توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 125038
در دفاع از گشت ارشاد
یک فرد اهل مسکرات را فرض کنید. این فرد در منزل خود می تواند دچار گناه و آلوده شدن به مسکرات شود. در این صورت مشمول معصیت فردی است. ولی اگر همین فرد در ملا عام شراب بخورد، جز گناه فردی یک گناه اجتماعی نیز مرتکب شده است.
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۰ ساعت ۱۶:۲۷
محسن مقدسی

چند روز پیش یادداشتی در سایت الف منتشر شد که نسبت به نحوه برخورد با موضوع بدحجابی انتقاد داشت. انتقاد یاددشات مذکور به برخورد قهری با مساله بدحجابی بود. نویسنده با ذکر مثالی تاکید کرد که گشت ارشاد خانه آخر است و نظام با این کار باعث می شود بی حجاب ها در کارخلاف خود جری تر شوند.

مثال نویسنده این بود:" اگر پدری ببیند دخترش بدون روسری داخل کوچه آمده و بعد بدون دادن آگاهی و در اقدامی غیردوستانه سیلی نثار او کند، واکنش دختر به جز انزجار از دین و حتی رفتار پدر چه خواهد بود؟"

نویسنده در انتها نیز تذکر می دهد:"قبل از اینکه بدحجابی گناه باشد و نهی از آن واجب، ما با گناه‌های بزرگتری مواجه هستیم که چون نمود اجتماعی ندارند نادیده گرفته می‌شوند. گناهانی که اتفاقا گاه ریشه و عامل همین بدحجابی هستند. مثل دزدی."

در این رابطه ذکر نکته ای ضروری است.آنچه منتقد محترم طرح امنیت اجتماعی از آن غفلت کرده است، اختلاف میان گناه فردی با گناه اجتماعی است.

گناه فردی گناهی است که فرد همراه با خود جامعه را درگیر نمی کند. هر گناهی می تواند فردی و یااجتماعی و با هردو باشد.

با یک مثال موضوع روشن می شود. یک فرد اهل مسکرات را فرض کنید. این فرد در منزل خود می تواند دچار گناه و آلوده شدن به مسکرات شود. در این صورت مشمول معصیت فردی است. ولی اگر همین فرد در ملا عام شراب بخورد، جز گناه فردی یک گناه اجتماعی نیز مرتکب شده است. و آن تهدید سلامت روحی و روانی جامعه و تابو شکنی و احیانا ترویج این خلاف بیّن دینی است.

به همین دلیل است که اگر فرد مجرمی، احساست عمومی را جریه دار کند قانون مجازات سنگین تری را برایش در نظر می گیرد چون جامعه را نیز درگیر خود کرده است.

در مواجهه با یک گناه اجتماعی ابتدا مصلحت جامعه دیده می شود و بعد فرد.

بنابراین اشکال اصلی یاددشات مذکور عدم تفاوت میان این دو عرصه است. بدحجابی یک گناه اجتماعی است و نحوه برخورد با آن نیز باید با تاکید با مصلحت جامعه باشد.

نویسنده ۲ موضوع را با هم خلط کرده است. کمک به فرد بدحجاب با نگهداری جامعه از مظاهر فساد یکی نیست هرچند فصل های مشترکی دارند.

بنابراین نحوه برخورد با این دوموضوع نیز متفاوت است.هرچند از روش هائی باید استفاده کرد که به هر دو موضوع عنایت داشته باشد.

روش های قهری در برخورد با بدحجابی، یکی از راههای نگهداری جامعه از مظاهر زشتی است. و اما فرهنگ سازی هر دو عرصه را مورد توجه قرار می دهد. با این حال بدلیل اینکه فرهنگ سازی در بلند مدت نتیجه می دهد، منطقی نیست که وضعیت موجود به حال خود رها شود و نظام ناچارا به جهت مصلحت جامعه، باید از قوه قهریه نیز استفاده کند.

اینکه نظام در حوزه فرهنگ سازی و به تعبیر نویسنده، کمک به بدحجاب ها، کم کاری کرده است حرف درستی است.اما این موضوع نافی استفاده از روش های قهری برای مقابله با سرایت بدحجابی و تابو شکنی و اشاعه فرهنگ های غلط در جامعه نیست چرا که این دو روش با دو هدف متفاوت انتخاب شده اند.

درنتیجه این مثال که پدری بدون توجه به عوامل پیدایش بدحجابی دخترش، به گوش او سیلی می زند، مثال جامع و دقیقی برای گشت ارشاد نیست.

در مثال فوق پدر به فکر اصلاح فرزند خود است و بدون توجه به ریشه های آن، جاهلانه از روش دفعی و قهری استفاده کرده است اما در ماجرای گشت ارشاد، نظام در وهله اول به فکر سلامت روحی و روانی جامعه است و نباید اجازه دهد که مظاهر فساد در جامعه تسری یابد و البته که در این راه نیز باید از روش های اخلاقی بهره ببرد.

در انتهای یادداشت مذکور به موضوع دیگری نیز اشاره شده است که معمولا از سوی دیگر مخالفان گشت ارشاد نیز مطرح می شود.

نویسنده مدعی است که بدحجابی ریشه های متعدد دارد و برخی از آنها را نیز نام برده است .فرض کنید کمبود تفریحات سالم، رسانه های نامناسب و آموزش نادرست و دلائل اقتصادی مانند فقر وبیکاری و غیره همه و همه از دلائل شکل گیری بدحجابی یا بی حجابی است.

مخالفان گشت ارشاد معتقدند که برای اصلاح وضعیت حجاب باید ریشه های شکل گیری انرا اصلاح کرد.

این حرف درستی است اما ذکر ریشه های یک فساد و تاکید بر اصلاح ان دلیلی برای ندیدن و غفلت از خود فساد نیست.

هر ناهنجاری، دلایل و ریشه هائی دارد.سرقت و جنایت و مواردی از این دست را فرض کنید.آیا این نوع فساد ها ریشه های فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی ندارند؟ ایا منطقی است که به دلیل وجود فقر و یا بیکاری و یا ضعف در آموزش، دزد را رها کنیم تا با آسودگی به کار خود مشغول باشد. و آیا متهم کردن نهادهای قضائی به دلیل برخورد قهری با دزد منطقی است؟

طبیعی است که برخورد با دزد یک موضوع است و فرهنگ سازی و رفع مشکلات اقتصادی و اصلاح نظام آموزشی سخن دیگری است که هیچ یک ضرورت وجود دیگری را از بین نمی برند.

در آخر اینکه گشت ارشاد تنها راه مقابله با بدحجابی نیست اما نباید به دلیل کم کاری دیگران این مهم نیز تعطیل شود. هرچند به نحوه ارشاد و چرخیدن گشت ناجا در خیابان ها نیز انتقاداتی وارد است که طرح آن در این مختصر نمی گنجد.

مرتبط:
کاری نکنید که بدحجابی تبدیل به لجبازی شود
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.