توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 242491
راهنمای کتاب/ :«هنوز آلیس...»؛ لیزا جنوا؛ ترجمه شهین احمدی؛ نشر معین
حافظه‌ی از دست رفته
بخش فرهنگی الف، 30 شهریور 93
تاریخ انتشار : يکشنبه ۳۰ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۴۵
هنوز آلیس...
نویسنده: لیزا جنوا
مترجم: شهین احمدی
ناشر: معین، چاپ اول ۱۳۹۲
شمارگان۷۷۰  نسخه
۳۱۵ صفحه، ۱۲۰۰۰ تومان

فروشگاه اینترنتی شهر کتاب، این کتاب را تا یک هفته پس از معرفی، با ۱۰% تخفیف ویژه عرضه می‌کند، در صورت تمایل اینجا کلیک کنید.

****

کمتر نویسنده‌ای بخت آن را دارد، که با همان نخستین اثرش، از شهرتی برخوردار شود که مرزهای کشورش را درنوردیده و ابعادی جهانی پیدا کند. لیزا جنوا، نویسنده رمان «هنوز آلیس...» که با ترجمه شهین احمدی، به همت نشر معین به بازار آمده، چنین بختی داشت.

نخستین اثر او، یعنی کتاب حاضر، در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. استقبال از این رمان به حدی بود که هفته‌ها در لیست پرفروش‌ترین کتاب‌ها قرار داشت. به همین دلیل نیویورک‌تایمز جایزه‌ای به این کتاب داد. در سال ۲۰۰۸ نیز  جایزه برونته به این رمان  اختصاص یافت و بیش از پیش به شهرت «هنوز آلیس...» افزود.

به این ترتیب لیزا جنوا، دانش‌آموخته‌ی دکترای اعصاب از دانشگاه هاروارد و عضو انجمن ملی آلزایمر در ماساچوست، با نوشتن تنها یک رمان و توفیق آن، به‌عنوان نویسنده‌ای جهانی شناخته شد. موفقیتی که در واقع حاصل مضمون جالب توجه و بکر این رمان و شیوه پرورش آن در دل داستانی جذاب و پرکشش بود.

با کسب چنین موفقیت‌هایی عجیب نیست اگر هالیوود، که همیشه مترصد شکارِ چنین آثاری‌ست، به سراغ نویسنده این رمان رفته و حق امتیاز برگردان سینمایی آن را خریداری کند. در نتیجه این اقتباس، فیلمی ساخته شد که «جولیان مور» در نقش اصلی آن ظاهر شد، «الک بالدوین» و «کریستن استوارت» دیگر بازیگران فیلم بودند و «ریچارد گلاتزر» و «واش وست مورلاند» نیز کارگردانی آن را بر عهده داشتند. این فیلم نظرات مثبت زیادی کسب کرد که بی‌شک بخش قابل‌توجهی از آن، مدیون دستمایه‌ی غنی داستان و شخصیت‌های جالب‌توجه آن بود که بستری مناسب در اختیار بازیگران و سازندگان فیلم قرار داده بود.

«هنوز آلیس...» حکایت رویارویی یک استاد برجسته‌ی زبان‌شناسی با بیماری آلزایمر است، که به شکلی زودهنگام به سراغ او آمده است. خودآگاهیِ آلیس از این نکته که به لحاظ ذهنی، در حال زوال است. از منظر عاطفی بر او تأثیر گذاشته و روابط و مناسباتش را با دیگران نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

رمان را از دید آلیس، شخصیت اصلی داستان روایت می‌شود. انتخاب این روای، نقشی کلیدی و سازنده در موفقیت رمان داشته است. چراکه آلیس به‌عنوان استاد دانشگاه، حرفه‌اش ارتباط مستقیمی با قدرت حافظه دارد. بنابراین ابتلای او به این بیماری، با واقعیت تلخی همراه است. واقعیتی که به از دست رفتن تمام اندوخته‌های پیشین زندگی‌اش اشاره دارد.

آلیس ذره‌ذره شاهد عمق یافتن این بیماری‌ست و دردمندانه به روایت بازتاب تدریجی آن در زندگی خود می‌پردازد. ازاین‌روست که مخاطب کتاب نیز ارتباط بسیار محکمی با آن برقرار می‌کند. به‌خصوص اینکه راویِ اول‌ شخص، خواننده را مستقیم در بطن رخدادها قرار داده؛ چنانچه گویی او نیز در دل ماجرا قرار دارد و  از نزدیک شاهد و ناظر دردهایی است که راوی بدان دچار شده است.

ظاهراً لیزا جنوا با دیدن بیماری آلزایمر مادربزرگش، به فکر نوشتن این رمان افتاده است. البته با در نظر گرفتن تمهیداتی، کوشیده به جذابیت داستان بیفزاید. او شخصیت اصلی رمان را که درگیر این بیماری است، نه یک فرد سالخورده که بیماری میان‌ سال است، آن‌هم استاد دانشگاه (که همواره به دلیل توانایی ذهنی و حافظه‌ای موردتوجه بوده)، با چنین تمهیدی نویسنده بار تأثیرگذاری هسته‌ی مرکزی درام را بسیار بالابرده است.

این رمان به زبانی ساده و به‌دوراز پیچیدگی‌های فرمی نوشته‌شده است و خواننده به‌راحتی می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند. بی‌شک از همین روست که و به تعبیر «برونا باری»، منتقد نیویورک‌تایمز، رمانی است که همه باید آن‌ها بخوانند. از این رمان ترجمه‌‌ی دیگری نیز به فارسی انجام‌شده، اما ترجمه حاضر از کیفیت بهتری برخوردار است.

 
کلمات کلیدی : هنوز آلیس...+ لیزا جنووا + شهین احمدی + نشر معین
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
حافظه‌ی از دست رفته