب آنان به مقام های لشگری و کشوری صورت می گیرد، حال اینکه راهبرد ترکیه در اجرای سیاست «نوعثمانی­ گری» دقیقاً بر پایه نپوتیزم بین الملل قابل تجزیه و تحلیل است.

شاید ذکر این دو نکته ­که حزب عدالت و توسعه ترکیه به رهبری رجب ­طیب­ اردوغان خود را شاخه ای از «جماعت جهانی اخوان المسلمین» می داند و اینکه در مجمع عمومی سازمان ملل در شهریورماه گذشته اردوغان تقریباً تنها رئیس کشوری بود که مقامات فعلی مصر را مستقیم و عربستان را غیر مستقیم به دلیل توطئه و کودتا علیه رئیس­ جمهوری­ اخوانی مصر -محمدمرسی- به باد شدیدترین انتقادات گرفت، موضوع را تا حدود بسیار زیادی روشن کند.

ترکیه در چهارچوب نپوتیزم ­بین ­الملل تمام تلاش خود را بکار می­ بندد تا حکومت­ های ­اخوانی را در کشورهای عربی که سابقاً ترکان ­عثمانی بر آن­ ها استیلا داشتند را روی کار بیاورد و خود در نقطه­ ی ثقل فرماندهی ایدئولوژی اخوانی، نقش فرماندهی را بی­ هیچ دردسری ایفا کند، بررسی برنامه­ ی ترکیه برای سوریه بعد از بشار اسد نیز موید این مدعاست، ترکیه بیشتر روی شاخه ­ی ­اخوانی معارضان سوری سرمایه­ گذاری کرده و در سه ­سال گذشته پذیرای میزبانی دولت­ در ­تبعید معارضان سوری بوده است که اخوانی ­های سوریه دارای اکثریت در آن هستند.

داعش و ترکیه
دیگر کمتر کسی در ارتباط و تعامل بین گروهک­ تروریستی ­داعش و دولت ­ترکیه شک و تردید دارد، اما در این ­بین دو سوال عمده وجود دارد که علم ­الیقین وجود محور «داعش-آنکارا» را به­ عین ­الیقین تبدیل می کند؛ نخستین سوال به ماجرای گروگان ­گیری بیش از چهل نفر اتباع ترکیه در کنسولگری این کشور در موصل عراق، توسط داعش مربوط می شود، با توجه به اینکه گروه تروریستی داعش در کمتر از یک ماه گروگان­ های ترک را آزاد کرد، این سوال مطرح می شود که چه رابطه­ ای وجود داشته یا چه معامله ­ای، بین داعش و آنکارا بوجود آمده که حاصل آن آزادسازی سریع شهروندان ترکیه بوده است؟ دومین سوال مربوط به عدم شرکت ترکیه در ائتلاف بین المللی ضدداعش و تعیین شرط همکاری برای این ائتلاف است، این شرط­ و مقصود ترکیه از گذاشتن آن چیست؟

شرط ترکیه بصورت روشن و صریح توسط مقامات این کشور بیان شده است؛ پیوند مبارزه بر علیه داعش با مبارزه بر علیه بشار اسد رئیس جمهوری سوریه و ایجاد منطقه ی پرواز ممنوع برفراز سوریه، اما به نظر می رسد واشنگتن نمی خواهد و اصولا نمی تواند مبارزه با داعش را به مبارزه با بشار اسد گره بزند، چرا که بعد از انهدام سلاح های شیمیایی سوریه و نابودی بهانه های لازم امریکا، این کشور در اظهارات متعددی به حل بحران سوریه از طریق دیپلماتیک و حکومت انتقالی تاکید کرده است.

کوبانی و تحمیل شرایط ترکیه به ائتلاف ضدداعشی
شاید سخت باشد اما دلایل کافی وجود دارد تا احتمال قوی دهیم محاصره ی کوبانی، این شهر کردنشین سوری هم مرز ترکیه با اشاره سرانگشت مقامات این کشور توسط داعش محاصره شده است تا شورای امنیت و ائتلاف ضدداعش را قانع کند تا بر فراز سوریه منطقه ی پرواز ممنوع اعلام کرده و از این طریق ائتلاف ضدداعشی را وارد نبرد سوری و علیه حکومت بشار اسد کند.