کد مطلب: 495264
تیلرسون از کشتی سرگردان دیپلماسی ترامپ خارج می شود
تاریخ انتشار : سه شنبه ۳ مرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۱۴
به نظر می رسد رکس تیلرسون وزیر خارجه ترامپ نیز با گذشت کمتر از شش ماه با آگاهی براین حقیقت که به وصله ناهمخوانی در تشکیلات سیاسی آمریکا تبدیل شده تصمیم گرفته است هرچه زودتر کشتی سرگردان دیپلماسی ترامپ را در دریای پرتلاطم چالش های جهانی ترک کند و از این تجربه تلخ جان سالم به در برد.
به گزارش ایرنا، ترامپ که با شدت گرفتن جنجال های پرونده روسیه و کشیده شدن پای افراد خانواده اش به این غائله آشکارا در تنگنای سختی گرفتار آمده فرار از این تنگنا را در گرو از هم پاشیدن کمیته ویژه تحقیقات روسیه می بیند که سرپرستی و نظارت بر آن را حالا 'رابرت مولر' رییس سابق اف بی آی به عهده دارد.
اقدامات و اظهارات کور ترامپ در این رهگذر نه تنها استیصال و در ماندگی او را به وضوح نشان می دهد بلکه در دل حتی نزدیک ترین اطرافیان و حامیان او هراس افکنده است چه رسد به شخصی مانند تیلرسون که از ماه ها پیش به اشتباه خود در قبول سمت ریاست دستگاه دیپلماسی ترامپ پی برده و برای کناره گیری از این سمت لحظه شماری می کند.
بزرگترین زنگ خطر برای تیلرسون زمانی زده شد که هفته پیش باب مولر رسما اعلام کرد که در تحقیقات مربوط به روسیه مبادلات مالی و تجاری ترامپ و افراد خانواده او از جمله پسرش دونالد ترامپ جونیور، ایوانکا ترامپ و داماد او جرد کوشنر را برای روشن شدن هرگونه ارتباط مالی با وابستگان به دولت روسیه مورد بررسی قرار خواهد داد.
این خبر بهانه تازه ای بدست ترامپ داد تا خشم نهفته خود نسبت به مولر و سایر دست اندرکاران تحقیق در مورد پرونده روسیه را علنی کند و در یک مصاحبه تلویزیونی رسما تهدید کرد که پرداختن به مبادلات مالی او و خانواده اش خط قرمزی خواهد بود که عبور از آن عواقب سنگینی را در پی خواهد داشت.
به هر دلیلی که هنوز معلوم نیست اختلال در جریان تحقیقات این کمیته آشکارا آرزو و هدفی است که ترامپ در این چند ماه در سر می پرورانده و دنبال می کرده است اما مشکل عمده ای که او با آن روبرو است این است که قادر به برکنار کردن مولر و یا جایگزینی مشاور حقوقی تازه ای به جای او نیست و مشاوران او به او گفته اند که چنین رویکردی قطعا او را در وضعیتی قرار خواهد داد که نیکسون رییس جمهوری پیشین این کشور در غائله واترگیت با آن روبرو شد و سرانجام از مقام خود کناره گیری کرد.
نیکسون با بالاگرفتن غائله واترگیت و درحالی که در شرایطی مشابه با وضعیت امروز، کنگره آمریکا درحال تحقیقات در مورد این پرونده بود تصمیم به برکنارکردن آرچیبالد کاکس سرپرست کمیته تحقیقاتی که از سوی الیوت ریچاردسون وزیر دادگستری وقت نیکسون برگزیده شده بود گرفت و از ریچاردسون در خفا خواست تا اور را برکنار کند اما با سرپیچی ریچاردسون روبرو شد.
ریچاردسون بعد از این سرپیچی همانطور که انتظار می رفت از مقام خود کناره گیری کرد و معاون او ویلیام راکل شاوس وزیر دادگستری آمریکا شد اما او هم حاضر به اجرای فرمان نیکسون و اخراج کاکس نشد و چند روز بعد استعفا کرد و سرانجام یکی از مقامات عالی رتبه وزارت دادگستری نیکسون کاکس را از مقام خود برکنار کرد که رسوایی های متعاقب همین قانون شکنی بتدریج کار را به درخواست استیضاح نیکسون و استعفای او از مقام ریاست جمهوری آمریکا کشاند.
