کد مطلب: 223595
تکدی گری؛ سنتی، مدرن، پست مدرن
بخش تعاملی الف - حامد نوری
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۴۶
توجه: در این نوشتار هدف انتقاد بر یک کار زشت و یک آفت در جامعه پزشکی کشورمان است و به هیچ وجه توهین به جامعه پزشکی نیست؛ زیرا با قطعیت می توان گفت که جامعه پزشکی کشورمان انسان های بزرگ و شریف کم ندارد. به امید روزی که هیچ پزشکی برای انجام وظیفه خود و خدمت به مردم پول های اضافی و گزاف دریافت نکند!
کمک به هم نوع کاری است بسیار پسندیده و نیکو. الحق و والانصاف هم مردم کشورمان در این زمینه بسیار فعال اند؛ اما برخی ها از این احساسات پاک مردم سوء استفاده می کنند. چیزی که همه آن را با نام تکدی گری می شناسیم. فارغ از اینکه بطور کلی از نظر عقلی هم این کار مذموم است، تکدی گری حتی مورد نکوهش دین مقدس اسلام نیز قرار گرفته است. امروز می خواهم در رابطه با سیر جریان تکدی گری حرف بزنم و این که چگونه تکدی گری از کوچه و بازار شروع شد و سر از مطب های برخی پزشکان کشورمان درآورد! در کل می خواهم در رابطه با تکدی گری سنتی، مدرن و پست مدرن حرف بزنم!
یادش بخیر روزگاری تکدی گری فقط از طریق دوره گردی و خواستن پول از مردم و هزار حقه و کلک امکان پذیر بود. اما امان از دست پیشرفت تکنولوژی! پیشرفت جامعه و تکنولوژی باعث شد که دیگر این نوع تکدی گری بهره خوبی برای برخی ها نداشته باشد. از این رو تکدی گری وارد عرصه جدیدی شد. من این دوره را دوره مدرن تکدی گری می نامم.
بسیاری از شماها اگر با این پدیده رو به رو نشده باشید لااقل از اطرافیان خود شنیده اید که برخی از پزشکان کشورمان برای انجام وظیفه خود زیرمیزی دریافت می کنند. به طور خلاصه می توان گفت در دوره مدرن تکدی گری تمامی فرایند تکدی گری زیر میز انجام می گرفت و هیچ اثری از آن در روی میز نبود! یعنی به زبان خودمانی تکدی گری علنی نبود و قسمتی تا حدودی شرم و حیا باقی مانده بود. اما امان از روزگار جافی که در آن هیچ چیزی پایدار نیست. به قول شاعر :
سر الب ارسلان دیدی ز رفعت رفته بر گردون
به مرو تا کنون در گل تن الب ارسلان بینی
بله دوستان، دیری نپایید که دوره مدرن تکدی گری هم کنار رفت و وارد دوره ای شدیم که خودمان الان در آن قرار داریم. من این دوره جدید را دوره تکدی گری پست مدرن می نامم! شاید بتوان گفت تکدی گری در این دوره ثبت اختراع شد! تمامی آن فرایندهایی که روزگاری در زیر میز صورت می گرفت، در دوره پست مدرن تکدی گری در روی میز انجام می گیرد و هیچ شرمی و حیایی باقی نماند.
قابل درک نیست که چطور برخی از پزشکان کشورمان به خود این اجازه را می دهند که با درآمدهای میلیونی خود، پول گزافی را برای انجام وظیفه خود از مردمی بگیرند که با درآمد چندصدهزار تومانی خود به زور و زحمت خرج خانواده و نیازهای آنان را تامین می کنند. چگونه انسانی می تواند اینگونه پست بیندیشد و برای اینکه اندکی بیشتر در این دنیا ثروت اندوزی کند، عده ای دیگر را غارت کند و آخرت خود را نیز به باد فنا بدهد. بله دوستان، من این کار را تکدی گری می نامم. صد رحمت به تکدی گران سنتی که لااقل زور نمی گویند و آدم را به پرداخت پول زور مجبور نمی کنند اما برخی پزشکان، امروزه برای پول حاضرند سلامتی انسانی را به خطر بیندازند.
نمی دانم در آن سوگندنامه ای که آنان خوانده اند چه نوشته شده است اما این را خوب می دانم قطعا در آن به جای پول به چیزی دیگری اهمیت داده شده است؛ و آن چیزی نیست جز شرافت و انسان دوستی.
