واردات کالا از چین در نیمه دوم سال ۹۲ کمی بیش از ۶ میلیارد دلار، در سال ۹۳ بیش از ۱۲.۷ میلیارد دلار، در سال ۹۴ حدود ۱۰.۵ میلیارد دلار و در دو ماه اول امسال ۱.۲ میلیارد دلار بوده که مجموع آن از ۳۰ میلیارد دلار فراتر میرود.
به گزارش مشرق، بر اساس آمار منتشرشده از سوی گمرک، واردات اجناس چینی در ۳۲ ماه فعالیت دولت یازدهم از ۳۰ میلیارد دلار فراتر رفت.
بر اساس آمار گمرک، از ابتدای مهرماه سال ۱۳۹۲ تا پایان اردیبهشت ۱۳۹۵ مجموع واردات کالا از چین به بیش از ۳۰ میلیارد دلار رسیده است.
لازم به یادآوری است در دوره ۸ ساله دولتهای نهم و دهم نزدیک به ۴۰.۵ میلیارد دلار کالای چینی به ایران وارد شد؛ اما همانطور که ذکر شد؛ دولت یازدهم طی ۳۲ ماه بیش از ۳۰ میلیارد دلار کالای چینی وارد کرده که نشانه افزایش شتاب واردات از چین است.
موج واردات کالاها و اجناس چینی در دولت قبل، آسیب فراوانی به تولید داخلی وارد کرد و این موضوع همواره مورد انتقاد کارشناسان از جمله مسئولان دولت فعلی قرار میگرفت. حسن روحانی نیز به شدت از واردات کالاهای چینی در دولت قبل انتقاد کرده است.
در سال ۹۴ رکورد دیگری در واردات از چین زده شد و آن سهم کالاهای وارداتی از چین نسبت به کل واردات ایران بود که برای اولین بار به بالای ۲۵ درصد رسید. یعنی در سال گذشته چینیها یک چهارم بازار ایران را تصاحب کردند.
در دوره ۸ ساله دولتهای نهم و دهم، به طور میانگین کالاهای چینی ۹.۴ درصد از کل واردات کالا به کشور را تصاحب کردند، اما با تغییر دولت در سال ۱۳۹۲، روند واردات اجناس چینی شتاب فراوانی پیدا کرد به طوری که در سال ۹۲ سهم چینیها از واردات ایران به ۱۹.۷ درصد و در سال ۹۳ به ۲۳.۸ درصد و نهایتا در سال گذشته به ۲۵.۲ درصد افزایش یافت.
لازم به ذکر است عمده کالاهای وارداتی از چین به کشورمان اجناس مصرفی است که امکان تولید آنها در داخل وجود دارد. .
نکته دیگر آن که بخش قابل توجهی از اجناس چینی به طور قاچاق وارد کشورمان میشود که در آمار فوق محسوب نشده است.
نکته دیگر آن که اقتصاددانان اصلاحطلب و رسانههای زنجیرهای که در دولت قبل به شدت معترض واردات از چین بودند، در دولت فعلی که سهم چینیها از واردات کشورمان بیشتر هم شده، کاملا سکوت کردهاند.
به عنوان مثال، مسعود نیلی که مشاور اقتصادی دولت یازدهم است، در دوره دولت قبل هشدار داده بود که واردات اجناس چینی، تولید کمرمق موجود را به تعطیلی خواهد کشاند.
نیلی در مقالهای که در سال ۱۳۸۹ منتشر کرد، واردات از چین را یکی از ۵ چالش آینده اقتصاد ایران برشمرده بود.
نیلی هشدار داده بود که «بخش تولید در اقتصاد ما به تدریج به کام اقتصاد چین فرو خواهد رفت و ظرفیت ایجاد اشتغال به مرور کاهش خواهد یافت. چینی شدن اقتصاد کالایی ایران، به هیچ وجه با ضرورتهای ایجاد اشتغال در مقیاسهای بزرگ سازگار نیست.»
اکنون این سوال مطرح است که در ۲.۵ سال اخیر که واردات اجناس چینی نسبت به دولت قبل، بیشتر شده چرا نیلی اقدام به مقالهنویسی نمیکند و نسبت به تشدید چینی شدن اقتصاد ایران هشدار نمیدهد؟