ترامپ در آغاز این جنجال ها با اطمینانی که به وفاداری جف سشنز نسبت به خود داشت چندان نگران نتایج این تحقیقات نبود و اطیمنان داشت که سشنز در مقام سرپرستی کمتیه ویژه این تحقیقات آن را به مسیری خواهد کشاند که زیانی برای او در بر نداشته باشد.
ترامپ که آشکارا نگران چنین تبعاتی است فعلا تلاش خود را بر این متمرکز کرده با افزودن به حملات انتقادی خود از سشنز او را وادار به کناره گیری کند و مالا کسی را به این سمت منصوب کند که با پیروی از خواست او مولر را از سمت نظارت و سرپرستی کمیته تحقیقات کنار بزند و فرد مورد اعتمادی را بجای او بنشاند.
اما در همین گیر و دار کاشف به عمل می آید که خود جف سشنز وزیر دادگستری آمریکا نیز در طول کمپین های انتخاباتی با مقامات روسی در تماس و گفت وگو بود و به همین دلیل موضوع تحقیقات این کمیته خواهد بود و به همین دلیل و به خواست قانون گذاران آمریکایی سشنز ناگزیر می شود از سرپرستی این کمیته کنار بیاید.
و حالا با تنگ ترشدن حلقه محاصره اتهامات و رسواگری ها پیرامون رییس جمهوری آمریکا نخستین چاره ای که برای ترامپ باقی مانده این است که به هر طریقی سشنز را به کناره گیری از مقام خود وادار کند و نخستین بهانه ای که با این هدف به آن متوسل می شود موضوع کناره گیری وزیر دادگستری آمریکا از سرپرستی کمیته مذکور بدون مشورت کردن با او است و می بینیم که با چنین هدفی از نزدیک به دو هفته پیش با توسل به این بهانه سشنز را که از ابتدا از وفادارترین حامیان وی بشمار می رفت به باد حمله و انتقاد می گیرد.
این رویکرد ترامپ گرچه با مقاومت سشنز و تصمیم او به ادامه تصدی خود روبرو شده اما ناخرسندی های زیادی را در دایره اطرافیان و اعضا کابینه رییس جمهوری وحشت زده آمریکا بر انگیخته و این نگرانی را در آن ها برانگیخته است که درصورت کوچکترین اختلاف و ناهمخوانی با وی به سرنوشتی نظیر سشنز روبرو شوند و رکس تیلرسون وزیر خارجه ترامپ از جمله همین افراد است.
تیلرسون که پیش از تصدی وزارت خارجه آمریکا مدیر عامل اجرایی شرکت اکسان موبیل - ششمن شرکت نفتی بزرگ جهان - را به عهده داشت به گفته خودش از ابتدا نیز تمایل چندانی به قبول این سمت نداشته و بدون کمترین تجربه سیاسی و صرفا به توصیه همسرش این سمت را پذیرفته بود. تردیدی نیست که تیلرسون در مقام گرداننده یک شرکت غول پیکر نفتی از شم اقتصادی و توان مدیریت و مذاکره برجسته ای برخوردار است و ترامپ ظاهرا با اتکا به همین قابلیت ها و نیز روابط حسنه ای که وی با گردانندگان کرملین داشته او را رییس دستگاه دیپلماسی خود کرده بود.
اما او نیز مانند برخی دیگر از اعضا کابینه ترامپ در نخستین ماه تصدی خود متوجه شد که قادر به همصدایی و همخوانی با رویکرد های ترامپ و فقدان استراتژی مشخصی در این رویکردها نیست و گرچه تاکنون سعی کرده است در تعارض قاطع و آشکاری با این رویکردها قرار نگیرد اما در موارد زیادی در حرف و عمل ناهمگونی خود با دستگاه سیاسی ترامپ را آشکارا نشان داده است.
از طرفی تیلرسون خود را در وضعیت غیرقابل دوامی یافته و شاهد بوده است که چگونه با گذشت 6 ماه هنوز بسیاری از سفارت خانه های آمریکا در کشورهای مختلف جهان در انتظار نمایندگان سیاسی این کشور بسر می برند و شمار زیادی از آن ها عملا در غیبت پست ها و مسئولیت های لازم به حالت فلج درآمده اند.
در چنین شرایطی ترامپ در لایحه بودجه سال آینده این کشور پیشنهاد کاهش درصد قابل ملاحظه ای از بودجه وزارت خارجه کشور را داده است که عملا دست و پای تیلرسون در بکارگرفتن نیروهای کافی در سفارت خانه ها و کنسولگری های این کشور را خواهد بست. علاوه بر این ها ترامپ و دایره اطرافیان او در کاخ سفید عملا به کارشکنی در جریان استخدام و انتصاب کارکنان و سفرای این کشور مشغول بوده اند تا جایی که دو هفته پیش همین کارشکنی ها و مداخله ها موجب درگیری های تند میان تیلرسون با جان دستفانو سرپرست کارکنان ریاست جمهوری آمریکا شد و خبر آن به رسانه های آمریکایی درز پیدا کرد.
