اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
سالیان مدیدی گذشته است تا مردم به مدد رسانه های آزاده به حقوق خود آگاه شده اند، یکی از حقوق مردم برخورداری از خودرو ایمن و با کیفیت با قیمت فوب جهانی است.
اکنون مردم فهمیده اند دولت و خودروسازان هر دو یکی هستند و شکایت از بچه به پدری که با هم هماهنگ اند بردن نتیجه ای ندارد، رو به رسانه ها و مجلس آورده اند، البته بخش آزاده آنها.
خودروسازان و پدرشان دولت نیز دیگر آنقدر آششان شور شده است که تنها سپر دفایشان در سالیان اخیر بهانه حفظ اشتغال و جلوگیری از بیکاری است و بهانه ضعیفترشان صنعت ملی ( جا زدن خودروهای مونتاژی و چینی به نام خودرو ملی) است که در زمان تحریم این حباب دروغ ترکید و مشخص شد هیچ صنعت و حتی قطعه ملی در کار نیست و همه شعار بود.
اما در واقعیت حفظ اشتغال مد نظر آنها در واقع حفظ درآمد کلان و رانت برای مدیران و وابستگان بیرونی است وگرنه تفاوت حقوق یک مهندس و کارگر خط تولید و سختی کار آنها با بقیه نشان از دلسوزیشان برای اشتغال ندارد.
اما چگونه این بهانه کاذب را از آنها بگیریم:
راه حل هم ساده است:
تعمیر و بهسازی یک خانه مخروبه در حالی که صاحبین آن واقعا دلشان نمی خواهد و عملا از این وضعیت منتفعند یا ساختن یک خانه جدید و استاندارد با هزینه غیر دولتی؟!
بر اساس این مبنا:
۱- کاری به دو خودروساز ایران خودرو و سایپا نداریم آنها تولید کنند، به هر قیمتی می خواهند بدهند.
۲- همانطور که ایرانسل بدون هزینه و بودجه مردم ساخته شد ( هر چند در ادامه فشار رقیب و نیز سهم خواهی عده ای در داخل و نیز اقتصاد رانتی و غیر شفاف نگذاشت در حداکثر راندمان عمل کند ولی کاچی بهتر از هیچی) ولی همراه اول با پول مردم ساخته شد و اگر ایرانسل نیامده بود، هنوز همان موبایل گران و بی کیفیت بود باید در خودروسازی را هم باز کرد البته نه واردات بلکه تولید در داخل.
۳- بنابراین همانند بسیاری از کشورهای جهان باید به تویوتا، بنز، بی ام و، فیات، رنو، شورلت، کیاموتورز اجازه داد بدون دخالت ایران خودرو و سایپا و هر ارگان رانتی در کشور خط تولید با سرمایه خود بزنند و تضمین های لازم به آنها داده شود کاری که چین کرد.
۴- بازار گسترده ایران قطعا باعث جذب توجه آنها می شود و انشالله با گشایش سیاسی و رفع تحریم ها، ترس خارجی ها از ورود به ایران حذف می شود.
۵- کارخانه های جدید به صورت منطقه ای و در جاهایی غیر از تهران، اصفهان و شیراز و تبریز و مشهد ولی می تواند نزدیک به آنها با زمین ارزان ساخته می شود.
۶- بدینوسیله نه تنها هیچ نگرانی از بیکاری شاغلین در ایران خودرو و سایپا که قطعا با حضور رقیب های قدر با مشکل فروش و درامد مواجه می شوند نیستیم چرا که این نیروها می توانند در کارخانه های جدید جذب شوند بلکه اشتغال گسترده تری از نیروهای جدید رخ می دهد.
۷- به علت جدید بودن این کارخانه ها و نبود هزینه های سرباز و کیفیت شاغلین قطعا هم حقوق کارمندان آنها بیشتر است و هم درآمد صاحبین کارخانه ها.
۸- عملا در حال حاضر ایران خودرو و سایپا هم به صورت کنسرسیوم و تحت لیسانس خودروی پژو و کیا تولید می کنند فلذا کارخانه های جدید هم مثل ایران خودرو و سایپا تولید و صنعت ملی خواهند داشت. البته باید توجه داشت که منظور چیزی شبیه کرمان خودرو و تجربه شکست خورده آنها نیست بلکه چیزی شبیه احداث خط تولید کارخانه تویوتا و ..و در چین است.
اما آیا می شود؟
۱- قطعا خیر نمی شود هم دولت هم خودروسازها و هم عمله و نفوذی های آنها در رسانه ها نهادها و ... نمی گذارند مردم از این خیر منتفع شوند.
۲- عملاً سنگ اندازی شدیدی در حد برخوردهای فیزیکی برای عدم اجرای این مدل رخ خواهد داد.
راه حل:
۱- باید دلسوزان نظام و معتمدان نظام که درگیر این بازی ها و منافع ملی نشده اند برای نجات مردم از دست دولت و خودروسازهایش وارد عرصه شوند و این موضوع را در ارکان عالیرتبه نظام توضیح دهند تا اعتماد حاصل شود و تبلیغات و موج سواری خودروسازها و دولتی ها کم اثر شود.
۲- اساتید و رسانه های آزاده در این خصوص مردم را با حقوقشان آشنا کنند.
۳- با تصمیم مقامات عالیرتبه نظام این معضل خودروسازی در کشور برچیده شود.
۴- با شریک قراردادن بخش های صالح و معتمد با خودروسازان جدید، اعتماد نظام نیز حاصل آید.
۵- روحانیون با آگاهی دادن به دست اندرکاران و حامیان دولتی و خصوصی این دو خودروساز، به عقوبت اخروی باعث گردند وجدان های خفته آنها بیدار شود.
۶- والعاقبه للمتقین
