کد مطلب: 280028
پیام سفر «آمانو» به تهران
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۱ تير ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۵۰
یوسف مولایی در روزنامه ایران نوشت:
حضور «یوکیا آمانو» در وین و دیدار او با وزیران امور خارجه کشورهای عضو گروه ۱+۵ و نیز سفر امروز او به تهران را نمی‌توان با تعبیر «ورود آمانو به مذاکرات هسته‌ای » تبیین کرد، زیرا سازمان بین‌المللی انرژی هسته‌ای به عنوان سازمان تحت مدیریت وی وظیفه اصلی نظارت بر فعالیت‌های هسته‌ای کشورهای عضو پیمان NPT را بر عهده دارد. بنابر این آمانو در مقامی است که باید در سفر به کشورهای عضو به موارد اختلافی رسیدگی کند و مواردی را که به لحاظ فنی در قالب پروتکل الحاقی و پادمان مطرح است به بحث بگذارد.
با این حال تقارن سفر او به تهران و دیدارهایی که با رئیس جمهوری و دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران خواهد داشت، با مذاکرات هسته‌ای که در وقت اضافه در وین پیگیری می‌شود، می‌تواند نشان دهنده اتفاقاتی مثبت در روند کلی مذاکرات باشد.
به نظر می‌رسد که می‌توان سفر آمانو به تهران را این‌گونه تفسیر کرد که مذاکرات پیشرفت‌های خوبی به لحاظ سیاسی داشته است و حالا زمان آن رسیده است که آخرین مباحث دقیق فنی درباره جزئیات توافق به بحث گذاشته شود. از آنجا که بیشتر ابعاد فنی باید از سوی آژانس پیگیری و تأیید شوند، حضور دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مذاکرات و رایزنی او با مقامات کشورهای حاضر در مذاکره اجتناب ناپذیر می‌نماید.
بنابر این سفر آمانو به تهران را می‌توان سفری با هدف ایجاد هماهنگی بیشتر و در راستای کمک به پیشرفت و به نتیجه رسیدن مذاکرات تعبیر کرد، زیرا مطمئناً طرفین این مذاکرات نسبت به یکی از مسائل اساسی مطرح در آن یعنی چگونگی دسترسی‌های آژانس به مراکز هسته‌ای بر مبنای آنچه در پروتکل الحاقی پیش‌بینی شده، دغدغه هایی دارند. از یک سو ایران باید تعهداتی را بپذیرد که هم نافی حاکمیت ملی‌اش نباشد و هم زمینه‌ساز افشای اسرار امنیتی و نظامی‌اش نشود.
از سوی دیگر طیف مقابل نیز مدعی است برای اطمینان از اینکه ایران در مسیر برنامه هسته‌ای با اهداف نظامی حرکت نمی‌کند، به ابزارهایی برای شفاف‌سازی و راستی آزمایی نیازمند است. بنابر این طبیعی است که طرفین با چنین ملاحظات متعارضی بر سر مفهوم دسترسی با یکدیگر اختلاف داشته باشند.
با این حال، این مباحث بیش از آنکه مسائلی قابل طرح در مذاکرات سیاسی باشند، بحث هایی بشدت فنی و علمی را می‌طلبند. اینجا است که آمانو به عنوان دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، می‌تواند با طراحی فرمول‌های دقیق برای روند راستایی آزمایی که ابعاد آن برای دو طرف پذیرفتنی باشد، به پیشرفت روند مذاکرات در ایستگاه پایانی کمک رساند.
در واقع، آمانو به عنوان مدیر کل آژانس قادر است با ابتکارات و توصیه‌های فنی خود حلال یکی از دو مسأله اساسی باشد که در آخرین روزهای مذاکره همچنان محل اختلاف بوده‌اند.
حضور «یوکیا آمانو» در وین و دیدار او با وزیران امور خارجه کشورهای عضو گروه ۱+۵ و نیز سفر امروز او به تهران را نمی‌توان با تعبیر «ورود آمانو به مذاکرات هسته‌ای » تبیین کرد، زیرا سازمان بین‌المللی انرژی هسته‌ای به عنوان سازمان تحت مدیریت وی وظیفه اصلی نظارت بر فعالیت‌های هسته‌ای کشورهای عضو پیمان NPT را بر عهده دارد. بنابر این آمانو در مقامی است که باید در سفر به کشورهای عضو به موارد اختلافی رسیدگی کند و مواردی را که به لحاظ فنی در قالب پروتکل الحاقی و پادمان مطرح است به بحث بگذارد.
با این حال تقارن سفر او به تهران و دیدارهایی که با رئیس جمهوری و دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران خواهد داشت، با مذاکرات هسته‌ای که در وقت اضافه در وین پیگیری می‌شود، می‌تواند نشان دهنده اتفاقاتی مثبت در روند کلی مذاکرات باشد.
به نظر می‌رسد که می‌توان سفر آمانو به تهران را این‌گونه تفسیر کرد که مذاکرات پیشرفت‌های خوبی به لحاظ سیاسی داشته است و حالا زمان آن رسیده است که آخرین مباحث دقیق فنی درباره جزئیات توافق به بحث گذاشته شود. از آنجا که بیشتر ابعاد فنی باید از سوی آژانس پیگیری و تأیید شوند، حضور دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مذاکرات و رایزنی او با مقامات کشورهای حاضر در مذاکره اجتناب ناپذیر می‌نماید.
بنابر این سفر آمانو به تهران را می‌توان سفری با هدف ایجاد هماهنگی بیشتر و در راستای کمک به پیشرفت و به نتیجه رسیدن مذاکرات تعبیر کرد، زیرا مطمئناً طرفین این مذاکرات نسبت به یکی از مسائل اساسی مطرح در آن یعنی چگونگی دسترسی‌های آژانس به مراکز هسته‌ای بر مبنای آنچه در پروتکل الحاقی پیش‌بینی شده، دغدغه هایی دارند. از یک سو ایران باید تعهداتی را بپذیرد که هم نافی حاکمیت ملی‌اش نباشد و هم زمینه‌ساز افشای اسرار امنیتی و نظامی‌اش نشود.
از سوی دیگر طیف مقابل نیز مدعی است برای اطمینان از اینکه ایران در مسیر برنامه هسته‌ای با اهداف نظامی حرکت نمی‌کند، به ابزارهایی برای شفاف‌سازی و راستی آزمایی نیازمند است. بنابر این طبیعی است که طرفین با چنین ملاحظات متعارضی بر سر مفهوم دسترسی با یکدیگر اختلاف داشته باشند.
با این حال، این مباحث بیش از آنکه مسائلی قابل طرح در مذاکرات سیاسی باشند، بحث هایی بشدت فنی و علمی را می‌طلبند. اینجا است که آمانو به عنوان دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، می‌تواند با طراحی فرمول‌های دقیق برای روند راستایی آزمایی که ابعاد آن برای دو طرف پذیرفتنی باشد، به پیشرفت روند مذاکرات در ایستگاه پایانی کمک رساند.
در واقع، آمانو به عنوان مدیر کل آژانس قادر است با ابتکارات و توصیه‌های فنی خود حلال یکی از دو مسأله اساسی باشد که در آخرین روزهای مذاکره همچنان محل اختلاف بوده‌اند.
کلمات کلیدی : آمانو+ هسته ای+ پروتکل الحاقی+ یوسف مولایی
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