از طرفی قدرت گرفتن جرد کوشنر داماد و مشاور مورد اعتماد ترامپ و حامی قسم خورده اسرائیل در این میان به تدریج به عامل دیگری در بی اعتباری تیلرسون و در حاشیه قرارگرفتن او در تصمیم گیری های سیاسی تبدیل شده است.
کوشنر به خصوص از سه ماه پیش و در پی اختلاف نظرها و درگیری هایی که با استیو بنن مشاور بانفوذ ترامپ پیدا کرد بتدریج بنن را نیز به حاشیه راند و به دست راست ترامپ و نیرومندترین مرد کاخ سفید تبدیل شد و ترامپ نیز بدلیل بی تجربگی در عرصه سیاست نه تنها عنان اختیار کاخ سفید را به کوشنر سپرده بلکه راه تسلط او بر یکی از حساس ترین پست های کابینه آمریکا یعنی وزارت خارجه این کشور را نیز برای او هموار کرده است.
به همین دلیل همانطور که دیدیم این کوشنر بود که ماه گذشته ظاهرا با هدف گفت وگو بر سر صلح فلسطین به تل آویو سفر کرد ، این کوشنر بود که ظاهرا به قصد دیدار و گفت وگو با نیروهای نظامی آمریکا به عراق سفر کرد، هم او بود که واسط گی میان ترامپ با مکزیک و کانادا را در رابطه با نفتا به عهده گرفت و همین داماد 36 ساله رییس جمهوری آمریکا بود که بدنبال زمینه سازی برای سفر شی جین پینگ رییس جمهوری چین به ویلای خصوصی ترامپ ،به دیدار از چین دعوت شده است.
تیلرسون به وضوح می بیند که همزمان با تنگ تر شدن حلقه جنجال ها و رسوایی های پیرامون ترامپ چگونه زمین از زیر پای او نیز در حال فروریختن است و می داند که علاوه بر زخم های مهلکی که ازهمجواری با ترامپ و رسوایی های محتمل او برخواهد داشت به هر حال نام او بعنوان بی خاصیت ترین و ناتوان ترین وزیر خارجه آمریکا در تاریخ این کشور ثبت خواهد شد.
در همین شرایط ترامپ که به گفته اطرافیان وی هفته گذشته تصمیم گرفته بود از تایید پایبندی ایران به مفاد برجام خودداری کند ظاهرا بنا بر اصرار و پافشاری ماتیس وزیر دفاع ، مک مستر مشاور امنیت ملی و تیلرسون وزیر خارجه خود تصمیم خود را عوض کرده و به این تصمیم تن داده بود، هفته گذشته در یک دهان کجی آشکار به وزیر خارجه خود ، تیم تازه ای از کارکنان و مشاوران کاخ سفید را مسئول بررسی پرونده برجام کرد که چنین اقدامی طبعا ضربه محسوس دیگری بر اعتبار وزیر خارجه آمریکا و روابط میان او و ترامپ وارد کرده است.
این رویکردها گرچه بسیار دیر اما به تیلرسون این آگاهی را داده است که کار کردن شخصی چون او که به گفته خودش با صلابت و قدرت تمام یک شرکت غول پیکر نفتی با هزاران نفر کارمند اداره کرده است، در کنار شخصیت خودشیفته ، کاسب مسلک، قدرت طلب و عاری از هر گونه درک منطقی از مفهوم سیاست نوید آینده روشنی را برای او در بر نخواهد داشت و بهتر است تا زمان باقی است صحنه را خالی کرده و از بی اعتبار تر شدن بیشتر خود جلوگیری کند.
در چنین فضایی از بد بینی ها و بی اعتمادی های دو جانبه ، به نظر می رسد که انتقاد و حمله بی دلیل ترامپ به جف سشنز وزیر دادگستری آمریکا علما تیر خلاصی بود بر رابطه حسنه میان تیلرسون و ترامپ و به همین دلیل است که به گفته اطرافیان ، او که قبلا تصمیم داشت دست کم یک سال در این مقام باقی بماند تا نام خود را بعنوان یکی از وزرای خارجه آمریکا در تاریخ این کشور به ثبت برساند حالا به اطرافیان خود در وزارت خارجه آمریکا گفته است که دیگر بس است و احتمالا بسیار زودتر از زمانی که پیش بینی می کرده ناچار از کناره گیری از این مقام خواهد شد.
