داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

۸

فریاد بر سر خدا و امامان در فیلم های تلویزیون

بخش تعاملی الف - زین العابدین زینالپور فتاحی - فوق لیسانس فقه و مبانی حقوق اسلامی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

سکانس فریاد های بلند خانم بازیگر در سریال در حال پخش «بی قرار» بر سر امام رضا (ع) موجب تحیر و تعجب و تاسف شد. مکرراً امثال این صحنه را در فیلم های متعدد سینمایی و تلویزیونی مشاهده کرده ایم. متاسفانه نظارت کنندگان بر این فیلم ها به هر علتی که بر نگارنده نامعلوم است از کنار آن عبور کرده اند. اگر بر این مسائل اشراف ندارند چگونه ناظری هستند؟ اگر اشراف دارند و می گذرند به چه مجوزی می گذرند؟

بیان مطلب این است که موضوع نیایش در فیلم ها و تقاضا و دعا و درخواست از خدواند متعال و یا ائمه اطهار (ع) که واسطه های فیض بر مردمند اصول، آداب و روش های تعریف شده ای دارد که می بایست طبق بیان آیات و روایات و منطبق بر آنها اجرا گردد. در آیه ۲۰۵ سوره اعراف در قرآن کریم آمده است: وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ وَلاَ تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ. یعنی:« و در دل خويش پروردگارت را بامدادان و شامگاهان با تضرع و ترس بى‏صداى بلند ياد كن و از غافلان مباش». در حدیثی می خوانیم که پیامبر(ص) در یکی از غزوه ها بودند. هنگامی که سپاهیان به کنار دره ای رسیدند، فریاد خود را به «لا اله الا الله» و «الله اکبر» بلند کردند. پیامبر(ص) فرمودند:

ای مردم، اندکی با آرامش دعا کنید. شما شخص کر و غائبی را نمی خوانید، شما کسی را می خوانید که شنوا و نزدیک و با شما است. مجمع البیان، ج چهارم، ۴۲۹، ص تفسیر نمونه، ج ۶، ص ۲۱۰

حال با ذکر این دو نمونه از زبان قرآن و حدیث به آسانی می توان دریافت که دعا کردن و عرض خواسته ها در محضر خداوند که شنوا و بینا و دانای به حال بندگان است باید با آرامش و بدون داد و بیداد و فریاد زدن باشد. چه معنی دارد که ما بازیگر را وادار کنیم که بر سر خدا و امامان ما فریاد بزند که ای خدا ای امام رضا چرا اینطوری کردی ؟! چرا اونطوری نمی کنی؟! فریاد با جسارت و پرروئی و طلباکارانه آن هم از طرف غالب کارکترهایی که چندان رفتار و کردار مناسبی نداشته و ندارند و اگر گفته شود که در آستانه تحول مذهبی اند ! باز نمی تواند مجوزی برای این کار باشد.

آیا به تصویر کشیدن ارتباط با خدا با چنین اوصافی در فیلم ها چنین القا نمی کند که راه درست ارتباط با خدا همین بوده و برای این که زودتر خدا حرف شما را بشنود باید بر سر او فریاد زد؟! این یک انحراف است. شخصیت های فیلم های ما می توانند در سکانس های خوب و وزین مودبانه بر سر سجاده یا در گوشه ای از حرم بشنینند و اشک بریزند و آرام و به نحوی که مخاطب هم بشنود درخواستهای خود را مطرح کنند و حاجات خود را طلب نمایند.

نه آنکه بر سر خدا فریاد بزنند. در سریال بی قرار که در حال پخش است صحنه فریاد زدن خانم بازیگر بر سر امام رضا (ع) مو بر بدن آدم راست می کرد و تاسف و عرق شرم بر صورت می نشاند. امید است دست اندکاران و فیلم نامه نویسان و ناظران فیلم ها خصوصاً صدا و سیما بیشتر بر این مسائل توجه نموده و از تکرار چنین انحرافاتی به شدت ممانعت به عمل آورند.