کد مطلب: 421286
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر:
در تصویب توافقنامه آب و هوایی پاریس عجله نکنید
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۴۵
در سال های اخیر جریانی سیاسی- رسانه‌ای در سطح جهان سعی بر این داشته است که گرمایش زمین را یکی از مشکلات مهم بین‌المللی در حوزه محیط‌زیست معرفی کند. این جریان تلاش‌های وسیعی در سطوح کشوری، منطقه‌ای و جهانی در جهت کاهش آثار آن در تغییر اقلیم کره‌ی زمین انجام داده است. در همین راستا کنوانسیون تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد در سال 1992 منعقد شد و پس از آن، پروتکلی در کیوتو ژاپن به امضای کشورهای جهان رسید که بر اساس آن برخی کشورهای توسعه‌یافته ملزم به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای شدند. اما فرجام این پروتکل به دلیل عدم پذیرش آن از سوی امریکا موفقیت‌آمیز نبود؛ زیرا امریکایی‌ها این پروتکل را مانع از توسعه اقتصادی خود ارزیابی می‌کردند. نهایتا در سال 2015 کشور جهان در بیست و یکمین اجلاس کنوانسیون تغییرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد در پاریس به سندی دست یافتند که مبتنی بر آن تمامی کشورهای عضو و نه تنها کشورهای توسعه‌یافته، موظف‌اند برنامه خود را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای انسان‌ساخت، خصوصاً دیاکسید کربن ارائه دهند. اگرچه به ظاهر عنوان می‌شود که این اقدامات و توافقنامه اخیر در راستای حفظ محیط‌زیست و اقلیم کره زمین است اما توجه به برخی نکات در این توافقنامه ضروری است:
مقوله گازهای گلخانه‌ای کاملاً مستقل از آلاینده های محیط زیست است. به عبارت دیگر هیچ ردی از کاهش آلودگی هوا در توافقنامه پاریس دیده نمی شود و تنها کاهش گازهای گلخانه ای و دی اکسید کربن مورد بحث توافق نامه بوده که با آلاینده های محیط زیست از جمله منوکسید کربن، اکسید های نیتزوژن و گوگرد و ذرات معلق در هوا کاملا متفاوت هستند. اما متأسفانه برخی مسئولین سیاسی کشور با تحقیق و دانش اندک خود هزینه‌ای گزاف را به کشور وارد می‌کنند و با عنوان شعار مقابله با آلودگی هوا از این توافقنامه حمایت می‌کنند. سخنان نمایندگان مجلس و رئیس سازمان محیط‌زیست در جریان تصویب این توافقنامه در مجلس شورای اسلامی مؤید این نکته است.
نویسندگان مفاد این توافقنامه، گاز دیاکسید کربن را به‌عنوان عامل گرمایش زمین معرفی می‌کنند. در صورتی بسیاری از جامعه دانشمندان حوزه اقلیم و هواشناسی معتقدند افزایش دیاکسید کربن سهم اندکی در گرمایش زمین دارد و این پدیده را متأثر از عوامل دیگری چون فعالیت‌های خورشیدی، تغییرات مدار کره زمین و تغییرات ایجاد شده در گردش اتمسفری زمین می‌دانند. اما نکته عجیب در این میان، سانسور نظرات مخالفان نقش دیاکسید کربن در گرمایش زمین در رسانه‌ها است، گویی که اجماع علمی بین دانشمندان در مورد علت گرمایش جهان وجود دارد و مقصر اصلی دیاکسید کربن است!
نکته قابل توجه که نگرانی جنش بیدار دانشجویی و جامعه نخبگان و اندیشمندان کشور را در خصوص این توافق برمی‌انگیزد، محدودیت‌ها در حوزه‌های اقتصادی و صنعتی در سالهای آینده با پذیرش این توافقنامه است، زیرا منبع گسیل عمده گازهای گلخانه‌ای مربوط به بخش‌های تولید انرژی و واحدهای صنعتی و به طور کلی تمامی بخش‌های مصرف کننده انرژی های فسیلی از جمله نفت و گاز است. از این رو پذیرش توافق پاریس میتواند مانعی جدی در مقابل پیشرفت کشور باشد زیرا هم اکنون ایران حائز بیشترین منابع نفت و گاز جهان است و برنامه‌های فراوانی برای احداث، تجهیز و بهره‌برداری از صنایع سبک و سنگین خود بر پایه انرژی دارد. لذا اجرای این توافقنامه میتواند مانند سرعت‌گیری در مسیر توسعه این صنایع باشد.
نکته نگران‌کننده دیگر آن‌که در توافقنامه پاریس با توجه به الزام و اجبار کشورها در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، طبیعی است که ابزارهای نظارتی و بازدارنده در جهت عدم تخطی کشورهای عضو، از برنامه کاهش انتشار بکار گرفته شود. از طرفی با نگاه به تقابل تاریخی کشورهای غربی با جمهوری اسلامی، تعهدات پذیرفته شده و کیفیت اجرای آنها میتواند ابزاری برای وضع تحریم‌های اقتصادی و سیاسی جدید شود.تجربه اخیر برجام بار دیگر بدعهدی و خصومت ابرقدرت‌های غربی را به رخ جهانیان کشید و بی‌توجهی به این تجربه گران‌سنگ میتواند هزینه‌های بسیاری را متوجه نظام مقدس اسلامی و نسل‌های آینده سازد.
مقام معظم رهبری نیز در دیدار اخیر خود با فرماندهان نیروی دریایی در تاریخ 7/9/95 عجله در به سرانجام رساندن توافق هسته ای را عامل بروز مشکلات فعلی در این توافق اعلام فرمودند. لذا با وجود آن که در متن توافقنامه هیچ قید زمانی برای تصویب آن در مجلس کشور در نظر گرفته نشده است، عجله در پذیرش توافقنامه پاریس بدون توجه به خطرات پذیرش آن دور از مصلحت و خلاف منطق است.