به گزارش ایرنا، ترامپ که با شدت گرفتن جنجال های پرونده روسیه و کشیده شدن پای افراد خانواده اش به این غائله آشکارا در تنگنای سختی گرفتار آمده فرار از این تنگنا را در گرو از هم پاشیدن کمیته ویژه تحقیقات روسیه می بیند که سرپرستی و نظارت بر آن را حالا 'رابرت مولر' رییس سابق اف بی آی به عهده دارد.
اقدامات و اظهارات کور ترامپ در این رهگذر نه تنها استیصال و در ماندگی او را به وضوح نشان می دهد بلکه در دل حتی نزدیک ترین اطرافیان و حامیان او هراس افکنده است چه رسد به شخصی مانند تیلرسون که از ماه ها پیش به اشتباه خود در قبول سمت ریاست دستگاه دیپلماسی ترامپ پی برده و برای کناره گیری از این سمت لحظه شماری می کند.
بزرگترین زنگ خطر برای تیلرسون زمانی زده شد که هفته پیش باب مولر رسما اعلام کرد که در تحقیقات مربوط به روسیه مبادلات مالی و تجاری ترامپ و افراد خانواده او از جمله پسرش دونالد ترامپ جونیور، ایوانکا ترامپ و داماد او جرد کوشنر را برای روشن شدن هرگونه ارتباط مالی با وابستگان به دولت روسیه مورد بررسی قرار خواهد داد.
این خبر بهانه تازه ای بدست ترامپ داد تا خشم نهفته خود نسبت به مولر و سایر دست اندرکاران تحقیق در مورد پرونده روسیه را علنی کند و در یک مصاحبه تلویزیونی رسما تهدید کرد که پرداختن به مبادلات مالی او و خانواده اش خط قرمزی خواهد بود که عبور از آن عواقب سنگینی را در پی خواهد داشت.
به هر دلیلی که هنوز معلوم نیست اختلال در جریان تحقیقات این کمیته آشکارا آرزو و هدفی است که ترامپ در این چند ماه در سر می پرورانده و دنبال می کرده است اما مشکل عمده ای که او با آن روبرو است این است که قادر به برکنار کردن مولر و یا جایگزینی مشاور حقوقی تازه ای به جای او نیست و مشاوران او به او گفته اند که چنین رویکردی قطعا او را در وضعیتی قرار خواهد داد که نیکسون رییس جمهوری پیشین این کشور در غائله واترگیت با آن روبرو شد و سرانجام از مقام خود کناره گیری کرد.
نیکسون با بالاگرفتن غائله واترگیت و درحالی که در شرایطی مشابه با وضعیت امروز، کنگره آمریکا درحال تحقیقات در مورد این پرونده بود تصمیم به برکنارکردن آرچیبالد کاکس سرپرست کمیته تحقیقاتی که از سوی الیوت ریچاردسون وزیر دادگستری وقت نیکسون برگزیده شده بود گرفت و از ریچاردسون در خفا خواست تا اور را برکنار کند اما با سرپیچی ریچاردسون روبرو شد.
ریچاردسون بعد از این سرپیچی همانطور که انتظار می رفت از مقام خود کناره گیری کرد و معاون او ویلیام راکل شاوس وزیر دادگستری آمریکا شد اما او هم حاضر به اجرای فرمان نیکسون و اخراج کاکس نشد و چند روز بعد استعفا کرد و سرانجام یکی از مقامات عالی رتبه وزارت دادگستری نیکسون کاکس را از مقام خود برکنار کرد که رسوایی های متعاقب همین قانون شکنی بتدریج کار را به درخواست استیضاح نیکسون و استعفای او از مقام ریاست جمهوری آمریکا کشاند.
ترامپ در آغاز این جنجال ها با اطمینانی که به وفاداری جف سشنز نسبت به خود داشت چندان نگران نتایج این تحقیقات نبود و اطیمنان داشت که سشنز در مقام سرپرستی کمتیه ویژه این تحقیقات آن را به مسیری خواهد کشاند که زیانی برای او در بر نداشته باشد.
