کد مطلب: 224290
بازتولید روش های سنتی آزموده شده چرا؟!
بخش تعاملی الف - بردیا بدر
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۷ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۵۰
چندی پیش در تیتر خبرگزاری ها از زبان وزیر صنعت نقل شد که جایزه صادراتی احیا می شود. نمی دانم چگونه وزیر تصمیم به چنین امری نموده اند در صورتی که هم بودجه عمرانی و هم بودجه جاری کشور حتی برای اساسی تربن کالاها به ته دیگ خورده است و راستی برداشتن از بودجه جاری و ریختن آن در جیب یک عده که مشکلات عدم پرداخت معوقات به آنها تا مرز مسدود کردن حساب های جاری سازمان ها بارها پیش رفته است چگونه امروزه صحبت از باز توزیع آن می شود.
فرض کنیم معوقات بانکی الان که از ۳۸۰ میلیارد تومان گذشته هیچ و پرداخت شود که آرزوی دیرین طلبکاران است. اما سوال اینجا است که راستی فلسفه پرداخت جوایز صادراتی اصلاً چه بود و چرا طرح پرداختن جایزه صادراتی مطرح شد.
سال ۱۳۸۱ که نرخ ارز تثبیت گردید دولت برای جبران مابه التفاوت ضرر صادرکنندگان از نرخ ارز تثبیتی از ارز آزاد درصدی را برای حمایت از آنها تصویب و پرداخت نمود که فلسفه پرداخت جوایز همین موضوع بود. اما اینک که نرخ ارز با شتابی تند ترمز بریده و رها گردیده دیگر فلسفه پرداخت آن چیست؟ واقعیتش ما که نتوانستیم فلسفه ای را پیدا کنیم.
اگر وزیر و یاران هم سنگر ایشان که در سازمان توسعه تجارت تکیه زده اند توضیح دهند تا شاید این جوانان خام اندیش هم از این مکتب بهره ها گیرند.
دیگر اینکه راستی با توجه به شرایط بودجه کشور که شرح آن در پرداخت مطالبات معوقه گاهی چوب حراج را به شرکت های دولتی به سهل در حوزه های مختلف زده است اینک چه توجیهی دارد و همچنین آیا پرداخت جوایز صادرات به صادرات غیر نفتی کشور که بیشتر کالاهای کشاورزی و خشکبار و معادن که طبیعت ارزان و بدون دستکاری تقدیم می کند آیا دیگر بار ضروری است.
اگر معتقد به تعدیلیم بیاییم همه چیز را با نگاه تعدیل ببینیم نه اینکه یک چیز را تعدیل و دیگری را تزریق حمایتی کنیم چرا که نتیجه آن باز تولید مسکن های ناتمام در اقتصاد کشور خواهد گردید و برای جبران کسری بودجه دولت ملت امیدوار یک سرزمین مدام باید جبران تصمیمات تعدیل و نا تعدیل تکراری را به بهانه های مختلف پرداخت نمایند.
فرض کنیم معوقات بانکی الان که از ۳۸۰ میلیارد تومان گذشته هیچ و پرداخت شود که آرزوی دیرین طلبکاران است. اما سوال اینجا است که راستی فلسفه پرداخت جوایز صادراتی اصلاً چه بود و چرا طرح پرداختن جایزه صادراتی مطرح شد.
سال ۱۳۸۱ که نرخ ارز تثبیت گردید دولت برای جبران مابه التفاوت ضرر صادرکنندگان از نرخ ارز تثبیتی از ارز آزاد درصدی را برای حمایت از آنها تصویب و پرداخت نمود که فلسفه پرداخت جوایز همین موضوع بود. اما اینک که نرخ ارز با شتابی تند ترمز بریده و رها گردیده دیگر فلسفه پرداخت آن چیست؟ واقعیتش ما که نتوانستیم فلسفه ای را پیدا کنیم.
اگر وزیر و یاران هم سنگر ایشان که در سازمان توسعه تجارت تکیه زده اند توضیح دهند تا شاید این جوانان خام اندیش هم از این مکتب بهره ها گیرند.
دیگر اینکه راستی با توجه به شرایط بودجه کشور که شرح آن در پرداخت مطالبات معوقه گاهی چوب حراج را به شرکت های دولتی به سهل در حوزه های مختلف زده است اینک چه توجیهی دارد و همچنین آیا پرداخت جوایز صادرات به صادرات غیر نفتی کشور که بیشتر کالاهای کشاورزی و خشکبار و معادن که طبیعت ارزان و بدون دستکاری تقدیم می کند آیا دیگر بار ضروری است.
اگر معتقد به تعدیلیم بیاییم همه چیز را با نگاه تعدیل ببینیم نه اینکه یک چیز را تعدیل و دیگری را تزریق حمایتی کنیم چرا که نتیجه آن باز تولید مسکن های ناتمام در اقتصاد کشور خواهد گردید و برای جبران کسری بودجه دولت ملت امیدوار یک سرزمین مدام باید جبران تصمیمات تعدیل و نا تعدیل تکراری را به بهانه های مختلف پرداخت نمایند.
کلمات کلیدی : بردیا بدر
