داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

دوئل با خود

بخش تعاملی الف - بردیا بدر

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

اگرچه شاید به مذاق دوستان گرداب سیاست نشیین ما خوش نیاید پیش کشیدن بحث پیران بر کار سوار دولت یازدهم وجوانان ناظر و حاضر اما واقعیت را جای انکار نیست که شش ماهی است دوئل ناخواسته و نا نوشته ای بر جبین سیاست اجرایی کشور شروع گردیده که یک سر آن را پیران بازنشسته بازاری که جز خود و تجربه شان هیچ کس و هیچ چیز را قبول ندارند و از سوی دیگر جوانان دست به قلم برده ای که گاه گاهی اوراق مدرسه و دانش را ورق می زنند و هرآنچه را می خوانند می بینند در بازی اجرا که این روزها پیران بازنشسته بر آن حکم می رانند مغایرت دارد.

این جوانان بخت برگشته و اما امیدوار هر ازگاهی می خواهند فریاد بزنند که رانندگان سالخورده را توان سرعت عمل در پیچ های خطرناک نیست و تنظیم سرعت و کلاچ و دنده از دست رفته است ولی بندگان ساده دل نه می بینند گوش شنوایی و نه قاضی که حکم به وارسی موضوع کند که ناچار حکم را به زمان سپرده اند و به جای دوئل با پیران سپر انداخته و پیران را با سایه خویش تنها رها کرده اند که حال ما را هیچ امیدی به صلاح و پیروزی نیست اینک شمایید و خود پس بتازانید و بتازید ببینم در سیر زمان و گردش روزگار قرعه فالتان چه خواهد شد و سرانجامتان چه خواهد شد. اینک سواران سالخورده منصب نشین منزل به منزل بر تخت روان دستگاه ها نشسته و می روند تا ببینیم چرخ فلک چه خواهد کرد ولی از ان سو جوانان سر در مکتبخانه علوم جدید و قدیم کرده که عاقبت ما در این زمانه چه خواهد شد.

نمی دانم اما شواهد هویداست که جدایی دو نسل به سوختن سرمایه اعتماد و اجتماعی کشور خواهد انجامید که هشت سال علی رغم وجود سرمایه مادی نرخ رشد را مدام به پایین می راند پس آنچه که پیش می برد سرمایه اجتماعی است که متاسفانه با ادامه این روند می رود تا ته مانده این سرمایه را هدر دهد و باز منتظر سوت پایان آن باشیم.