ترامپ که آشکارا نگران چنین تبعاتی است فعلا تلاش خود را بر این متمرکز کرده با افزودن به حملات انتقادی خود از سشنز او را وادار به کناره گیری کند و مالا کسی را به این سمت منصوب کند که با پیروی از خواست او مولر را از سمت نظارت و سرپرستی کمیته تحقیقات کنار بزند و فرد مورد اعتمادی را بجای او بنشاند.
اما در همین گیر و دار کاشف به عمل می آید که خود جف سشنز وزیر دادگستری آمریکا نیز در طول کمپین های انتخاباتی با مقامات روسی در تماس و گفت وگو بود و به همین دلیل موضوع تحقیقات این کمیته خواهد بود و به همین دلیل و به خواست قانون گذاران آمریکایی سشنز ناگزیر می شود از سرپرستی این کمیته کنار بیاید.
و حالا با تنگ ترشدن حلقه محاصره اتهامات و رسواگری ها پیرامون رییس جمهوری آمریکا نخستین چاره ای که برای ترامپ باقی مانده این است که به هر طریقی سشنز را به کناره گیری از مقام خود وادار کند و نخستین بهانه ای که با این هدف به آن متوسل می شود موضوع کناره گیری وزیر دادگستری آمریکا از سرپرستی کمیته مذکور بدون مشورت کردن با او است و می بینیم که با چنین هدفی از نزدیک به دو هفته پیش با توسل به این بهانه سشنز را که از ابتدا از وفادارترین حامیان وی بشمار می رفت به باد حمله و انتقاد می گیرد.
این رویکرد ترامپ گرچه با مقاومت سشنز و تصمیم او به ادامه تصدی خود روبرو شده اما ناخرسندی های زیادی را در دایره اطرافیان و اعضا کابینه رییس جمهوری وحشت زده آمریکا بر انگیخته و این نگرانی را در آن ها برانگیخته است که درصورت کوچکترین اختلاف و ناهمخوانی با وی به سرنوشتی نظیر سشنز روبرو شوند و رکس تیلرسون وزیر خارجه ترامپ از جمله همین افراد است.
تیلرسون که پیش از تصدی وزارت خارجه آمریکا مدیر عامل اجرایی شرکت اکسان موبیل - ششمن شرکت نفتی بزرگ جهان - را به عهده داشت به گفته خودش از ابتدا نیز تمایل چندانی به قبول این سمت نداشته و بدون کمترین تجربه سیاسی و صرفا به توصیه همسرش این سمت را پذیرفته بود. تردیدی نیست که تیلرسون در مقام گرداننده یک شرکت غول پیکر نفتی از شم اقتصادی و توان مدیریت و مذاکره برجسته ای برخوردار است و ترامپ ظاهرا با اتکا به همین قابلیت ها و نیز روابط حسنه ای که وی با گردانندگان کرملین داشته او را رییس دستگاه دیپلماسی خود کرده بود.
اما او نیز مانند برخی دیگر از اعضا کابینه ترامپ در نخستین ماه تصدی خود متوجه شد که قادر به همصدایی و همخوانی با رویکرد های ترامپ و فقدان استراتژی مشخصی در این رویکردها نیست و گرچه تاکنون سعی کرده است در تعارض قاطع و آشکاری با این رویکردها قرار نگیرد اما در موارد زیادی در حرف و عمل ناهمگونی خود با دستگاه سیاسی ترامپ را آشکارا نشان داده است.
از طرفی تیلرسون خود را در وضعیت غیرقابل دوامی یافته و شاهد بوده است که چگونه با گذشت 6 ماه هنوز بسیاری از سفارت خانه های آمریکا در کشورهای مختلف جهان در انتظار نمایندگان سیاسی این کشور بسر می برند و شمار زیادی از آن ها عملا در غیبت پست ها و مسئولیت های لازم به حالت فلج درآمده اند.
در چنین شرایطی ترامپ در لایحه بودجه سال آینده این کشور پیشنهاد کاهش درصد قابل ملاحظه ای از بودجه وزارت خارجه کشور را داده است که عملا دست و پای تیلرسون در بکارگرفتن نیروهای کافی در سفارت خانه ها و کنسولگری های این کشور را خواهد بست. علاوه بر این ها ترامپ و دایره اطرافیان او در کاخ سفید عملا به کارشکنی در جریان استخدام و انتصاب کارکنان و سفرای این کشور مشغول بوده اند تا جایی که دو هفته پیش همین کارشکنی ها و مداخله ها موجب درگیری های تند میان تیلرسون با جان دستفانو سرپرست کارکنان ریاست جمهوری آمریکا شد و خبر آن به رسانه های آمریکایی درز پیدا کرد.
