توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 273510
مذاکرات عاقلانه و نفش خواص
بخش تعاملی الف - محمد رجب زاده
تاریخ انتشار : شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۳۲
سی­ام اردیبهشت بار دیگر رهبر معظم انقلاب در جمع پاسداران دانشگاه امام حسین (علیه السلام) مطالب مهمی را در رابطه با مذاکرات هسته­ای بیان فرمودند. در بخشی چنین بیان شد:

"همانگونه که قبلا هم گفته شد، اجازه هیچگونه بازرسی از هيچيک از مراکز نظامي و همچنين گفتگو با دانشمندان هسته­اي و ساير رشته­هاي حساس و اهانت به حريم آنها، داده نخواهد شد."

ايشان با تأکید براينکه هيچ ملت و دولت عاقلي اجازه چنين کاري را نمي دهد، فرمودند: "دشمن پررو و وقيح، انتظار دارد که ما اجازه دهيم آنها با دانشمندان و محققان ما درباره يک پيشرفت اساسيِ بومي و علمی گفتگو کنند اما مطلقاً چنين اجازه اي داده نخواهد شد."

این نوشتار در صدد بررسی مباحث مربوط به مذاکرات نیست و این بار قصد دارد از زاویه­ای دیگر بحث مذاکرات را مورد توجه قرار دهد.

در این فرمایشات، اهمیت سخنان فرمانده کل قوا به جای خود، که ایشان سالهاست و خصوصا در این دو سال اخیر تمام قد، در جهت تبیین و تعیین اصول و خط قرمز­های مذاکرات و هدایت تیم­های مذاکره کننده، ایستاده­اند.

آنچه که در این فرمایشات بیشتر شاخص بود، غیض ایشان نسبت به دشمن وقیح بود. غیضی که نه تنها در محتوای کلام، بلکه در احساس ایشان نیز کاملا مشهود بود.

غیضی توأم با بصیرت و آینده­نگری. غیضی از سر غیرت دینی و ملی.

تعصبی عالمانه برگرفته از شناخت خباثت­ها و مکر و فریب طرف مقابل مذاکره.

اما آنچه که بیش از همه چیز، سوال برانگیز بود آنکه آیا واقعا بیان چنین مطالبی آنهم با این حالت از طرف ایشان، حاکی از کدام مسئله و یا مشکلی است؟

اینکه هیچ رهبر یا رئیس دولتی، هیچ مجلسی، هیچ نماینده­ای و یا هیچ شهروندی به دشمن رو در روی خود که هیچ شکی در دشمنی و خباثت او ندارد، اجازه دسترسی به مراکز نظامی و دانشمندان کشورش را نمی­دهد، مطلبی کاملا بدیهی، روشن و ساده است. بیان چنین مطبلی هیچ نیازی به دانستن علوم سیاسی و نظامی و... هم ندارد.

پس چرا چنین امر واضح و روشنی که فقط نیاز به یک نگاه عقلائی دارد، باید توسط فرمانده کل قوا آنهم با این تاکید خاص بیان شود؟

چه چیزی و یا چه علائمی موجب شده که ایشان در طرح چنین مطلب ساده­ای که به فرموده خودشان هر عاقلی متوجه آن می­شود، ورود نمایند.

اگر صدر و ذیل مطلب را کنار هم بگذارید آیا به نظر نمی­رسد که علائم نادانی و کم­خردی در بعضی اظهارات و گاهی نشانه­های انفعال در برخی عملکردها دیده می­شود؟

بصیرت و آینده­نگری و ...پیش­کش، ظاهرا حتی توجه به جهت­گیری عقل هم در ارتباط با طرف مقابل نادیده گرفته شده است!!

اصلا به فرض که از طرف مقام معظم رهبری هم بحث مربوط به مراکز نظامی مطرح نشده بود ( که بارها شده است)، آیا واقعا کمی توجه به جهت­گیری عقل، اجازه صحبت و مذاکره و بده و بستان راجع به این مطلب را با دشمنی به این خباثت می­دهد؟

بازی­های سیاسی و دیپلماتیک به کنار، آیا بازی با عباراتی همچون :

اجازه بازرسی نمی­دهیم اما اجازه دسترسی خواهند داشت؛

دسترسی­ها مدیریت شده خواهد بود ؛

دعوت به مراکز نظامی می­تواند موجبات اعتمادسازی را فراهم کند؛

آنهم در رابطه با مراکز نظامی یک کشور، برخواسته از یک مدیریت راهبردی و عاقلانه در مذاکرات است؟

اینکه چنین درخواست­هایی از طرف مقابل در مذاکرات مطرح می­شود اصلا جای تعجب نیست چرا که او دشمن است و میز مذاکره هم جای چانه­زنی و امتیاز گرفتن، اما بیان چنین مطالبی از طرف بعضی مسئولین وافعا جای تعجب است.

و آنچه که بیش از همه موجب دلگیری است آنکه نقش خواص در موضع­گیری­ها کجاست؟

یعنی چنین مسائل بدیهی و واضحی ابتدائا باید توسط مقام معظم رهبری مطرح شود، تا دیگران هم در سخنرانی­های خود آنهم با چندین بار استناد به سخنان ایشان، این مسایل را بیان کنند؟

مجلس و نمایندگان محترم که الحمدلله همیشه در حال رصد امور هستند، جایگاهشان در موضع­گیری­های موثر و رسمی کشور کجاست؟

جایگاه صاحبان و اصحاب رسانه، هنرمندان و ...کجاست؟

یعنی واقعا هیچ زنگ خطری هنوز بعضی از مسئولین و صاحب­نظران را هشدار نداده است که برخی اتفاقات غیرعاقلانه در حال تحقق است؟

مردم که به تبعیت از ولی­امر خود بنا را بر اعتماد بر مسئولین گذاشته­اند و قرار هم نیست که برای هر مسئله­ای مردم وارد عمل شوند. مردم همانطور که تا کنون نشان داده­اند در صورت لزوم و حسب فرمایشات رهبرشان اقدام لازم را انجام خواهند داد.

اما خواص هم بهتر نیست کمی خردمندانه­تر و با احساس مسئولیتی بیشتر­ عمل کنند؟
 
کلمات کلیدی : محمد رجب زاده
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.