نظر منتشر شده
۱
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 238952
چنین سخنی از رئیس جمهور بعید بود
بخش تعاملی الف - ناصر خادمی ماشاری
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۲۴
رئیس جمهور محترم از ابتدای پیروزی شان در رقابت انتخاباتی همواره تحت شدیدترین انتقادها و بلکه هجمه ها بوده است. این هجمه ها خصوصاً در حوزه هائی پررنگ تر بوده و هست که به گواه منصفان و دلسوزان واقعی کشور، آن حوزه ها در زمره نقاط قوت دولت تدبیر و امید قرار دارند. دولت محترم در حوزه سیاست خارجی و بویژه مذاکرات هسته ائی که از نتایج موقتی ملموس آن می توان به متوقف نمودن تحریم های ظالمانه، لغو برخی محدودیت ها مانند امور حمل و نقل و تجارت، آزادی سرمایه گذاری خارجی و نیز آزادسازی بخشی از سرمایه های نقدی بلوکه شده کشور اشاره نمود، با بیشترین هجمه ها و تخریب ها از ناحیه مخالفین منتقد نما مواجه بوده و می باشد.

مخالفین دولت در عرصه تخریب و سنگ اندازی شان، در حوزه داخلی و اجرا هم بیکار ننشسته اند و از طریق فشار بر اعضای کابینه و احضار بی اندازه وزرا به مجلس آنهم عموماً با بهانه های کم اهمیت و طرح سوالات غالباً تکراری، به مقابله با دولت اعتدال مشغول بوده اند. در پاره ائی موارد آش برخی ایرادات نخ نما شده شان آنقدر شور بوده که حتی صدای دوستان شان را هم در آورده است. بعنوان نمونه می توان به دستاویزی تحت عنوان دلواپسی برای ارزش ها و راه اندازی نشست های متعدد با این عنوان اشاره نمود، نشست هائی که علیرغم استفاده حداکثری از امکانات در اختیار، به مرور و با روشن شدن ماهیت و انگیزه برگزار کنندگانش با عدم استقبال نخبگان و ملّت روبرو گردید و در نهایت نیز متولّیان امر به ناچار از ادامه برگزاری همایش های دلواپسی چشم پوشی نمودند.

بدیهی است که رئیس جمهور محترم و دولتمردانش در قیاس با دولت پیشین ( به استثنای یک سال عمر آن دولت ) از امکانات رسانه ائی حداقلی برخوردارند و هیچگاه نتوانسته اند از امکانات رسانه های فراگیر برای پاسخگوئی به هجمه ها و تخریب ها بهره گیرند، کما اینکه رسانه ملی هم در این زمینه و در قبال دولت، رفتاری به انصاف نداشته است. متأسفانه رسانه ملی عمدتاً با برجسته نمودن کاستی های دولتیان و نیز تیتر نمودن مخالفت ها، در این مصاف کمترین کمکی به دولت ننموده و در این عرصه نه تنها یاری برای دولت نبوده که حتّی بعضاً باری هم بر دوش آن افکنده است.

شاید مجموعه رفتارهای فوق در این یکساله باعث گردیده تا در سفر استانی اخیر دولت که رسانه ملی به ناچار بایستی بخشی از آنرا تحت پوشش قرار دهد ( البته نه از نوع پوشش سفرهای استانی دولت سابق که معمولاً از ابتدای بر زمین نشستن هواپیمای دولت تا استقبال و اتمام سخنرانی عمومی، مستقیماً پخش می گردید )، جناب دکتر روحانی در تقبیه هجمه های بی رحمانه برخی مخالفین که اکثر آنان به دروغ نام دلواپس را بر خود نهاده اند، کلمه ائی بکار بردند که زیبنده ایشان با آن مشی اعتدالی شان نبود. تنها همین یک کلام کافی بود تا عدّه ائی فریاد مظلومیت سر دهند و از این کلمه به عنوان اهانت به دلسوزان منتقد نام ببرند.

در این میان از برخی موجهین نظام همانند آقایان دکتر لاریجانی ریاست محترم و نیز جناب حجه الاسلام ابوترابی نائب رئیس محترم مجلس شورای اسلامی انتظار نبود که در فاصله کمتر از بیست و چهار ساعت، با موضع گیری قهری بهانه به دست افراطیون بدهند تا اینچنین موضع حق به جانب بگیرند و دولت را به تلاش برای ایجاد جوُّ امنیتی، خفقان و خاموش نمودن صدای منتقد، متهم نمایند.

بگذریم که حافظه ملِّت شریف ایران هنوز رفتارهای سخیف و هنجارشکنانه و بلکه افعال خلاف بیّن قانون و شرعِ رئیسِ دولت قبل را از یاد نبرده است. از اطلاق منتقدین دولت به خَس و خاشاک، تصریح علنی به در رأس نبودن مجلس، اصرار بر قبول نداشتن قوانین و مصوبات قانونی و حتی اهانت به علمای اَعلام و مراجع عِظامِ تقلید و بدتر از آن، تا تمرّد از احکام حکومتی نیز از وی سر میزد و عجب آنکه همین مجلسیان محترم، هیچ عکس العملی از خود نشان نمی دادند و همین مخالفین محترم امروزی نیز به توجیه و رفوی آن رفتارها می پرداختند.

گرچه باز هم لازم است تأکید نمایم که به کار بردن این قبیل کلمات، آنهم از شخصیت جامع و وزینی همانند جناب دکتر روحانی بعید است، لیکن امروزه که دوران ثبات اقتصاد و گذر از لطمات و صدمات ناشی از بی تدبیری دولت سابق و سکوت و انفعال برخی از مجلسیان محترم در قبال انحرافات فاحش از برنامه های توسعه و سند چشم انداز کشور است و از طرفی دیگر، جنایات صهیونیسم در نوار غزه و نیز دَد منشی ها و بربریتِ داعشی ها بعنوان ولد ناخلف وهابی-صهیونیستی در دو کشور مهم اسلامی در جریان است، انتظار به حق ملت این است تا دولت و مجلس، خطِّ حدِّ رزمِ خود را در آن حوزه ها تعریف نمایند و نه اینکه به بهانه یک کلمه که آنهم شاید ناشی از هجمه ها و عداوت گروهی کم مقدار، بر زبان رئیس جمهور محترم جاری شده، در زمینِ خودی و به جدال با خودی ها بپردازند.

بعید است در مجلس محترم، آنقدر بی تدبیری حاکم باشد که بخشی از فرصت ذیقیمت خود و دولت را صرف رسیدگی به سخنی نماید که یقیناً مخاطب آن، نه نمایندگان محترم و نه حتی منتقدان واقعی و دلسوز کشور بوده اند. امید آنکه با تدبیر مدبِّرانِ دلسوز و خدوم کشور، برخی که تنها دل در گرو آمال بی منتهای خود دارند و بس، نتوانند از عصبانیت دلسوزان واقعی کشور برای ایجاد بلوا و جوّ تشنُّج در فضای خدمت و کار بهره گیرند.
 
کلمات کلیدی : ناصر خادمی ماشاری
 
۱۳۹۳-۰۶-۰۴ ۰۶:۰۱:۱۸
اینقدر فشار همه جانبه به دولت وارد می کنند که تحمل اش تمام می شود خدایش آن همه توهین کارشکنی وقانون کریزی دولت قبل صدای این جماعت که در نیامد هیچ بلکه صدا و سیما هم بنگاه تبلیغاتی آنان شده بود در حالی که حالا نه تنها تبلیغی نیست گزارشی از عملکرد دولت نیست بلکه تهاجم است و تخریب (2340624) (alef-10)