محمدبن سلمان، جانشین ولیعهد و وزیردفاع عربستان، دبیرکل سازمان ملل را ۴۵ دقیقه برای دیدار رسمی روز چهارشنبه منتظر گذاشت.
به گزارش رویترز، سلمان پیش از این دیدار گفت که از بان کی مون به خاطر قراردادن کوتاه مدت ائتلاف تحت امر کشورش در فهرست سیاه به خاطر کشتن کودکان در بحرین، خشمگین نیست.
وی قبل از دیدار با بان کی مون، در پاسخ به این سوال که آیا از دبیرکل سازمان ملل به خاطر قرار دادن ائتلاف تحت امر کشورش در فهرست سیاه سازمان ملل، عصبانی است یا خیر، گفت: من عصبانی نیستم.
در بیانیه صادر شده از سوی سازمان ملل آمده است دو طرف در خصوص اتخاذ اقدامات ملموس برای حمایت از غیر نظامیان و به ویژه کودکان در جریان حمله عربستان به یمن رایزنی کردند. قرار است بان کی مون گزارش خود را در خصوص اوضاع کودکان در مناطق درگیر جهان به شورای امنیت ارائه دهد. به دنبال حمله عربستان به یمن روابط میان دو طرف دچار تنش شد به طوریکه سازمان ملل نام عربستان را به لیست سیاه ناقضان حقوق کودکان اضافه کرد اما در جریان فشارهای ریاض از این اقدام خود عقب نشینی کرد.
در این نشست همچنین بان کی مون تاکید کرد که هر چه سریعتر مذاکراتی قبل از ارائه گزارش وی به شورای امنیت در ماه اوت انجام شود و شاهد پیشرفتهایی در این خصوص باشد. دو طرف همچنین در خصوص اوضاع در سوریه، لیبی، لبنان و روند صلح میان اسرائیل و فلسطین رایزنی کردند.
قرار بود لیلا زروقی نماینده ویژه سازمان ملل در امور کودکان و درگیری های مسلحانه که در اصل او به قرار دادن ائتلاف تحت امر عربستان در یمن در فهرست سیاه رای داده بود، نیز در این دیدار حضور داشته باشد. زروقی با تصمیم بان به خروج سعودی ها از این فهرست مخالفت کرد.
خروج این ائتلاف از فهرست سیاه واکنش های خشمگین گروه های مدافع حقوق بشر را به دنبال داشت. به گفته این گروه های مدافع حقوق بشر، بان کی مون در سال آخر دبیرکلی خود، به میراث خود به عنوان دبیرکل سازمان ملل ضربه زد.
یک منبع ناشناس هفته قبل از درون سازمان ملل به رویترز گفت که دفتر بان کی مون با تلفنهای بیامان وزرای خارجه کشورهای متحد عربستان بمباران شده است. کارمند دیگر این دفتر می گوید: «ارعاب، تهدید، فشار….این یک باج گیری واقعی است.»
یک منبع دیپلماتیک هم به رویترز گفته که این تهدید هم وجود دارد، «مفتیهای سعودی در جلسه خود در ریاض، فتوایی را علیه سازمان ملل صادر کنند و آن را ضدمسلمان بخوانند، که این به معنای عدم ارتباط کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس با سازمان ملل و قطع کمکها و حمایتهای مالی از برنامه های این سازمان است.»
عربستان در پی قرار گرفتن ائتلاف تحت امرش در فهرست سیاه سازمان ملل به خاطر کشتن کودکان در بحرین، سازمان ملل را به تلافی این کار از طریق قطع کمک های مالی به فلسطینی ها و دیگر برنامه های این سازمان در صورت خارج نکردن نام این ائتلاف از فهرست تهدید کرد.
پس از این تهدید، بان کی مون، سعودی ها را از این فهرست خارج و اعلام کرد که این کار را تحت فشار عربستان انجام داد. اما تغییر موضعِ ناگهانی سازمان ملل به راحتی قابل توجیه نیست؛چرا که اسناد جنایاتِ ائتلاف تحت امر عربستان سعودی علیه کودکان یمن مشهود و مستند است. طبق اعلام گزارشگر ویژه سازمان ملل، عربستان از پارسال تا کنون به طور مستقیم مسئول قتل 60 درصد از کودکانِ کشته شدۀ یمنی بوده و در سال 2015، 49 مدرسه و بیمارستان را در این کشور بمباران کرده است.
بان کی مون عنوان کرده بود که دلیل این اقدامش کمکهای مالی هنگفت عربستان به آژانسهای اصلی سازمان ملل، از جمله صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) می باشد. به نوشته گاردین، بان کی مون در مواجهه با فشارهای عربستان،احتمالاً ابتدا لحظهای تأمل کرده و سپس به آسیبپذیرترین موجوداتِ روی زمین، همانهایی که این طرح برای حفاظت از آنها طراحی شده، خیانت کرده و ظاهراً سازمان ملل به انجمنی برای اغنیا و قدرتمندان بدل شده است که انگشت اتهام خود را به سوی گروههای تروریستی بینام و نشان میگیرد، اما چشم خود را به روی خطاهای اعضای خود میبندد.
همه این مسائل گواهِ دیگری بر این موضوع است که ما نمیتوانیم برای انجامِ کار صحیح و حمایت از کسانی که در خطر هستند، به سازمان ملل تکیه کنیم.
اما نکته این است که چه نام ائتلاف سعودی در فهرست سیاه قرار بگیرد، چه نه، حقیقت مثل روز روشن است. عربستان سعودی در بمبارانهای خود صدها کودک را کشته و بسیاری از مدارس و بیمارستانهایی را که کودکان به آن وابسته هستند، نابود کرده است. این بمبارانها باید متوقف شوند و صلح نیز در یمن برقرار گردد.
گفتنی است بان کیمون دومین آسیایی تبار است که بعد از اوتانت به عنوان دبیرکل سازمان ملل انتخاب شده است. پیش از این سمت، وی بین ژانویه ۲۰۰۴ و نوامبر ۲۰۰۶ وزیر امور خارجه کره جنوبی بود. توافق اعضای شورای امنیت برای انتخاب بان کی مون در سال ۲۰۰۷ به سمت دبيرکلى نشانهاى از خواست قدرتهاى جهانى براى کمرنگتر شدن نقش سازمان ملل و پیش برد اهداف خود بود اما این که سازمان ملل در مقابل درخواست های غیرمشروع کشوری مانند عربستان نیز کوتاه بیاید نشان دهنده ضعف مفرط این نهاد می باشد.