داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

۸

آیا آیت الله وحید سکوتش را شکسته است؟

بخش تعاملی الف - روح الله فردوسی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

روحانیت معزز ما بارها ثابت کرده است که در بزنگاه های حساس و خطیری که حضور فکری و معنوی و اخلاقی آنها ایجاب نماید، حاضر و ناظری امین اند. بارها ثابت کرده اند که خدا را جدا از هویت بندگانش تفسیر نمی کنند. ارزش انسان را می دانند و آزادی را برای او می خواهند. بانگ برای حق می زنند نه برای قدری دانگ، و نقد را تحمل می کنند و از تجمل می گریزند و استبداد را کمر می خمانند و خدمت را با خیانت معاوضه نمی کنند، تا با همه ی این امساک و پرهیز، بتوانند اهل دلی بپرورند تا اگر پاي اهل تني در گل ِ گناهي فرو رود، براي اهل دل، گِل، گُل شود و بر چرخ هفتم هستي، همچون زحل بچرخد.

آری، روحانیت روشن و بینای ما، آگاه به زمان است و درد زمانه را می داند و خوب می فهمد که باید از خوب بیان کردن وعده ها، به خوب عمل کردن آنها برسند. این ادعا « قولی است که جملگی برآنند ». روحانیت پاک نهاد ما، بواسطه ی عالمانی چون حضرت آیت الله وحید خراسانی، در آسمان مسلماني ما مي درخشند و منورند. « زاد الله فی وقاره و حشمه » حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی ) حفظه الله ( در دیدار با علی طیب نیا وزیر امور اقتصادی و دارایی، با انتقاد از عملکرد افراطیون، سکوت معنادار چندین ساله خود را شکست و اینگونه فریاد برآوردند: «کسانی که پروایی از دشوارتر شدن اوضاع اقتصادی و معاش مردم ندارند و با اقدامات خود زمینه تشدید تحریم های جهانی بر مردم را فراهم می آورند، شاید از آن روست که از این شرایط سود می برند .»

اعلم مراجع و زعیم حوزه علمیه قم، سینای فقاهت، پیشوای وارسته، عالم عامل، فاضل كامل، علامه علما، فهامه فضلا، حضرت آیت الله وحید خراسانی ) حفظه الله ( از جمله عالمانی است که نقد و تقریظش بر هر کنش و تحولی که در جامعه رخ می دهد، تاثیرگذار بوده و در بقاء و فنای آن بی شک واجد اثر خواهد بود. ایشان چند سالی می شد که در برابر تحولات اجتماعی و سیاسی کشور، بنا بر مصلحت هایی که در نظر داشتند، سکوت اختیار کرده بودند و از همین بابت، مورد پرسش دانشجویان و نخبگان و بالاخص شاگردان فاضل خود واقع می شدند، که چرا با وجود فشار اقتصادی سنگینی که بر گرده ی مردم است، سکوت اختیار کرده اید؟ که چرا در برابر مدیریت متزلزل مدیران امر در دولت های گذشته، خاموش مانده اید و موضعی نمی گیرید؟ که چرا فقر و فساد و تبعیض را در جامعه می بینید و خاموشید؟ که چرا بعنوان مرجعی صالح و عالمی عامل، بداخلاقی ها را می بینید و فریادی بر نمی آورید؟ که چرا بدفرهنگی را می بینید و فرهنگ فریاد را نمی آموزانید؟ و هزاران پرسش توفانی نسل جوان و طلبه های فاضل، که نتوانست حضرت آیت الله را به انتقاد از وضع موجود به کنش آرد.

مگر می توان پذیرفت که عالم جامعی چون آیت الله وحید، فرمایش مولا علی) ع ( را [۱] ، که در بی ارزش دانستن مقام و منزلت دنیایی بیان شده و دنیای ظالمان را از عطسه ماده بزى هم کم ارزشتر می دانست، به مسئولان و دولتمردان گوشزد نکند و آنان را به رعایت حقوق محرومین و مظلومین فرا نخواند؟ مگر می شود باور کرد که فقیهی چون حضرت آیت الله وحید، به عهد خود با رسول الله وفا نکند، که یک عالم دینی در برابر فساد و تبعیض نباید خاموش بماند و اگر در برابر این رذیلت ها بر نمی خیزد، لااقل با آن نیاویزد؟ مگر می شود باور کرد که کسی چونان او، که تاکنون «قلم را به رجس اهانتی نیالوده است» و «نَفَس جز به یاد حق نمی‌کشد و قلم جز به پاس حقیقت نمی‌زند» و در ذکر و تسبیح و تهلیل عمر می گذراند، بر اقتصاد وباگرفته و بیمار و رو به موت اعتراضی نکند و تذکاری ننویسد و به دست دولتمردان نسپارد؟

قطعا این اماها و اگرها از باطن باطل است و حضرت آیت الله وحید را رازهاست و کشف ها و کوچکی چون صاحب این قلم را نشاید نقدی به عقد مقامش درآورد. بی شک خاموشی این بزرگ فقیه جهان اسلام، در برابر عملکرد مسئولان دولت گذشته، نه خوف از تخریب رسانه های تهمت پراکن بوده است تا به تحریب درآید و نه از سر مصلحت اندیشی هایی کوته نظرانه و دنیاخواهانه، تا پیشوای وارسته ی کهنسالی چون او، دین به دنیا بفروشد؛ که به بی تاثیر بودن انتقاد و گوشزد و نصایحی بود که اگر بیان می داشت، ارج و وقعی نمی یافت و البته همه می دانند که «نرود میخ آهنین در سنگ» . آری، خاموشی این فقیه فهامه، خود فریاد بلندی است از همپیمان نشدن با کسانی که اخلاق را به اسقاط رسانده اند و عدالت را فقط فریاد کرده اند. بنده نمی توانم هیجان و ابتهاج خود را از به فریاد در آمدن حضرت آیت الله وحید به وصف در آورم، اما می گویم که این فریاد و اعتراض به وضع موجود، نوید مبارکی است از حضور فعال ایشان در عرصه ی سیاست، که باید قدر این موقعیت را به خوبی دانست و از ورود محمود ایشان به مسائلی از این دست استقبال نمود و خواهان حضور و نظارت جدی حضرتش بر کلیه ی امور بود . خداوند بر عمر با عزت این زعیم عالیقدر بیافزاید.

۱- «وَمَا أَخَذَ اللهُ عَلَي العُلَمَاءِ أَلاَّ يُقَارُّوا عَلَي کِظَّةِ ظَالِمٍ، وَلا سَغَبِ مَظْلُومٍ» ، «و خدا از عالمان پيمان گرفته بود که در برابر شکمبارگى ستمکاران و گرسنگى ستمکشان خاموشى نگزينند»