امید است مسئولین مربوطه با این آفت بزرگ و خطرناکی که دامان جامعه پزشکی ما را گرفته مبارزه کرده و هر چه زودتر سلامت را به سیستم سلامت کشور باز گردانند.
کمک به هم نوع کاری است بسیار پسندیده و نیکو. الحق و والانصاف هم مردم کشورمان در این زمینه بسیار فعال اند؛ اما برخی ها از این احساسات پاک مردم سوء استفاده می کنند. چیزی که همه آن را با نام تکدی گری می شناسیم. فارغ از اینکه بطور کلی از نظر عقلی هم این کار مذموم است، تکدی گری حتی مورد نکوهش دین مقدس اسلام نیز قرار گرفته است. امروز می خواهم در رابطه با سیر جریان تکدی گری حرف بزنم و این که چگونه تکدی گری از کوچه و بازار شروع شد و سر از مطب های برخی پزشکان کشورمان درآورد! در کل می خواهم در رابطه با تکدی گری سنتی، مدرن و پست مدرن حرف بزنم!
یادش بخیر روزگاری تکدی گری فقط از طریق دوره گردی و خواستن پول از مردم و هزار حقه و کلک امکان پذیر بود. اما امان از دست پیشرفت تکنولوژی! پیشرفت جامعه و تکنولوژی باعث شد که دیگر این نوع تکدی گری بهره خوبی برای برخی ها نداشته باشد. از این رو تکدی گری وارد عرصه جدیدی شد. من این دوره را دوره مدرن تکدی گری می نامم.
بسیاری از شماها اگر با این پدیده رو به رو نشده باشید لااقل از اطرافیان خود شنیده اید که برخی از پزشکان کشورمان برای انجام وظیفه خود زیرمیزی دریافت می کنند. به طور خلاصه می توان گفت در دوره مدرن تکدی گری تمامی فرایند تکدی گری زیر میز انجام می گرفت و هیچ اثری از آن در روی میز نبود! یعنی به زبان خودمانی تکدی گری علنی نبود و قسمتی تا حدودی شرم و حیا باقی مانده بود. اما امان از روزگار جافی که در آن هیچ چیزی پایدار نیست. به قول شاعر :
سر الب ارسلان دیدی ز رفعت رفته بر گردون
به مرو تا کنون در گل تن الب ارسلان بینی
بله دوستان، دیری نپایید که دوره مدرن تکدی گری هم کنار رفت و وارد دوره ای شدیم که خودمان الان در آن قرار داریم. من این دوره جدید را دوره تکدی گری پست مدرن می نامم! شاید بتوان گفت تکدی گری در این دوره ثبت اختراع شد! تمامی آن فرایندهایی که روزگاری در زیر میز صورت می گرفت، در دوره پست مدرن تکدی گری در روی میز انجام می گیرد و هیچ شرمی و حیایی باقی نماند.
قابل درک نیست که چطور برخی از پزشکان کشورمان به خود این اجازه را می دهند که با درآمدهای میلیونی خود، پول گزافی را برای انجام وظیفه خود از مردمی بگیرند که با درآمد چندصدهزار تومانی خود به زور و زحمت خرج خانواده و نیازهای آنان را تامین می کنند. چگونه انسانی می تواند اینگونه پست بیندیشد و برای اینکه اندکی بیشتر در این دنیا ثروت اندوزی کند، عده ای دیگر را غارت کند و آخرت خود را نیز به باد فنا بدهد. بله دوستان، من این کار را تکدی گری می نامم. صد رحمت به تکدی گران سنتی که لااقل زور نمی گویند و آدم را به پرداخت پول زور مجبور نمی کنند اما برخی پزشکان، امروزه برای پول حاضرند سلامتی انسانی را به خطر بیندازند.
نمی دانم در آن سوگندنامه ای که آنان خوانده اند چه نوشته شده است اما این را خوب می دانم قطعا در آن به جای پول به چیزی دیگری اهمیت داده شده است؛ و آن چیزی نیست جز شرافت و انسان دوستی.
امید است مسئولین مربوطه با این آفت بزرگ و خطرناکی که دامان جامعه پزشکی ما را گرفته مبارزه کرده و هر چه زودتر سلامت را به سیستم سلامت کشور باز گردانند.
کلمات کلیدی : حامد نوری