از طرفی قدرت گرفتن جرد کوشنر داماد و مشاور مورد اعتماد ترامپ و حامی قسم خورده اسرائیل در این میان به تدریج به عامل دیگری در بی اعتباری تیلرسون و در حاشیه قرارگرفتن او در تصمیم گیری های سیاسی تبدیل شده است.
کوشنر به خصوص از سه ماه پیش و در پی اختلاف نظرها و درگیری هایی که با استیو بنن مشاور بانفوذ ترامپ پیدا کرد بتدریج بنن را نیز به حاشیه راند و به دست راست ترامپ و نیرومندترین مرد کاخ سفید تبدیل شد و ترامپ نیز بدلیل بی تجربگی در عرصه سیاست نه تنها عنان اختیار کاخ سفید را به کوشنر سپرده بلکه راه تسلط او بر یکی از حساس ترین پست های کابینه آمریکا یعنی وزارت خارجه این کشور را نیز برای او هموار کرده است.
به همین دلیل همانطور که دیدیم این کوشنر بود که ماه گذشته ظاهرا با هدف گفت وگو بر سر صلح فلسطین به تل آویو سفر کرد ، این کوشنر بود که ظاهرا به قصد دیدار و گفت وگو با نیروهای نظامی آمریکا به عراق سفر کرد، هم او بود که واسط گی میان ترامپ با مکزیک و کانادا را در رابطه با نفتا به عهده گرفت و همین داماد 36 ساله رییس جمهوری آمریکا بود که بدنبال زمینه سازی برای سفر شی جین پینگ رییس جمهوری چین به ویلای خصوصی ترامپ ،به دیدار از چین دعوت شده است.
تیلرسون به وضوح می بیند که همزمان با تنگ تر شدن حلقه جنجال ها و رسوایی های پیرامون ترامپ چگونه زمین از زیر پای او نیز در حال فروریختن است و می داند که علاوه بر زخم های مهلکی که ازهمجواری با ترامپ و رسوایی های محتمل او برخواهد داشت به هر حال نام او بعنوان بی خاصیت ترین و ناتوان ترین وزیر خارجه آمریکا در تاریخ این کشور ثبت خواهد شد.
در همین شرایط ترامپ که به گفته اطرافیان وی هفته گذشته تصمیم گرفته بود از تایید پایبندی ایران به مفاد برجام خودداری کند ظاهرا بنا بر اصرار و پافشاری ماتیس وزیر دفاع ، مک مستر مشاور امنیت ملی و تیلرسون وزیر خارجه خود تصمیم خود را عوض کرده و به این تصمیم تن داده بود، هفته گذشته در یک دهان کجی آشکار به وزیر خارجه خود ، تیم تازه ای از کارکنان و مشاوران کاخ سفید را مسئول بررسی پرونده برجام کرد که چنین اقدامی طبعا ضربه محسوس دیگری بر اعتبار وزیر خارجه آمریکا و روابط میان او و ترامپ وارد کرده است.
این رویکردها گرچه بسیار دیر اما به تیلرسون این آگاهی را داده است که کار کردن شخصی چون او که به گفته خودش با صلابت و قدرت تمام یک شرکت غول پیکر نفتی با هزاران نفر کارمند اداره کرده است، در کنار شخصیت خودشیفته ، کاسب مسلک، قدرت طلب و عاری از هر گونه درک منطقی از مفهوم سیاست نوید آینده روشنی را برای او در بر نخواهد داشت و بهتر است تا زمان باقی است صحنه را خالی کرده و از بی اعتبار تر شدن بیشتر خود جلوگیری کند.
در چنین فضایی از بد بینی ها و بی اعتمادی های دو جانبه ، به نظر می رسد که انتقاد و حمله بی دلیل ترامپ به جف سشنز وزیر دادگستری آمریکا علما تیر خلاصی بود بر رابطه حسنه میان تیلرسون و ترامپ و به همین دلیل است که به گفته اطرافیان ، او که قبلا تصمیم داشت دست کم یک سال در این مقام باقی بماند تا نام خود را بعنوان یکی از وزرای خارجه آمریکا در تاریخ این کشور به ثبت برساند حالا به اطرافیان خود در وزارت خارجه آمریکا گفته است که دیگر بس است و احتمالا بسیار زودتر از زمانی که پیش بینی می کرده ناچار از کناره گیری از این مقام خواهد شد.
کلمات کلیدی : تیلرسون، ترامپ
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
