حمل و نقل ریلی یکی از وسایل عمده نقلیه جهت جابجایی بین شهرهایی است که فاصله زیادی باهم دارند. فراهم شدن امکان استراحت بهتر به مسافر کمک می کند تا بتواند به طور مناسبی در روز بعد به انجام کار و فعالیت روزمره بپردازد.

در این بین با افزایش نرخ تورم در دو سال اخیر افزایش های سرسام آوری در قیمت بلیت ها صورت گرفته که هیچ گونه تناسبی با افزایش درآمدهای مردم ندارد. اینجانب عضو هیات علمی بوده و به دلیل گذراندن پایان نامه دکتری به طور هفتگی بین اندیمشک و تهران و با استفاده از قطار پلور سبز متعلق به شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران (شرکت رجاء) تردد می نمایم. دو سال و اندی است که به طور مرتب مسافر این قطار می باشم و متاسفانه شاهد رشد غیر منطقی قیمت بلیت قطار مذکور در طول این مدت بوده ام.

قیمت بلیت این قطار در تابستان سال جاری ۲۹۰۰۰ تومان بوده که هم اکنون به صورت غیر منطقی و با بیش از ۶۰ درصد افزایش، قیمت بلیت تهران اهواز این قطار به ۴۷۰۰۰ تومان رسیده و حتی سهمیه اندیمشک این قطار در حد ۱۶ نفر شده که عملا اکثر مسافرین ناچار به استفاده از بلیط اهواز می باشند. اسفناک تر اینکه قیمت همین بلیت دو سال پیش یعنی زمستان سال ۹۰ برای مسیر اندیمشک تهران حدود ۱۳۷۰۰ تومان و مسیر تهران اهواز حدود ۱۶۴۰۰ تومان بوده است؛ یعنی در فاصله زمانی کمتر از دوسال با افزایش غیر منطقی بیش از ۲۵۰ درصدی قیمت بلیت این قطار مواجه شده ایم. این در حالی است که هیچ تغییر محسوسی در وضعیت خدمات این قطار مشاهده نمی گردد؛ بلکه وضعیت تاخیرهای آن نسبت به سال های گذشته به مراتب بدتر شده است.

همچنین وضعیت نظافت و سایر خدمات معمول قطار هم دچار کاهش کیفیت نسبت به گذشته گردیده و این موضوع کاملا عادی تلقی می گردد. مدت مجاز تاخیر و احتمالا طول مدت مسیر که سال های گذشته حدود دوازده و نیم ساعت بود، افزایش یافته تا شرکت مربوطه از پرداخت هر گونه جریمه تاخیر به مسافرین شانه خالی نماید. همه این امور در حالی است که شرکت راه آهن پاسخگوی هیچ کدام از مشکلات نبوده و سامانه ۱۵۳۹ و قسمت رسیدگی به شکایات سایت شرکت ظاهرا فقط به عنوان یک موضوع نمادین گنجانده شده که هیچ امیدی به رسیدگی شکایات در آنها نمی باشد. تذکرهای مختلف به روسای قطارها هم هیچگاه ره به جایی نمی برد. گاهی اوقات حتی با وجود خرید بلیت قطار با کوپه چهار نفره، وقتی سوار قطار می شوید، تازه متوجه می شوید که کوپه ۶ نفره جایگزین شده است. وقتی هم در چنین شرایطی معترض شوید، پاسخ داده می شود که می توانید بلیت را پس بدهید. "آن هم در ساعت نه و نیم شب و در شرایطی که قطار دیگری وجود ندارد".

بدیهی است خط راه آهن تهران خوزستان، بعد از انقلاب اسلامی، هیچ گونه تغییر محسوسی نسبت به قبل از آن نداشته که بتواند دست کم با کوتاه کردن طول مدت زمان مسافرت در این مسیر، گشایشی در مشکلات مردم شهید پرور خوزستان داشته باشد. خبرهای مختلفی از سیاست های جدید در زمینه تعیین بلیت قطارهای راه آهن به چشم می خورد. به نظر می آید که حقوق مسافر در تصمیم گیری های جدید به طور کامل نادیده انگاشته شده و ظاهرا قرار نیست گوش شنوایی، شنونده این مشکلات باشد.

اینجانب به نمایندگی از تمام مسافرینی که از این قطار استفاده می نمایند، خواستار رسیدگی هرچه سریع تر این موضوع توسط مسوولین محترم و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، جلوگیری از هرج و مرج ایجادشده و احقاق حقوق از دست رفته مردم می باشم.

الف