الف - ویژگی های رییس جمهور آینده باید چه باشد؟

در آستانه انتخابات ۹۶ و در شرایطی که کشور به رییس جمهوری احتیاج مبرم دارد که بتواند بسیج مشارکت گسترده مردمی را برای فائق آمدن به مسائل اقتصادی فراهم آورد و اقتدار سیاسی مخدوش شده کشور در منطقه را بازسازی کند، مدام و در این محفل و آن محفل، پرسش از خصال چنین گزینه قریب‌الوقوعی است. شرایط به نحوی است که ما به یک سیاستمدار خیلی ویژه با توانمندی‌های بالا نیاز داریم. با چه خصالی؟

اَبَرسیاستمداران کارآزموده، می‌دانند طی چه فرآیندی می‌توانند با صفت‌های ویژه، ممتاز و منحصر به فرد، بدون زور و تهدید، حتی بی‌وعده و وعید، برای مردمشان الهام‌بخش شوند. آنها خوب می‌دانند که چگونه باید بدون استعمال الفاظی ناجور منتقدان خود همراهی کنند، و چگونه بدون وعده‌های عجیب «۱۰۰ روزه» و «سبد کالا» و «کارت هوشمند» و «وام خودرو» و... هواداران را دلگرم نگه دارند.

اَبَرسیاستمداران مشارکت‌جو، می‌دانند که چطور باید اقشار و دسته‌ها و گروه‌های ملت را در مسوولیت‌ها و تصمیم‌گیری‌ها بسیج کنند و حس اعتماد و اتکال به حق را در ایشان تقویت کنند، زیرا، در این صورت است که بازده کاری ملت افزایش پیدا کرده و کارهای بزرگی توسط آنان انجام می‌شود.

اَبَرسیاستمداران بافراست، می‌دانند که از نتایج عملکردها، اثرگذاری گروه‌ها و دیگر معیارهای کلیدی سیاسی، به درستی، در برنامه‌ریزی‌های کشور استفاده کنند تا موفقیت مجموعه خویش را تضمین کرده و خود نیز تبدیل به اسطوره و الگو شوند.

اَبَرسیاستمداران ارتباط‌شناس، مهارت‌های مردمی قابلی دارند؛ جای تعجب نیست که سیاستمداران، به واسطه ارتباط و تعاملی که در سطح کلان با دیگران برقرار می‌کنند، نمی‌توانند افرادی درون‌گرا باشند، یا حداقل نمی‌توانند کاری کنند که مردم باور کنند انسان‌های کم‌رویی هستند. سیاستمداران باید بتوانند به طور مؤثر با مردم ارتباط برقرار نمایند و با آنها حرف بزنند، باید دیگران را درک کنند و بتوانند به صورت شفاف و واضح از اهداف و شرایط موجود سخن به میان آورند.

اَبَرسیاستمداران حکمت‌پیشه، از هر رشته و حرفه‌ای برخاسته باشند، باز، باید قادر باشند تا کشور خود را جامع و کامل تعریف و معرفی کنند، و با مخاطبان داخلی و خارجی مختلف صحبت نمایند، تا در موارد ضروری، حس همدلی به آن‌ها منتقل شود. در واقع، مهارت‌های ارتباطی یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که یک سیاستمدار باید در آن کاملاً مسلط باشد. زیرا، اصولاً عبارات گنگ و نامفهوم، می‌تواند باعث سوء تفاهم و برداشت‌های نادرستی شده و برای کشور تبعات ناخوشایندی در پی داشته باشد. بی‌شک، برقراری ارتباط مؤثر در ایجاد حس اطمینان و اعتماد در دیگران تأثیر بسزایی دارد.

اَبَرسیاستمداران الهام‌بخش، کسانی هستند که در کشور، باعث وقوع رخدادهای جمعی مثبت و عمیق و با کیفیت شده و مردمشان را با هوشیاری و دانایی و از آن مهم‌تر، با «هنر» به انجام فعالیت‌هایی که نتیجه مطلوبی برای کشور دارند هدایت می‌کنند. آنها، بیش از هر چیز، مشغول خلق یک اثر هنری مینیاتور شکوهمند بر پرده تاریخ ملت هستند و قضاوت‌های خود را مو به مو برای این منظور هدایت می‌کنند. آنها نیک آگاه هستند که چه شیوه‌هایی را برگزینند و چگونه به طرز مؤثر و توأم با هارمونی، مردم را به سمت تحقق اهداف عالی کشور سوق دهند.

اَبَرسیاستمداران روشن‌بین، باید این توان را داشته باشند که بدون جانبداری و تعصب تصمیم‌گیری کنند. آنان باید بر نقاط قوت و ضعف خود و دشمنان اشراف داشته و دانسته‌های دسترس خود را با دقت ارزیابی کرده و در زمان تصمیم‌گیری تردید نورزند و همچنین نباید خیلی بی‌محابا تصمیم بگیرند؛ می‌دانید که، حکایت، حکایت «مینیاتور» است. سیاستمداران، همواره باید سعی کنند تصمیماتی باظرافت اتخاذ نمایند که نفع عموم ملت را در بر داشته باشد، و تنها به منافع بخش خاصی اکتفا نکنند.

اَبَرسیاستمداران واقع‌بین، برای فهمیدن اینکه دقیقاً چه اتفاقی دارد می‌افتد، باید مهارتی عالی در نظارت و آگاهی یافتن داشته باشند. سیاستمداران برای اینکه تصمیم‌های خوبی بگیرند، باید بدانند شرایطی که در آن قرار دارند چه شرایطی است: تصمیمات خوب نمی‌توانند بر مبنای اطلاعات غلط از ظرفیت‌ها گرفته شوند. سیاستمداران باید بدانند که در واقع، چه اتفاقی می‌افتد که بتوانند نتایج، عملکردها، اثرگذاری گروهی و دیگر معیارهای کلیدی خیر ملت را بسنجند.

اَبَرسیاستمداران بافراست و سریع‌الانتقال، باید در مهارت‌های فنی روزگار خود نیز شریک شوند و در این زمینه باید قدری فراست و تندذهنی هم داشته باشند. اگر سیاستمداران ندانند که مردم در مورد چه چیزی صحبت می‌کنند، چطور می‌توانند با توجه به نیاز و طرح‌های آن‌ها تصمیمات مناسبی بگیرند. سیاستمداران باید با توجه به تخصص، حرفه یا منطقه کاری مردم، درک کافی از شغل، وظایف، گویش و اصطلاحات آنها داشته باشند. بدون این، سیاستمدار، نزد مردم، گنگ و کم‌هوش به نظر می‌رسد.
*صبح نو