لذا جنبش دانشجویی در آستانه روز دانشجو که طلیعه ظلم‌ستیزی و حقیقت‌طلبی دانشجویان متعهد و بیدار این دیار است، از اعضای محترم شورای نگهبان مصرانه تقاضامند است در تأیید این توافقنامه تمام دقت و اهتمام خود را مصروف ساخته و از تحمیل برجامهای ننگین دیگر به انقلاب اسلامی و مردم شریف ایران جلوگیری نمایند. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر آمادگی خود را جهت ارائه توضیحات مستدل و تحقیقات تکمیلی در این زمینه، اعلام می‌دارد.
مقوله گازهای گلخانه‌ای کاملاً مستقل از آلاینده های محیط زیست است. به عبارت دیگر هیچ ردی از کاهش آلودگی هوا در توافقنامه پاریس دیده نمی شود و تنها کاهش گازهای گلخانه ای و دی اکسید کربن مورد بحث توافق نامه بوده که با آلاینده های محیط زیست از جمله منوکسید کربن، اکسید های نیتزوژن و گوگرد و ذرات معلق در هوا کاملا متفاوت هستند. اما متأسفانه برخی مسئولین سیاسی کشور با تحقیق و دانش اندک خود هزینه‌ای گزاف را به کشور وارد می‌کنند و با عنوان شعار مقابله با آلودگی هوا از این توافقنامه حمایت می‌کنند. سخنان نمایندگان مجلس و رئیس سازمان محیط‌زیست در جریان تصویب این توافقنامه در مجلس شورای اسلامی مؤید این نکته است.
نویسندگان مفاد این توافقنامه، گاز دیاکسید کربن را به‌عنوان عامل گرمایش زمین معرفی می‌کنند. در صورتی بسیاری از جامعه دانشمندان حوزه اقلیم و هواشناسی معتقدند افزایش دیاکسید کربن سهم اندکی در گرمایش زمین دارد و این پدیده را متأثر از عوامل دیگری چون فعالیت‌های خورشیدی، تغییرات مدار کره زمین و تغییرات ایجاد شده در گردش اتمسفری زمین می‌دانند. اما نکته عجیب در این میان، سانسور نظرات مخالفان نقش دیاکسید کربن در گرمایش زمین در رسانه‌ها است، گویی که اجماع علمی بین دانشمندان در مورد علت گرمایش جهان وجود دارد و مقصر اصلی دیاکسید کربن است!
نکته قابل توجه که نگرانی جنش بیدار دانشجویی و جامعه نخبگان و اندیشمندان کشور را در خصوص این توافق برمی‌انگیزد، محدودیت‌ها در حوزه‌های اقتصادی و صنعتی در سالهای آینده با پذیرش این توافقنامه است، زیرا منبع گسیل عمده گازهای گلخانه‌ای مربوط به بخش‌های تولید انرژی و واحدهای صنعتی و به طور کلی تمامی بخش‌های مصرف کننده انرژی های فسیلی از جمله نفت و گاز است. از این رو پذیرش توافق پاریس میتواند مانعی جدی در مقابل پیشرفت کشور باشد زیرا هم اکنون ایران حائز بیشترین منابع نفت و گاز جهان است و برنامه‌های فراوانی برای احداث، تجهیز و بهره‌برداری از صنایع سبک و سنگین خود بر پایه انرژی دارد. لذا اجرای این توافقنامه میتواند مانند سرعت‌گیری در مسیر توسعه این صنایع باشد.
نکته نگران‌کننده دیگر آن‌که در توافقنامه پاریس با توجه به الزام و اجبار کشورها در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، طبیعی است که ابزارهای نظارتی و بازدارنده در جهت عدم تخطی کشورهای عضو، از برنامه کاهش انتشار بکار گرفته شود. از طرفی با نگاه به تقابل تاریخی کشورهای غربی با جمهوری اسلامی، تعهدات پذیرفته شده و کیفیت اجرای آنها میتواند ابزاری برای وضع تحریم‌های اقتصادی و سیاسی جدید شود.تجربه اخیر برجام بار دیگر بدعهدی و خصومت ابرقدرت‌های غربی را به رخ جهانیان کشید و بی‌توجهی به این تجربه گران‌سنگ میتواند هزینه‌های بسیاری را متوجه نظام مقدس اسلامی و نسل‌های آینده سازد.
مقام معظم رهبری نیز در دیدار اخیر خود با فرماندهان نیروی دریایی در تاریخ 7/9/95 عجله در به سرانجام رساندن توافق هسته ای را عامل بروز مشکلات فعلی در این توافق اعلام فرمودند. لذا با وجود آن که در متن توافقنامه هیچ قید زمانی برای تصویب آن در مجلس کشور در نظر گرفته نشده است، عجله در پذیرش توافقنامه پاریس بدون توجه به خطرات پذیرش آن دور از مصلحت و خلاف منطق است.
لذا جنبش دانشجویی در آستانه روز دانشجو که طلیعه ظلم‌ستیزی و حقیقت‌طلبی دانشجویان متعهد و بیدار این دیار است، از اعضای محترم شورای نگهبان مصرانه تقاضامند است در تأیید این توافقنامه تمام دقت و اهتمام خود را مصروف ساخته و از تحمیل برجامهای ننگین دیگر به انقلاب اسلامی و مردم شریف ایران جلوگیری نمایند. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر آمادگی خود را جهت ارائه توضیحات مستدل و تحقیقات تکمیلی در این زمینه، اعلام می‌دارد.
کلمات کلیدی : توافق پاریس+توافقنامه آب و هوایی پاریس
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
